Sealed With A Kiss (Fascinate Series #1)

Chapter 12

Together

"You don't have to say sorry" he said in a calm tone.

Pumasok kami sa isang mamahaling restaurant. Grabe first time ko rito!

Umupo kami sa pandalawahang table. Lumapit ang waiter sa amin at inabot ang menu kay Levi.

"One Beef steak. What do you want Kate?" bumaling sa akin pati ang waiter

"I'm fine with pasta and pineapplejuice" I said.

Tumango naman ang waiter at kinuha na ang order namin.

"So how's your school?" tanong ni Levi

"It's fine"

"What strand did you took?"

"Accountancy and Business Management"

"Nice choice" tumango-tango siya.

"CPA kasi ang kukunin ko sa college" sabi ko

"Do you really want to be an accountant?" he asked

"Yes!" I smiled at tumango na parang aso

"Uh-huh! Then pursue your dream! I want you to see in a high end bank someday" he smiled too

I stared at him for a while.

How can this man makes me feel so special? I'm glad that he wants me to achieve my dreams.

"Ofcourse! Engineer Mercado..." I smirked

"For me, it's formal to call me an Engineer but when it comes to you calling me an Engineer Mercado it sounds sexy" he smirked

Sakto dumating na iyong pagkain kaya nagsimula na kaming kumain. Tahimik kaming kumain. Habang pasulyap-sulyap naman ako sa kaniya minu-minuto.

Pagsulyap ko sa kaniya ay nakangisi na siya at nakatingin sa akin.

"Do you want something else Kate?" di pa rin nawawala ang ngisi sa kaniya.

I bite my lips.

"Wala na" umiling ako.

Inayos ko ang jacket na suot ko. Bago kasi kami lumabas ng kotse niya ay pinasuot niya ito sa akin.

Hinatid na rin niya ako pauwi. Gabi na ng makauwi ako.

"Kung may problema ka sa mga subjects mo wag kang mahiyang magpatulong sa akin. I can help you" aniya

"Hmm. Okay! Thanks!" sabi ko bago bumaba ng sasakyan niyan.

"Good night! I'll text you when I home"

"Good night then..." pumasok na ako sa loob.

Naligo muna ako bago magbihis ng pantulog. Paghiga ko sa kama ay tumunog ang cellphone ko.

Unknown Number

I'm home

Kahit na di nakaregister ang number sa phone ko ay kilala ko na kung sino iyon.

Ako

Okay :))

Dalawang taon si Levi na nagtagal sa Singapore para sa trabaho. Pero di kami nawawalan ng oras para di magkausap. Nag i-skype kami pag pareho kaming di na busy lalo na siya. Minsan inaabot pa kami ng madaling araw sa pag uusap kaya puyat din ako. Pag nakikita ko ang kotse niya sa carwash ay nalulungkot ako lalo dahil pa na niya ulit ang gumagamit noon. Sa totoo nga lang ay ayaw pa niyang umalis papuntang Singapore kung hindi ko lang siya pinilit dahil para iyong sa sarili niya at trabaho. Kaya laking tuwa ko ng bumalik siya rito sa Pilipinas.