GRİ DEĞİŞİM

6- VAZGEÇTİĞİMDE ÇIKAGELEN

Allah'tı ya bu vazgeçtiğimde çıkardı seni karşıma 'benden umudunu kesme!' demek için."

KEYİFLİ OKUMALAR

Telefonun sesi arabada yankılandığında , yanındaki boş koltuğa rastgele attığı telefonu uzanıp aldı genç adam. "Alo" bir süre karşıdan gelen sesi dinledi hemen ardından görüyormuşcasına kafasını olumlu anlamda salladı. "Evet çıktım evden, arabayı sanayiye bırakıp geleceğim ... yok yok bir sıkıntı yok'ta yıllık bakımı geldi ...Tamam orayla sözleşmemiz bugün bitti artık ordan almayacağız , müşteri de beğenmiyor zaten . Bizim kafenin az ilerisindeki pastaneyle konuşacağım ... evet evet o küçük olandan bahsediyorum , oldukça lezetli yapıyorlar ... tamam lan geleceğim söylenip durma , arabayı bırakacağım taksiye atlar direkt pastaneye geçerim orayla konuşur gelirim. ... tamam. Telefonu kapatıp hızını arttırdı.

Küçük pastaneye girdi , buraya daha önce geldiğinde asıl niyetini belli etmemişti , sıradan bir müşteri gibi birkaçparça birşey almıştı, işlettiği cafe/bar için simitleri,poğaçaları... burdan almayı düşünüyordu , kasıntı insanları sevmezdi bu yüzdendi zaten ilk zaman sıradan bir müşteri gibi gelmesi tabi bir de tatlarına bakmak içindi . Neyseki orta yaşlardaki bayan onun aradığı nitelikteydi. kadına bakıp konuşmaya başladı genç adam. "kolay gelsin" "sağolun efendim. Nasıl yardımcı olabilirim" ...

"anlaştık öyleyse yarından itibaren artık sizden alışveriş yapacağız. Hergünün faturasını kesip ay sonunda biildirirsiniz bizde her ay ödemenizi yaparız." "Elbette efendim , çok memnun oldum. benim pastanemi seçtiğiniz için teşekkür ederim" kafasını olumlu anlamda salladı genç adam, hemen ardından ayağa kalıp kapıya yöneldi. "Efendim " kadından duyduğu sesle tekrar arkasını döndü, "size biraz şu kurabiyelerden paket yapayım" "gerek yok teşekkür ederim" "o halde en azından bir tane alın. Müşterilerim tarafından çok beğeniliyor , sürekli bu sokakta birini arayan kız da hergün bir büyük paket alıyor. Seveceğinize eminim" "hangi kız?" "ah! cafem hemen yan sokakta dediğiniz için sizinde tanıyacağınızı düşündüm." Dedi kadın ufak bir tebessüm eşliğinde ve hemen ardından devam etti "uzun zamandır bu sokakta, birini aradığını söyledi , ismini bile bilmiyormuş ,bir kez bu sokakta gördüğü için hergün sabah erkenden geliyor akşama kadar bu sokakta bir o yana bir buyana yürüyor" küçücük sokakta kimi arayabilir diye geçirdi içinden genç adam, hemen ardından kadının ısrarla uzattığı kurabiyelerden birtane aldı ve pastaneden çıktı.

Pastaneden çıkıp biraz ilerledi ve sola dönüp kafenin olduğu kısa sokağa girdi, henüz biraz ilerlemişti ki duvarın dibine çökmüş olan kız'ı farketti, kollarını bacaklarına sarmış titriyordu. Birşey söylemekle söylememek arasında gidip gelirken kızın sesi duyuldu. "Yeter artık böyle sevgi olmaz. Beni ne kadar korkuttuğunu görmüyor musun?" biri rahatsız mı etmişti? Yumşak tutmaya zorladığı sesiyle konuştu genç adam "iyimisin?" Pür dikkat izlediği kıza baktı, önce kolları çözüldü yavaşca hemen ardından aynı yavaşlıkla kaldırdı başını ,korku dolmuş gözleri genç adamı bulduğunda korkunun yerini gözyaşlarına bıraktı, şaşırdı genç adam birşey söyleyecekken kız hızla ayağa kalktı. elindeki kot ceket elerinden kayıp yere düşerken kız inanamıyormuşcasına gözlerini ovuşturup tekrar tekrar bakıyordu, gözyaşları hala yanaklarını ıslatırken konuştu kız "sonunda buldum seni, siyah adam"

Siyah adam mı ? diye geçirdi içinden bu kız kimdi? daha doğrusu kim oluyordu ki adama lakap takmıştı? sorular beyninde yankılanırken 'belki birine benzetti' diyen iç sesine kulak verdi. Haklıydı. Nihayet konuşmayı akıl ettiğinde onu korkutmamak adına sesini yumşak tuttu zira yeterince korkmuş görünüyordu zaten. "İyimisin ? Beni birine mi benzettin." kız pür dikkat bakıyordu, bu gözlerindeki ifade de neyin nesiydi? Sanki yıllardır görmediği birini görmüşcesine özlem le bakıyordu, sanki tüm hayatı boyunca bir hücrenin içine bırakılmış mahkum du da özgürlüğüne kavuşmuştu , sanki sanki sanki... birçok ifadeyle bakıyordu yüzüne , genç adamın düşüncelerini kızın sesi böldü, "ben" dedi hemen ardından yutkundu, sözlerini toparlayamıyor gibiydi , derin bir nefes alıp gülümsedi ve konuşmaya başladı " ben otuz gündür bu sokakta seni arıyordum, çünkü falcı seni bulmam gerektiğini söyledi..." ah! bir bu eksikti diye düşündü genç adam, Niye tüm aksilikler onu bulurdu ki başını iki yana salladı. "pekala ailenin numarası var mı bakalım? ya da telefon kullanıyormusun?" kız duyduğu sorulara şaşkınlıkla bakarken "Elbette ailemin numarası var ve telefonumda var neden soruyorsun bunları bana ? Ailemi tanıyormusun yoksa" genç adam derin bir nefes aldı " kaynaştırma olabilecek düzeyde anlaşılan" kendi kendine konuştu genç adam hatta dışından söylediğinin bile farkında değildi muhtemelen fakat kız duymuştu , bu sözlerden sonra anlamıştı kız kendini zihinsel gereksinimli sanmasını. Kaşlarını çattı , kırılmıştı , biraz düşününce kırılmasının saçma olduğu kanısına vardı. Çocuk beni tanımıyor bile ve ben biraz önce ona falcının ne dediğini söylemiştim konuyu bilmediiği için anlamadı tabi, e doğal olarak zihinsel gereksinimli sanmıştı. Düşüncelerine gülmeden edemedi genç kız. Hemen ardından eski ciddiyetine bürünüp "bir gereksinim 'im olduğunu mu düşündün?" dedi. "Sinirlenmeni gerektirecek bir durum yok zihinsel engelli olmak utanılacak birşey değil" kaşlarını çattı Fara , hem engel kelimesini kullandığı için hemde böyle bir durumda olsa utanacağını düşündüğü için sinirlenmişti. "Birincisi" dedi kendinden emin bir sesle "Engel değil GEREKSİNİM!" son kelimeyi vurgulamıştı, sanki otuz gündür bu sokakta onu bekleyen kendisi değilmiş gibi sinirle bakıyordu adamın yüzüne, "ikincisi zihinsel gereksinimli falan değilim tam otuz gündür bu sokakta seni arıyorum" adama doğru eğilip devam etti "otuz gün!" çokluğunu vurgulamak için yapmıştı. Adam kıza şüpheli bakışlar atarken kız da gözlerini kaçırmadan, kendinden emin bir şekilde gözlerine bakıyordu adamın.