Sa Cafeteria...
“guys, guys! nakita niyo ba si Aki?” tanong ni Schai.
“ha?” tanong ng magkakatropa na sabay sabay kumakain.
“si Aki? nasaan?” tanong ulit ni Schai.
“hindi namin alam Schai eh.” sagot ni Nadine.
“uhmm, baka may pinasang project? Kasi di ba pinapagawa siya ng special project sa English?” sagot naman ni Carlo.
“ah, sige thank you ah.” sagot ni Schai. paalis na sana siya ng tawagin ulit siya ng magkakatropa.
“ay Schai! wait! Yun pala yung kababata mong si Rafael?” tanong ni Arkin.
“Rico. Oo, kababata ko siya.” Pagcocorrect ni Schai.
“kanina pa yun binabanggit ni Hideaki eh. parang gulat na gulat siya nung makita yung Rainier na yun.”
“Rico.”
“oh yun nga. ano bang meron? Nakilala na ba yun ni Aki?” ayon kay Arkin.
“ha? ahmm, hindi ko pa sila formally nai-introduce sa isa’t isa. oh sige ah, mauna na ko, hahanapin ko pa kasi si Aki eh.” sabay alis ni Schai.
“ayiieee!” pangaasar ng magkakatropa.
“sige, ingat! Schai! next time pakilala mo kami kay Ray ah!”
“Rico!!!” sigaw ng magkakatropa kayu Arkin sa pamali mali nitong tawag kay Rico.
“hoy! Grabe naman kayo. Sorry! Rico pala. Rico, Rico, Rico. I’ll remember that name.” sagot naman ni Arkin. at nagtawanan naman ang magkakaibigan sa reaction ni Arkin.
Sa may stairs, kung saan naka-upo si Aki.
“haay, (nagulat si Aki) nandito ka lang pala eh. kanina pa kaya kita hinahanap.” bati ni Schai kay Aki na nakangiti, napansin ni Schai na seryoso si Aki.
“ngayon ang saya saya mo. kasi nandyan na yung “Fede-RICO” mo.” pa-emphasize na sinabi ni Aki.
“ha? ano bang pinagsasasabi mo dyan?” tanong ni Schai pero hindi ito pinansin ni Aki.
“ui, mamansin ka naman! ayy. Ganyan ka na ngayon?” dagdag na tanong pa ni Schai.
“haay, okay sige, ganito nalang. Si Rico, childhood friend ko, close yung family namin, kasi magkaibigan si tita Clotha, mom ni Rico at si mama. Dati nung mga bata pa kami, pinagp-pair kami ng parents namin, siguro mga 6 or 7 years old? Pero, para sa’min, wala lang yun, as in wala lang talaga. Tapos nag-migrate sila sa U.S. noon. Kaya hindi na kami ganoong nakakapag-usap or anything. Yesterday, tumawag agad sa’kin si mama, sabi niya, sunduin daw namin sa airport si Rico, kahit ako nagulat kasi hindi man lang niya sinabi sa’kin the day before siya umuwi. So, ayun. (after 5 seconds) may mga gusto ka pa bang malaman?” tanong ni Schai.
“wala na.” sagot naman ni Aki.
“sure ka?”
“opo, wala na po.”
“okay, oh sige, tara na.” sabay tayo ni Schai sa kinauupuan at nauna nang maglakad palayo.
Hinabol ni Aki si Schai para yakapin ito. “Sumimasen.” Bulong ni Aki habang nakayakap kay Schai.
“anong ibig sabihin nun?”
“sorry.” Binitawan na ni Aki si Schai at napayuko nalang ito.
“ha? para saan?” confused na tanong ni Schai.
“kasi, nagselos ako.” Pa bulong na sinabi ni Aki na ayaw niyang ipadinig kay Schai dahil nahihiya.
“ano?” dagdag pa na tanong ni Schai.
“kasi, nag (bumulong) selos ako.”
“ha?”
“nagselos ako! Oh ayan, sinabi ko na ng malakas.” Sagot pa ni Aki.
“ah! haha! wala yun. ikaw naman kasi, sa susunod, tanungin mo muna ako, okay? nagalit ka kasi agad eh.”
“opo, sorry na. eh kasi- kasi di naman maiwasan yun di ba?” sagot naman ni Aki.
“oo, pero, sana tinanong mo pa rin sa’kin.” sagot ni Schai.
“opo, sorry. I love you.” Paglalambing ni Aki.
“Hmm, I love you too. tara na nga.” sabay alis ni Schai, sumunod na rin si Aki sa kanya at hinawakan ang kamay ni Schai.
Habang naguusap usap ang magkakaibigan...
“whaat?!” reaction ni Joanna.
“paano na yan?!” reaction naman ni MJ.
“kelan pa to?!” reaction ni Nadine.
Lahat sila nagreact sa binalita ni Arkin.
TO BE CONTINUED....
