Sa Paghulog ng Langit (TFOT)

30: FALL

Gomenasai! 😢(╥_╥)

Enjoy reading :3

30

If one day you missed the most important part of your life, what would you feel? Totally ridiculous.

...

Thunder

JAIME.... A name with five letters. Simple and unique. But enough to make my lips unconsciously twitch and form a smile.

I never knew what foolishness is, until I laid my eyes on her. It's simply unexpected when I found my self stupidly, madly and damnly addicted to everything about her.

That I made a vow that one day, 'She'll be my Mrs. Dimiscus'.

...........

Third Person's POV

Isa na namang makabuluhang araw ang lumipas para kay Thunder. Gaya ng mga lumipas na araw ay ginugol niya ang oras sa pagaayos ng trabaho.
Marapat lamang iyon sapagkat nalalapit na ang kaarawan ni Jaime at ang papalapit na petsa ng pagsilang ng kanilang magiging anak.

Bumalik sa alaala ni Thunder ang nangyaring paglalasing niya ilang gabi na ang nakakalipas. Dahil sa pagkailang at pagkainis sa sarili ng gabing iyon ay natagpuan niya na lamang ang sarili sa kanyang opisina kinaumagahan.

Alam niya sa sarili na mali ang kanyang inakto lalo ng muling maalala ang mga luhang namalisbis sa pisngi ng dalaga.

He was really mad at himself.

Unfair para sa dalaga na dito niya ibinuhos lahat ng frustration niya sa ama nitong si Florencio, lalo na't wala namang ginagawang masama ang dalaga.

Kaya, he want to make things clear for them. Gusto niyang bumawi at humingi ng tawad sa kagaspangan ng ugali na ipinakita niya kay Jaime. Nais niyang magpaliwanag dito. Hindi niya sinasadya.

Hindi man siya sigurado kung maiintindihan nito ang dahilan na meron siya ay gusto niya pa ring subakan. He wants her to understand the reason why he was rude to her.

Ilang taon na nga ba nang muli silang magkita ng umalis ito sa unibersidad na kanilang pinasukan. Noon paman ay wala namang ugnayan na mayroon sila ngunit labis ang kanyang pangungulila sa dalaga na napalitan ng pagkasabik at naglaon ay galit sa hindi niya maipaliwanag.

Maski siya ay ilang taong naguluhan sa kanyang damdamin.

Until recently he finally admitted his feelings. After a few years of longing, the emptiness in his heart was finally filled after seeing her.

"Manang was everything prepared?... Good just wait for my signal... The music should be as planned, are the foods delivered, it should be checked... Yes, the lights? ...thank you."

Nakahinga ng maluwag si Thunder. But there is still the restless feeling in his heart.

Pinuno nila ng ilaw ang hardin kahit ang maliit na pathway ay sinabitan ng maliliit na ilaw. Sa gitna ng hardin makikita ang may katamtamang laki na gazebo. It was decorated in a simple but elegant arrangement. While at the middle lies a table for two.

May scented candle at fresh na bulaklak ang nakapatong sa mesa. Habang sa background maririnig ang malamyos na musikang madalas kantahin ni Jaime sa tuwing hinahaplos niya ang kanyang tiyan.

Thunder breathed out a sight out of relief. This is it. Nothing should go wrong.

Kabadong inayos niya ang kanyang necktie. Pinadaanan din niya ng kanyang kamay ang maliliit na gusot ng kanyang suot na black suit. Maayos na nakasuklay patalikod ang kanyang may kahabaang buhok.

Ang kanyang mukha ay maaliwalas habang ang kanyang manipis na facial hairs ang siyang mas nagpadepina ng kanyang panga. His usually dark blue and green eyes were shining.

Maingat na nilarolaro niya ang kulay itim na kaheta sa kanyang kamay. His lips was arched in a lazy smile.

Right, he's going to formally propose to her. He wants to give her a wedding that she deserves. This time, hindi na katulad nung una. This time the only contract that should bind them was marriage contract.

Saglit na sumulyap siya sa kanyang rolex. His deep eyes deepend.

It should be the time. Bitin na napangiti ang lalaki.

Maya-maya lamang ay tumunog ang kanyang cellphone. He was clearly in a good mood. Inaasahan na niya ang magandang balita na galing sa kabilang linya.

Napagplanuhan nila ang lahat ng gagawin pati ang pag alis ni Lola Nancy ay kasama sa plano. Aalis ang mag Lola para maiwan sa bahay si Jaime. At matapos ang ilang oras ag siya namang pagpunta nila Gideon at Kazuo para sunduin ang kanyang asawa. Didiretso naman ang tatlo sa dulong bahagi ng farm kung saan makikita ang hardin na puno ng makukulay na bulaklak.

Kalmadong sinagot niya ang tawag na galing kay Gideon. "Done?" But his words made him nervous for a moment.

"Thunder, pumunta ka dito. You better hurry!"

His grip on his phone tigthend. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. "Anong nangyari?"

Bago pa makasagot ang nasa kabilang linya ay mabilis na tinahak ni Thunder ang kanyang kotse.

"Something happened."

Fear and panic overpower his reasoning. "Goddamn it, just tell me what the damn happened!" Galit na sigaw niya sa kabilang linya.

"You better see it with yourself."

Damn!

Nang maputol ang linya ay nagmamadaling pinaharurot niya ang kotse. Halos palipadin niya na ito sa sobrang bilis. Makalipas ang ilang minuto ay narating ni Thunder ang kanilang bahay.

Their home exuded a desolate aura. Kumabog ng mabilis ang kanyang dibdib. Without any hesitation dirediretsong pumasok siya sa salas.

Doon naabutan niya ang naguusap na si Gideon at Kazuo. Both of them turned silent when they see him. "Thunder,"

Pilit na kinalma ni Thunder ang sarili. Mabilis ang pagtaas baba ng kanyang dibdib. "Where's Jaime?" His voice comes out horse but firm.

Parehong hindi makasagot ang dalawa. Gideon shift his gaze at the broken vase not far from them. "Where's my wife?!"

"Jaime?" Tawag niya sa asawa.

Nang walang marinig na sagot ay parang binuhusan ng malamig na tubig si Thunder. Wala sa sariling nilibot niya ang buong bahay hanggang sa mapunta siya sa kusina.

Mas kumabog ng malakas ang dibdib niya. Malapit sa may pintuan ng backdoor ay makikita ang pira-pirasong basag na paso at magulong halaman.

His eyes shifted at the piece of paper posted at the glass door. Thunder's face paled. Dalawang kataga lamang ang nakasulat sa papel ngunit sapat para magdulot ng kakaibang takot sa puso ni Thunder.

"She's dead."

Ngunit saglit lamang iyon. His mind was filled with her image. Nanginginig na nilakumos niya ang maliit na papel. Malakas na tumama ang kanyang kamao sa dingding. "Ah!" After venting his frustration, Thunder successfully calmed his anger.

"Kazuo, call for Aster! Contact the Intelligence. Hanapin niyo siya. Find her."

"Thun-"

"Find Jaime! Kung hindi niyo siya mahanap better not let me see your faces. I don't care what you do just find her!"

Thunder's eyes were deep, dark and unfathomable. Isang bitin na ngisi ang nakasabit sa labi niya.

No one has the qualification of taking Jaime from him. Jaime is his wife whoever takes her has to walk over his body first.

...........

To be continued...

Hello thank you for reading!

Don't forget to vote and comment. Guysue miss ko Kayoooo.

-kememongwriter