A NERD TURNS INTO A GANGSTER

CHAPTER 32: I'm Fvckin' Jealous Like Hell

Nixele's PoV:

"Uhm Nix, can you tell me about my old self?" napatingin naman ako sa kanya sa naging tanong nya at napangiti.

"Akala ko ba nakaalala ka na?"

"Yup but only like the moments when we were together." napangiwi naman ako.

"Naku, di mu gugustuhin tas pwede ba nasa Pilipinas tayo mahalin mong bansa natin kaya magtagalog ka naman paminsan minsan." sabi ko.

"But I'm not that good at pronouncing TAGALOG." napatawa naman ako sa pagsabi nya ng tagalog.

"See? You're laughing at me."

Mas napatawa naman ako. Haha ang cute!

"Ok! Pfft--- titigil na pfft--!" ako na nagpipigil ng tawa.

Napatigil naman ako nang bigla na lang syang nanahimik.

"O sige ano, makikinig ka ba o di mo ako papansinin?" napaharap naman sya sakin nung sinabi ko yun.

Haha ang cute! parang batang nakikinig ng mabuti sa isang kwento ng isang guro.

"So noon, hindi ka masyadong friendly. Ako lang yung kaibigan mo atsaka c kuya. Kapag may nanggugulo sakin, ikaw ang nagtatanggol sa akin pg wla c kuya." he didn't say anything so pinapatuloy ko.

"Pag pumupunta ka sa bahay, lagi mong pinagtitimpla si Mama ng kape kaya ang palagi nyang sinasabi eh sana naging anak ka na lang nya. Naiinggit nga ako eh kasi ang sarap mong magtimpla ng kape. Hanggang ngayon ba alam mo pa rin ang timpla na ginagawa mo kay mama?" tanong ko naman.

Napatawa sya sandali saka kinamot ang batok. Haha nahihiya to.

"Actually I don't know." napangisi naman ako.

"Ok lang yan, I'm sure maaalala mo rin yun." ngiting sabi ko sakanya saka tumingin sa basketball ring.

"Nix, I have a question." napalingon naman ako kaagad.

"What is it?"

"Ahhh, did I ever-nevermind." napaiwas naman sya ng tingin.

"Huy! Ano na?" nagtatakang tanong ko.

Magsasalita na sana sya nang may lumapit samin na babae mga nasa grade 9 ata? "Ahm, kayo ho ba si Nixele?" nagtaka naman ako.

"Oo ako nga, bakit?" tanong ko agad

Ngumiti lang ito sakin. Wow! ang cute nyaaa!!!

"Ah ano, sabi po kasi nung lalake dun na pabalikin na po kayo sa booth nyo." sya sabay turo nya sa pinto ng gym, kaya napatingin kami doon.

Pero wala kaming tao na naaninag.

"Teka, nasan na sya?" nag kamot nalang ito sa ulo nya saka lumingon ulit sa min. "Wala na siguro sya baka umalis na. Pero papabalikin ka na raw ho doon. Sige! Mauna na ko!" sabi nya saka nagtatakbong umalis.

"Hero, sama ka?" tanong ko dito

"I'll just walk you there." napatango naman ako saka bumaba na sa bleachers at nagsimula nang maglakad.

Habang  naglalakad kami, hindi ako mapakali. Para bang may nagmamasid samin na sobrang sama ang tingin kaya napalingon ako sa likod sa sa left at right side ko.

"Wierd, wala namang tao." bulong ko nalang

"What were you mumbling?" napailing naman ako sa naging tanong nya.

"Wala, tara bilisan na lang natin." Sabi ko tas  nauna na sa paglalakad.

.

Nang makarating kami aa booth namin, agad nang nagpaalam si Hero kasi daw wala  naman daw syang maitutulong dito.