"O öldü Fallon." Bu cümlenin beynimde yankılandığı gün kayıp olan tüm insanlar geri dönmüştü. 5 yıl önce toz olan kedim Andi'nin 5 yıl sonra bacağıma sürtünmesinden anlamıştım. Babam yine savaşıyor. Yine kahramanlık yapıyor. Ben 5 yaşında iken öyle değildi. Bencil bir adamdı. Ama her zaman iyi bir baba idi. 4 yaşıma geldiğimde onu haftalarca görmedim. Ama döndü. Demir adam olarak. Sonra hatırladığım ilk şey Pepper ile çıkmaya başlaması. Natasha'nın hayatıma girmesi ile iki yeni en iyi arkadaşım oldu. Logan ve Dawn. Dawn ile aynı yaşta idim. Logan ise bir yaş küçüktü. Babam güvenliğim için annem ve Pepper ın da rızası ile beni onların yanına yolladı. Güvenliğim için. Çünkü o demir adamdı. Ben ise dünya üzerinde en sevdiği şey. İç savaşın çıktığı zaman hayatımın en zor zamanı idi. Babam en yakın arkadaşlarım ile ilgili bir şeyi öğrenmişti. Onlara her baktığında acı çekiyordu. Onlara asla kötü davranmadı. Acı çekmesine rağmen Logan ve Dawn'ı hala çok seviyordu. Thanos isimli pislik geldiği zaman babam gitti. Pepper'ın dediğine göre döndüğü zaman çok kötü bir durumda idi. Bir gün babamın en sevdiği şey olmayı bıraktım. Artık en sevdiği iki şeyden biriydim. Morgan hayatıma girmişti. Onu gerçekten çok seviyorum. 14 yaşında idim. Onu kucağıma aldığımda hissettiğim duyguyu asla unutamam. Görünüş olarak babama benden daha çok benziyordu ama Pepper gibi bakıyordu. Benim görünüşümün babamla pek alakası yok. Renkli gözlü ve sarışınım. Ama zihnim.... Pepper hep babama benzediğimi söyler. Happy de öyle der. Belki öyleyimdir bilmiyorum. Bildiğim, kesin olarak bildiğim tek şey artık geride kalmayacağım. Morgan'ın bana ihtiyacı var. Ablasına....
İlk bölüm için ben hazırım artık. Ya siz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Legacies
FanfictionGitmiş olabilirsin baba. Dönmeyecek de olabilirsin. Dünyanın sana hala ihtiyacı olabilir. Kardeşimin de öyle. Merak etme mirasın hala burada. Natasha teyzeye de söyle gözü arkada kalmasın. Miraslarınız burada. Yarım bıraktığınız işi bitireceğiz.
