BODRUM (GAY)

10.Bölüm: "Senden Başka Hiç Kimse Bunu Göremiyor."

Multimedya; Kötü rüya gören Aşkın ve onu kurtarmaya çalışan Ozan xd
Bölüm şarkısı; Sabrina Claudio - Messages From Her

Ağzımı şapırdatarak yan döndüm yattığım yerde.
İki saniye önceye kadar güzel bir rüya görürken, şimdi rüyanın en garip kısmı gelmiş gibi kaşlarımı
çatarak yorganımı sıktım kollarımın arasında. Bilincim kapalıydı, sadece gördüğüm rüyaya odaklanmaya çalışıyordum.

Kamer beni öpüyordu.
Beni değil daha doğrusu, Aşkın'ı.

Karşımdaki manzara canımı yakıyordu.
Gözlerimin altına dokunduğumda ağladığımı fark ettim. Gözyaşları gözlerimden akıyor, yanaklarımdan geçip çeneme kadar ıslatıyordu yüzümü. "Yapma." Diye fısıldadım karşımdaki görüntüye. Kamer Aşkın'la öpüşüyordu, ama ben hissedemiyordum. Çünkü o ben değildim.

O gerçek Aşkın'dı.
Saçları, vücudunun pürüzsüzlüğü, en acısı da gözleri gerçekti. Karşısındaki karanlık yeşillere bakan gözler benim gözlerim değildi. Onun gözleriydi. Kamer'in dudaklarına değen dudaklar onun dudaklarıydı işte.

"Kamer yapma!" Diye bağırdım. "O gerçek değil." Ellerim içinde bulunduğum camdan fanusun duvarlarına yaslandı. Kıramıyordum. Siktiğimin yumrukları camı kıramıyordu. "Sen değil miydin?" Ozan'ın boğuk fısıltısı geldi kulaklarıma. Camın içinde arkamı dönerek simsiyah gözlerini yüzüme dikmiş, soğuk bakışlarıyla bana acırmış gibi bakan Ozan'a baktım. Neden düşmanıymışım gibi bakıyordu bana? "Gerçek olmayan biriyle onu kandıran sen değil miydin?" onun olduğu taraftaki cama yapışarak, "Ozan lütfen." Dedim. "Özür dilerim, kır şu camı. Gerçekleri söyleyeceğim. Yemin ederim gerçekleri söyleyeceğim ona." gözünden bie damla yaş düşmesine şaşkın şaşkın baktım. "Özür dilerim." Dedi. "Seni kandıracaklar Aşkın. Seni hep kandırdılar."

Yattığım yataktan aniden kalkarak alnımda birikmiş teri silip derin bir nefes aldım. Ozan seni kandıracaklar demişti. Seni kandıracaklar.

Elimi alnıma vurarak soluklandım. Aşkın gerçekti. Benim benliğim iki parçaya bölünmüştü ve ateşi görmüştüm orada. Kamer'le Aşkın'ın yüzüne yansıyan ateşi. Kor gibi yanan, sıcak ateşi görmüştüm.

Cam fanusu düşünerek gözlerimi kırpıştırdım. İçerideki havasızlığı hala üzerimde hissediyordum.
Yemin ederim gerçekleri söyleyeceğim ona demiştim. Vicdan azabı boğazıma yapışmış, ikiye bölmek istercesine sıkmıştı boynumu.

"Aşkım kalk kahvaltıya inelim." Ozan yattığım yatağa yaklaşarak yeni girdiği odanın camını açtı tek seferde. İçeriye giren sıcak havayla yüzümü buruşturdum. Açtığı cam yüzünden klimanın motoru durmuştu.

"Ozan Kamer'e gerçekleri söylersem nolur? Dün d-dün biz öpüştük ve ben bunun vicdan azabını kaldıramıyorum." Kaşlarını kaldırarak ciddi bir şekilde suratıma bakmaya başladı. Siyah gözleri şaşkınlıkla dolmuştu, ama yargılamıyordu. Gözlerinde sadece şaşkınlık vardı, az da olsa beni rahatlatmıştı yüz ifadesi.

"Seviyor musun onu?" Sorusuna karşılık uzaylılarla ilişkiye girmek istiyor musun demiş gibi baktım suratına. "H-hayır." Gözlerini devirdi.
"Bana dürüst ol." Önünde dikildiği camdan güneş ışıkları yüzüne vuruyor, hafif kavruk teninde can buluyorlardı. "Sadece beğeniyorum. O çok güzel bunu gözü olan herhangi birisi fark edebilir." Dudaklarını büzdü. "Bana bakılırsa sadece orospu çocuğu gibi gözüküyor, ama neyse."

"Ozan yapma. Bilmiyorum ne yapmam gerektiğini, kırk yılda bir akıl istedim senden. Gerçeği söylersem ne olur?" Olduğu yerde dönüp, sıkıntıyla yüzünü buruşturdu. "Hoşlanıyorsan -ki bence hoşlanıyorsun- söyleme derim. Çünkü söylediğin zaman hiçbir şey yolunda gitmeyecek. Tatili sana zindan ederler. Bize." dedi vurgulayarak.