BERÇEM GELİN (DEVÂM EDİYOR)

10.BÖLÜM

Multimedya:BORAN BEYOĞLU

Bu bölümü ayaz1990 okuruma othaf ediyorum.

Ayrıca kapak tasarımı için( @Efıl-Plt ) okuruma çok.çok çok teşekkür ederim canım.Keşke elimden kuru bir teşkkürden fazlası gelse.Kendisi benim iki kitabımında kapak tasarımından sorumlu kişiydi.😘😘😘

Diğer kapak tasarımı AlicevsPandora okuyucuma çok tesekkurler.Sizleri çok seviyorum kızlar.Iyi ki varsınız.

************************************
BORAN'DAN

************************************
Hayatta başına gelen her olayda'kader'deyip geçenler vardı.Fakat ben öyle olduğunu düşünmüyordum.Elbette ki kadere inancım tamdı.Ama çabalarımız ne yönde olursa kaderimiz o yönde değişirdi.

Önümdeki kum torbasına güçlü bir yumruk sallayıp geriye doğru hareket etmesini sağladığımda,ne yaparsam yapayım içimdeki öfkenin ve özlemin dinmeyeceği kanısına varmıştım.Ter içinde kalan vücuduma güzel bir duşun iyi geleceğini düşünerek havlumu boynuma atıp suyumu içe içe soyunma odasına doğru ilerledim.Düzenli olarak spor yapamasam da haftada birkaç kere mutlaka zaman ayırırdım.Özellikle savunma-dövüş sanatı sporlarına ayrı bir ilgim olduğu için yıllardır ilgileniyordum.Hem bedenen hem de zihnen hayatın boğucu stresinden uzaklaşmak için güzel bir fırsattı.

Fakat bu defâ düşündüğüm gibi olmamıştı.Nereye gitsem neyle uğraşsam zihnimdeki düşüncelerin,kulağımdan düşmeyen seslerin önünü kesememiştim.Soyunma odasına ulaştığımda havlumu ve temiz kıyafetlerimi yanıma alarak duş almak üzere hazırlanmıştım.

Üzerimdeki terli kıyafetlerden bir bir kurtulup kendimi rahatlatıcı suyun altına bırakmamla yorgunluğum bedenimi yavaş yavaş terk ettiğini hissetmiştim.Akıp giden suyun altında bir an bile düşünmeden yapamadığım bir çift okyanus gözlü takıldı yine aklıma.Hoş aklımdan çıktığıda yoktu ki zaten.Özlem,her geçen dakika yüreğimde daha da yakıcı bir hâl alırken,kulaklarımdan hiç düşmeyen naif bir sesin hayali ile yaşamaya çalışıyordum.

Haftalar olmuştu.

Sabah oluyordu.

Akşam oluyordu.

Ama Berçem yoktu.

O yanımdayken nasıl geçtiğini anlamadığım zaman,o gittikten sonra geçmez olmuştu.Dakikalar,saatler,günler...

Akıp giden zaman her geçen gün canımı daha çok yakmaktan çekinmezken,tüm yaşattıklarım karşısında cezaların en büyüğü olarak onsuzlukla sınanıyorum.Bir saat bile görmezsem aklımı kaçıracağım okyanus gözlümü bir ayı aşkın bir süredir göremiyordum.

Kokusunun git gide yastığından silinmeye başladığı şu son dönemde özlem ateşinin kasıp kavurduğu zaman dilimin son demlerini yaşıyordum.Ona,'bir dahaki gelişimde seni almadan gitmem' dediğim günün üzerinden günler geçmesine rağmen;içimdeki'onu bir an önce yanına al'diyen sesi güçlükle bastırıyordum.

Benim için gittikçe dayanılmaz bir hâl alan bu boktan hayat,Berçem olmadan daha da katlanılmaz oluyordu.Kafamı içki,spor ve iş üçlüsüyle dağıtmaya çalıştığım her vakit kendimi kandırmaktan öteye geçemiyordum aslında.Yaptığım ve yaşadığımız herşey onun için olduğunu söylediğimde kulaga ne kadar absürt kaçtığının bilincide olmakla birlikte aldığım tepkide bu durumla paraleldi.Empati yapmaya kalktığım zaman onu anlıyor fakat çoğu zaman bu durumdan uzak kalmak için üstün bir çaba sarf ediyordum.Her Allah'ın günü olaylara Berçem'in penceresinden bakmaya çalıştıģım zaman işler daha da dayanılmaz bir hâl alıyordu benim için.Daha düşüncesine bile katlanamadığım bu durumu Berçem'imin yaşadığı aklıma gelen her saniye işkenceden farksızdı aslında.