Legacies

16

Bölüm şarkısı: Mawr-the Legend begins

Dawn ile beraber üniversitenin girişinde Happy'i bekliyorduk. Kimsenin buraya geldiğimizden beri onunla kostüm ve silah tasarladığımızdan haberi yoktu. Dawn yapılan silahları deniyor ve kostümler için çizim yapıyor ben de işin bilimi ile ilgileniyordum. Kostümlerin ve silahların hangi maddeden yapılacağını ayarlayıp yapıyordum. Ben dövüşemediğim halde kendime de kostüm yapmıştım. Zırh olarak değil direk kostüm. Bilgisayardan operasyonu yönetecek olmama rağmen heveslenmiştim. Yanımızda götürmeye karar verdik. Birileri biz yokken bulursa ve bu birileri yanlış kişiler olursa babam ve ultron olayı tekrar yaşanabilirdi. Buna hiç gerek yoktu. Connor Selina ve Logan'ın da bizimle benim evime geleceğini öğrenmiştik. Bir iki gün onlarla takılmak dinlenmek ve mükemmel tasarımlarımızı göstermek için sabırsızdım. Bu arada geçen hafta numaramı verdiğim çocuğun adı Max'di. Fen bilimleri 2. sınıfta idi. Beni bir ara bir şeyler içmeye davet etmişti.

Sonunda Happy nin gelmesi ile arabaya bindik. Happy bize okulun nasıl geçtiğini filan sordu.  Güzelce sohbet ettik.
Fallon: Happy. Bir şekilde Wanda Maximoff ile görüşmemi ayarlayabilir misin?
Happy: Tabiki. Neden?
Fallon: Bir fikrim var.
Dawn : Ben de yeni duyuyorum.
Fallon: Az önce aklıma geldi.
Sonunda eve gelmiştik. Şansımıza benim üçlü de orada idi. Bahçeye hep beraber girdik. Eve girerken sohbet ediyorduk.
Dawn: Babamla nasılsınız?
Logan: Alıştık bence birbirimize. Zorlanıyo ama arada.
Dawn: Şimdi için iyi.
Logan: Evet.
Connor: Morgan seni bayağı özledi ya Fall.
Fallon: Tabiki özleyecek.
Selina: Çünkü ablasısın.
Fallon: Çünkü mükemmelim.
İçeri girdiğimizde koltukta ağlayan bir Pepper bulmayı beklemiyorduk . Hemen yanına koştum.
Pepper: Morgan'ı aldılar.

Masanın etrafında toplanmıştık. Morgan kaçırılmıştı. Birileri kız kardeşimi bir eşyaymışcasına kaçırmıştı. Ne yapacağımızı konuşuyorduk. Zaten belli idi.
Fallon: Biz onu kurtaracağız Pep.
Pepper: Yenilmezlere söyleme dediler.
Dawn: Biz yenilmezler değiliz. Biz onların miraslarıyız. (We are not the Avengers. We are their LEGACİES)
Fallon: Kostümlerimiz çantada. Haydi gidip kardeşimi kurtaralım. Happy, Pepper'ın yanında kal. Biz hallederiz.
Happy: Fallon....
Fallon: Bize bak. Bu iş için daha uygun bir ekip yok. Bu bizim genlerimizde var.

Connor son hız arabayı sürerken ben de bilgisayardan gideceğimiz yeri söylüyordum. Morgan'ı kaçıran adamlar Pepper ı aramışlardı. Oradan sistemlerine girip hacklemiştim ve yerlerini bulmuştum. Ayrıca kostümler bize çok yakışmıştı. Çok yetenekliyim lanet olsun.
Connor: Geldik.
Dawn: Sen burada kal Fallon.
Fallon: Hayır.
Selina: Dövüşe.....
Fallon: Salak değilim. Ama onlara bunu ödeteceğim. Beni içeri sokun siz de kardeşimi kurtarın.
Dawn: Birimiz seninle dursun. Ne olur ne olmaz...
Logan: Sanırım buna gerek olmayacak çünkü orası tek oda gibi duruyor...
Dawn: Fall arabada kalıyorsun.

Yazar

Logan: Çocuğu bırakın.
Morgan ı kaçıran adamlar 4 gence baktılar ve güldüler. İçlerinden biri öne çıktı.
X: Paramız nerede?
Logan: Burada.
Bunu der demez Logan adama yumruk attı ve kavga başladı.
Selina: Abi silahları evde unuttuk.
Dövüş arasından sohbet de başladı.
Logan: Bunlar için onlara ihtiyacımız yok.
X: Hey!
Logan: Ne var? Yalan mı?
Connor: Haklı valla. Kusura bakmayın da bir Ultron değilsiniz. Ya da Hydra.
Onlar adamları oyalarken Dawn gizlice Morganı almıştı bile.
Dawn: Aldım gidelim.
Adamları dövüşün ortasında bırakıp gittiler ama adamlar tabancalarını çıkarttılar.
X: Olduğunuz yerde kalın!
Evde bir ses yankılandı.
"Hiç sanmıyorum"
Tüm elektronik aletlerde elektrik kaçağı oldu ve yangın alarmı çalıştı. Ama su akmadı. Pintiler sadece alarm taktırmıştı. Evdeki elektronik her şey çıldırmıştı. Bizimkiler bunun nedenini bildiklerinden adamlar gibi çıldırmadılar ve sakince evden çıktılar. Morgan bile sesin sahibini anlamıştı.

Fallon

Arabanın dışına çıktım ve gelenlere Stark gülümsememi sundum. Beni dışarıda bırakamazlardı. Özellikle de elimdeki bilgisayarla. Artık tüm elektronik cihazlarda internet vardı. Bı yüzden her şeyi hackleyebiliyordum. Takıldığım tek şey kettle ve elektrikli süpürgenin neden kablosuz internete ihtiyaç duyduğu idi. Bana doğru koşan Morgan ı kucağıma aldım ve ona sarıldım. Kimse benim kardeşime bulaşamazdı.
Fallon: İyi misin? Sana bir şey yaptılar mı?
Morgan: İyiyim abla.
Dörtlü ise bana bakıyordu.
Fallon: Hiç öyle bakmayın sonuçta...
Morgan: Ablam Stark bebeğim.

Bence kahramanlık zamanının zamanı gelmişti ne dersiniz? Sizi daha fazla bekletmeyeyim dedim.