BERÇEM GELİN (DEVÂM EDİYOR)

11.BÖLÜM

MULTİMEDYA:BORAN BEYOĞLU

Sınır 350 vote.

Multimedyaya bir bakın derim...

Şuraya okumaya başladığınız saat ve yeri alayım.

⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰

Keyifli okumalar...

************************************
Bir yer düşünün,göz alabildiğine yeşil bir ormanın içerisine konumlanmış şirin mi şirin bir ev.Etrafı rengarenk çitlerle çevrilmiş bu evin bahçesini süsleyen envai çeşit bitkilerin biraz ilerisinde yer alan salıncakta oturmuş,hemen önünuze konumlanmış sehpanın üzerinde yer alan ve dumanı üstünde tüten taze bir bardak kahve...

Ilık rüzgarın yüzünüzü okşayıp,kulağınıza dolan akarsuyun o hoş sesi eşliğinde,elinizdeki kitabınızın en heyecanlı sayfasını okumanın hazzı...

Dertlerden,tasalardan,kederlerden tamamı ile soyutlanmış;size huzuru hissettiren bir mekân...

Dünyanın meşakkatli durumlarından sıyrılmış,dingin bir köşe...

İşte benim de olmak istediğim yer tam da böyle bir yerdi.Herşeyden,herkesten uzak ve beni huzurun kucaklayarak,sarıp sarmalayacağı uzak mı uzak bir yer...

Yaşadığım sıkıntıları ardımda bırakıp,huzurun sıcacık kollarına koşmak istiyordum.Kafamdaki tüm rahatsız edici düşüncelerden bir bir kurtulup koşarak uzaklaşmak istiyordum.

Hüznümü,kapalı bir kavanozun içerisine saklayıp ağzını sıkıca kapatmak,dertlerimi ise evimizin tavan arasına saklayıp sonsuza kadar yalnızlığa mahkum etmek istiyordum.Uğradığım ihaneti kilitli sandıklara kapatıp tekrar aklıma üşüşmesini engellemek istiyordum mesela.Ya da hissettiğim bu aidiyetsizlik duygusunu tozlu raflara kaldırıp,ölene dek kurtulmak istiyordum.Ama en önemliside kalbimi söküp atmak istiyordum.Lakin istemek yetmiyordu.Mutluluk bana çok uzakken,zihnim ise düşüncelerle bulanık bir sudan farksızdı.

"Berçem sana zahmet bunlarıda yıkayıver emi kuzum ?"diyen Gülruba'ya tebessüm edip başımı olur anlamında salladım.Düşüncelerimden kurtulmanın en iyi yolu yalnız kalmamaktı bence.Bu yüzden olabildiğince yalnız kalmamaya çalışıyor,bu sabah Gülruba'lara misafirliğe geldiğim gibi zihnimi meşgul eden şeylerle uğraşıyordum.

"Ben de içeridekileri daha fazla yalnız bırakmayayım ayıp olmasın daha fazla."diyerek acele ile mutfaktan çıktı.

Yeni evlendiği için komşular ona hediye getirmiş ve ziyarete gelmislerdi.Sabah beni arayıp buraya gelmemi söylediģinde başta kabul etmesemde,'bana yardım etmeyecek misin ?'dediği gibi dayanamayıp ikna olmuştum.

"Sen de çok oyalanma ve bir an önce gel."diye tekrardan kafasını uzatıp konuştuğunda "Merak etme az kaldı zaten.."deyip tebessüm ederek işime geri döndüm.

Misafirler oturma odasında toplanmış,koyu bir sohbete dalmışken ben de fırsattan istifade Gülruba'nın bulaşıklarını aradan çıkarmıştım.Yenilen pasta böreģin ardından,çay içilmeye devam edilmiş ve kahkahalar havada uçuşmuştu.İnsanların gözlerinde gördüğüm acıma duygusu beni fazlasıyla sarsmış,böylelikle 'kalabalık arasında olmak yalnız kalmaktan iyidir'tezimi çürütmüş bulunmaktaydım.

Islak ellerimi havluyla kuruladıktan sonra ben de kendime bir bardak çay doldurup misafir odasına geçmiştim.Gelen misafirlerin çok fazla küçük çocukları bulunmasada ortalıklarda koşuşturup bağıran çocuklar yinede vardı.