BERÇEM GELİN (DEVÂM EDİYOR)

15.BÖLÜM

MULTİMEDYA:BERÇEM BEYOĞLU

Saatleri koymaya devam...

⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰

Sınır 410 vote 700 yorum...

Keyifli okumalar...

************************************
Gerginlik,attığım her adımda,bir tık daha nefesimi daraltırken,kasılan vücudumu kolumdaki Nupelda anlamış gibi eliyle rahatlatmak istercesine sıvazlamıştı.

Çehresi,benim kederimi paylaşır gibi hüzünle gölgelenmişti sanki.

"Sen harika bir kadınsın."dediğinde ona bakmış ve anlamsızca kaşlarımı çatmıştım.

Durduk yere bu da nereden çıkmıştı ?

"Ben senin kadar güçlü kalamayabilirdim Berçem."deyip önüne bakarak konuşmasına devam etti."Belkide ben yerinde olsaydım çoktan canıma kıymıştım.Çünkü ne Cihan'la olabilirdim,ne de Cihan'sız."

Ah be Nupelda içimdeki yangını sen anlayamazsın ki ? Varsayımlarla hareket etmek ve empati kurmak bile yetersiz kalır.Beni ancak benim durumumda kalan ve çaresiz kadınlar anlayabilirdi.

"Neden sessiz kalıyorsun Berçem ? Yani yerinde kim olsa çoktan ayağa kaldırmıştı ortalığı."

Buna ne denirdi ki ? Vazgeçmiş bir kadın ne için savaşabilirdi ki ? Sadece kağıt üzerinde olan evliliği için mi,yoksa da laftan anlamayan kocası için mi ?

"Sessiz kalmıyorum ki Nupelda."diye cevapladım omuz silkerek."Sessizlik bir insana verebileceğin en büyük ve en asil cevaptır aslında.Dışarıdan birisi hareket ve tavırlarımı yetersiz görüyor olabilir.Tıpkı senin istediğin gibi bağırıp çağırmamıda isteyebilir."dedim ve onunla göz temasını keserek ileriye baktım.

"Farzedelim ki bağırıp çağırdım.Ortalığı ayağa kaldırıp taş üstünde taş bırakmadım."deyip ona döndüm."Peki o zaman ne olacak ?"

Anlamsızca kaşlarını çattı.

"Ben söyliyim.Sıfıra sıfır elde var sıfır.Yine bir avuç insan beni anlamayacak ve ben kendimi yorduğumla kalacağım.Karşımdaki insanlar laftan anlamıyorsa ben onlara istediğim kadar yanlışlarını söyliyim yine boş.Çünkü herkes kendi bildiğini okuyor."

"Sanırım haklısın."

"Haklıyım tabi.Bugün onlara yaşadığım bu zindan hayatı anlatmaya kalksam,ertesi gün kimse kalkıp'biz bu kadına haksızlık yaptık ve şimdide hatamızı telafi etmeye çalışalım'demeyecek."dediğimde masaya gelmiş ve oturmasına yardımcı olmuştum.Kimse bizi duyasın diye oldukça sessiz konuşmaya dikkat ediyorduk.

"Allah hepimize akıl vermiş.Kim ne yaptıysa,neye sebep olduysa gayet de farkında Nupelda.Anlatmakla kendimi yormak istemiyorum,çünkü zaten umursamayacaklar.O yüzden birşeyler söylemek yerine onların bana dayattığı bu hayattan kurtulmak için sabrediyorum."

Elimi avcunun içine alıp"Vazgeçtin yani ?"dedi sorarcasına.

Başımla onaylayıp"Evet"dedim."Ben ortada ne bağırıp çağırıp,savaşabileceğim bir evlilik görüyorum,ne de bir koca..."

Belki Boran o kadına dokunmamış olsaydı herşey daha farklı olabilirdi.Beni seviyormuş ve gerçekten savaşabilirim diyebilirdim.Kalbimde hep bir yara olurdu elbet.

Ama,ne bileyim en azından onu biraz yaptığına pişman eder ve ikimizinde buralardan gitmesi için mücadele verebilirdim.

Fakat şimdiki tek hedefim ailemin durumu düzelir düzelmez Boran'dan boşanmanın yollarını aramaktı.Demek istediğim de buydu işte.Zaten boşanacağım bir adam için neden hır gür çıkaracaktım ki.Seven insan savaşır ve mücadele verirdi.