Epilogue

4.2K 64 1
                                    

Mga readers, hindi ko sinasadyang i-erase yung chapter 41: Tapos? Gagawin ko na sanang epilogue yun pero ayun na-erase. Kaya pinag-iisipan kong dito ko nalang tatapusin.


---


Days to weeks, months to years. It's true, time really flies like a second. Napangiti muli ako habang nakatingin sa asawa ko, si oliver, na laro-laro ang dalawa naming anak.


At first, I wasn't even sure if i should marry that dimwit, but then i realize, masaya pala pagmahal ka. Oo, naranasan kong magmahal pero hindi perpekto. I was a teen thinking all about shits and stuffs on the past. Drinking my ass out and beating the hell out of my nemesis.


Pero mas nagising ako sa katotohanan na magka-iba ang noon at ngayon.


Patakbong lumapit sa akin ang una kong anak. My first born baby namin na si Olister Napaka-dungis nito habang may ngiti sa labi.

"Mommy! Mommy! Look at this! Daddy gave me something."


"Something?" Nakangiting tanong ko.

"Yes!" He opened his small fist with a little blue shell in it.


A day on a beach is the best with a family.

"Wow."

Ini-angat ko ang tingin sa nakangiting anak namin, "daddy told me to gave it to you. He told me how beautiful you are like this seashell."


Hay nako, pati rin ba ang anak namin tinuturuan niya ng nga cheesy lines niya? How wonder when my boys grow older mamanahin nila ito sa tatay nila.


Inayos ko ang basang buhok nito. Hindi ko rin maitago na nagwa-gwapuhan ako sa anak ko, namana rin sa tatay.

"Nakita mo na?" Tanong ng kadarating na oliver.


Napatango ako sakanya. Hinalikan niya ako sa aking pisngi bago umupo sa aking tabi habang buhat-buhat ang pangalawang anak namin na si Blake.


"Saan mo naman nakita 'yan?"

"Diyan lang sa malalim." Sabi niya.

"Really? Sa malalim?" I huffed.

"Oh, come on, Blair. Ano sa tingin mo diyan lang sa tabi-tabi?"

"Excuse me, baka sabihin mong napakarami niyan sa tabi-tabi. Siguro nang makita mo 'yan, you realize how many flings and girlfriends you had." I really don't want to ruin the mood pero napakarami talaga niyan sa beach na 'to.

He looked at me seriously.


Kung nakakatunaw lang ang tingin niya natunaw na ako, isabay pa 'tong mainit na panahon, tabing dagat pa!


"Sa bawat tanong mo na 'yan, ikaw lang ang naiisip ko. Sa bawat na sagot na hinihingi mo, ikaw lang ang mahal ko," seryoso niyang sabi. "Keep that in mind or keep that in mind, okay?"



"Oo na nga lang." sagot ko.

Dahil simula pa lang nung una, oo na ang sagot ko. Pagkatapos ng bakasyon namin sa Palawan ay bumalik  na naman sa normal ang buhay namin.

Marami na rin ang nangyari especially sa mga kaibigan ko. For lili and kaizer, manganganak palang si lili this week. Sa pagkaka-alam ko babae na ang pangatlo nila. Naalala ko pa noong sinabi ni kaizer na i-sampu pero ang sagot napakalakas na batok.

And for their first child, gosh, hindi ako makapaniwalanna napaka-pilyo talaga ang batang 'yon.



At si ollie at zach, they're traveling around the world with their child too. 'Yon nga lang ang first child nila ay babae, ang pangalan naman ay olivia. Yan nalang daw kasi ang option kaysa Zacharie na parang lalaki.


Ewan ko ba sa mag-asawang 'yon at 'yun ang naisipang pangalan, napakarami kaya ng mga list of baby girl names.


"Blair?" Napatigil ako ng saglit bago ini-angat ang tingin sakanya. Busying-busy ako sa paghahanda ng mga pagkain para sa gaganaping picnic with ollie, lili, and their family nang agawin ni oliver ang atensyon ko.

Napakamot ito sa batok, "Do i look good?" Hindi sigurado niyang tanong.

Natawa ako, "really, oliver? Armani suit? Ano sa tingin mo, going on a meeting with ollie and friends?"


"Pero okay nga?" Umiling ako. "Casual. Oliver casual."


Maayos na ang lahat bago kami umalis. The two families were planning to meet-up at our old HQ. kung sa bagay, nakakamiss din pala, yung tipong doon ka tatambay dahil napaka-boring ng lesson.



Nagkita kami, nagkwentuhan kami tungkol sa sarili naming buhay, our kids played with each other, habang ang mga asawa namin nag-usap tungkol sa business.


"One, two, three, smile!"

"Smile!" We said in unison.

Akala ko noon, wala na akong makikitang ngiti sa kanilang labi. After the down and the ups in our life, we still manage to smile whole heartly.


"Blair?" Napalingon ako sa aking asawa, pero patuloy ko pa rin hinahawi ang mahabang buhok ni Blake.

Wala siyang sinabi ngunit mabilisan niya akong hinalikan. Making my heart beats faster, and i love the feeling when it does that, and when he does that.


Ngumiti ako, "I love you." Sabi niya.

At this moment, gusto kong maiyak at pabayaang tumulo ang luha. Takte, mahal na mahal ko ang lalaking 'to.

Kahit ilang beses pa kami mag-away, nasa huli ang batihan. Because real love never surrender in the hardships that were going throughout in our life, it stays like promises people made in their vows.

Gamit ang isang kamay ko, hinaplos ko ang kamyang pisngi, "I love you too, baby... mahal na mahal kita hanggang sa pagtanda."

I wasn't sure if our story would come out unhappy, but the ending shows how happily we become...

Hi, I was a teen who do shits and stuffs, ang babaeng walang ginawa kundi umaway. And I am proudly to say, that, I, Blair Mia Wilson-Santibañez is now a loving wife and a mother who loves her husband and two sons.


Salamat sa pagsubaybay sa aming buhay, dahil dito na siguro magtatapos ang aming storya.

Gangster Queens In Disguise is now signing out.


_____

Tentenenen! Tapos na ang unang storya kong ginawa! Proud ako! Gosh nakaka-iyak!  But salamat sa pagbabasa at pagvote sa storya na 'to!

Thea_Forever22

Gangster Queens In DisguiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon