Sa Paghulog ng Langit (TFOT)

32: BETRAYAL

Enjoy reading (◍•ᴗ•◍)❤ ( ˘ ³˘)❤

32: Betrayal.

Third Person's POV

"AMA!"

Nanginginig ang tuhod na napadausdos ng upo si Jaime sa malamig na sahig kasabay ng siya ring pagbaha ng maliwanag na ilaw sa madilim na silid.

"Tumahimik ka! At ikaw," Nanggagalaiting dinuro niya si Thunder gamit ang kanyang tungkod. "anong ginagawa mo dito? Sino ka ba sa inaakala mo na pwedeng mag labas masok sa pamamahay ko?"

The man smirked. Blood flowing from the back of his head. Natatakpan ng buhok ang kanyang mga mata, only revealing his pointed nose and red lips.

"I'm here to take my wife." Madiing sagot ni Thunder. Pumikit-pikit ito para mawala ang kaunting pagkahilo. He straightened his back and stood up. Saka niya lamang napansin ang nakataling kamay sa kanyang likod. An indifferent light flash in his eyes. Tumalim ang kanyang mga mata.

"Wife? Hahaha Dimiscus. Dimiscus hijo. 'Wag mo Kong pinapatawa. Sa limang'put tatlong taon kong nabubuhay sa mundo ikaw pa lang ang nakabanggit sakin ng isang walang kapantay na kalokohan."

Walang alinlangang hinampas ng isa sa tauhan ng Senyor gamit ang tubo si Thunder. Muling bumagsak sa sahig ang tuhod nito ng tumama ang malamig na bakal sa likod ng kanyang tuhod. A crisp cracking sound echoed.

He groaned.

"Thunder!" Gilalas na napasigaw si Jaime. Ang kaninang saya na kanyang nadama dahil sa sinabi ng asawa ay biglang naglaho ng masaksihan kung paano bumakas ang sakit sa mukha nito.

She never pay attention sa kung ano man ang sinasabi ng kanyang ama. Nananaig ang pagaalala niya para sa asawa.

Thunder's heart swelled ng marinig ang nagaalalang boses ni Jaime. His lips twitched. His back was ramrod straight silently assuring his wife that his fine.

Thunder bit his lower lips. Not allowing himself to make another  sound of pain. His gaze filled with unrestrained stubborness. "Yes were married and I'm taking her with me."

Ngunit agad nangunot ang noo ni Thunder ng muling  nabalot ng tawa ni Senyor Florencio ang silid.

"Married? Kasal?" Tumawa ng nanguuyam ang Senyor. "Oo nga pala. Kinasal nga pala kayo ng attorney. Kinasal kayo ng hindi nirerehistro ang kasal. Sa tingin mo ba maloloko mo 'ko? Kung ang estupidang iyan maloloko mo, ibahin mo ako iho. Papunta ka pa lang pabalik na ko. "

Naglabas ng isang piraso ng papel ang Senyor at itinapon ito sa lalaki. The glaring bold letters of 'Marriage Certificate' was printed on it.

'Hindi nirehistro? Anong nangyayari?' Nagtatanong ang mga matang natuon ang paningin ni Jaime dito. 'Kaninong marriage contract ito?'

Thunder's body stilled. A trace of panic flash in his eyes and quickly vanished.  Parang bombang sumabog sa kanyang tenga ang sinabi ng matanda. No, no, shit. Ramdam niya ang tingin ng asawa. Asawa? Hindi niya magawang salubungin ang mga mata nito. Nakatuon lamang ang kanyang mga mata sa kapirasong papel sa lapag. Kinalma niya ang sarili at seryosong pinukol ng titig ang Senyor. Hindi kababakasan ng emosyon ang mukha niya kahit na may namumuong kaba sa kanyang dibdib.

"Bilib ako sayong bata ka eh. Mula sa oras, panahon at timing you nailed it! You're plan from the very beggining was very foolproof. Maski ako ay muntik mo ng maloko. I'll give you that. So ano kamusta naman ang pagbabahay-bahayan niyo?" Natatawang napahampas sa tuhod ang Senyor. Puno ng panunuya ang itim na itim na mga mata nito.

"Jaime, iha, I know, mahirap paniwalaan. Maski ako'y muntik ng mapaniwala nito. That's why I even goes to checked the Civil registrar and look at your record. And without a doubt you are still Ms. Jaime Asuncion Vallarde. Both of you are single."

Naguguluhang nagpalipat lipat ang tingin ni Jaime sa dalawa. A trace of uncertainty touch her heart. Unti-unting kumonekta ang maliliit na detalye ng mula ng kanilang pagkikita, ang kanilang minadaling  kasal. Muli niyang naalala ang pagkadisgusto ng mga magulang ni Thunder sa kanya.  "Thunder?..."

She remember the hate and in difference in his eyes when they first met. Then how he treated her. Even his hurtful words. It makes sense...

Thunder tries to open his mouth to explain but he don't know what to say. He raised his head to look at Jaime in the eye, parang bulang nawala ang eksplenasyon niyang naisip ng makita ang walang emosyon nitong mga mata.

Umiwas ng tingin si Jaime. His heart panicked. What is she thinking? Ayaw niyang isipin na hindi niya mabasa ang emosyon ng babae. He can't bear to see her like this.

"Tama ka ng narinig Jaime. Hindi kayo kasal. Ikaw lang ang nagiisip na kasal kayo. Who told you to easily believe him? You can only blame yourself. Kung nakinig ka lamang sakin ay hindi ka sana nasa ganitong sitwasyon."

"I-I-" I'm planning to ask you to marry me.
The man standing at his right abruptly tied a towel to his mouth to the back of his head. Preventing him from talking, he groaned. Nanglilisik ang matang tinitigan niya ng masama ang lalaking may hawak sa kanya.

"Ayaw mong maniwala? Sa tingin mo hahayaan kang makasal ng mga magulang niya sa kanya? Isipin mo ha, alam nating pareho na hindi ka gusto ng mga magulang niya hija. Hindi kayo ginulo hindi ba? Dahil alam nilang hindi kayo kasal, walang kasalang naganap!"

Dumagundong ang sigaw ni Senyor Florencio. Pakiramdam ni Jaime ay libo-libong karayom ang tumutusok sa kanyang puso. Nanlalamig ang kanyang palad. "I- Hindi, hindi totoo yan. I believe him. Hindi niya magagawang gawin ang mga sinasabi mo. Hindi ba Thunder? Asawa kita sa mata ng batas at ng Diyos, right?" Nagsusumamong bumaling sa kanya ang atensyon ni Jaime.

Tears stream down her face.

Pakiramdam niya ay pinipiga ang puso niya ng makita ang reaksyon ng babae.

Out of all the people he knew the answer and he knew he failed her.

Dumagundong ang halakhak ng Senyor. His wrinkled face was twisted in a mockery. Pakiramdam niya ay napakasayang pagmasdan ang pagkawala ng buhay sa mga mata ni Jaime. He feels a sense of accomplishment.

Ma's malo niyang ginatungan ang nakitang reaksyon ng dalaga.

"Jaime, anak... Gusto ko lamang na mabigyan ka ng magandang buhay. Pero anong ginawa mo? You keep on disrespecting this old man. Ang gusto lamang naman niyang makuha sa iyo ay ang mga magiging anak niyo. Sapagkat maaaring nananalaytay sa ugat nila ang dugo ng isang Dimiscus. Alam ng lahat na nasa mga kamay ng pamilyang Dimiscus ang kapangyarihan, koneksyon at pera, the only thing they are lacking is an heiress. And coincidentally you are possibly carrying a one or two!

"At pakatapos mong maipanganak ang anak mo, they will never let you even see nor touch them. In exchange of 5 million. And if ever na ika'y tumanggi o magsumbong sa kinauukulan, they will automatically let the court to deny your right as a mother. At ipapatapon ka sa mental institution. This was their plan, Jaime. They want to take away your babies by force if they have to."

GULONG -GULO ang isip ni Jaime. Isang oras na ang lumipas mula ng mahuli si Thunder. Hindi pa rin mawaglit sa kanyang isip ang nangyari.

Mabilis niyang pinahid ang mga luhang namalisbis sa kanyang pisngi. I have to think clearly this time. Kailangan kong maging matatag para sa amin ng mga babies ko. I have to be strong for them. I have to. Hindi ito ang oras para maging mahina. Bumunot ng ilang malalim na hininga ang dalaga.

Umaalingawngaw ang huling mga  salitang binitawan ng kanyang Ama sa kanya bago  umalis  ang mga ito bitbit ang lalaki.

'Hindi ka tanga, sa tingin mo sino ang nasumbong sa inyo?...'

Was it him? No. If it was him, malabong pumunta siya dito, he would have celebrate but...

The scene of his guilty face breaks the tiny hope she has for them. Naaalala niya ang reaksyon nito. She remember the moments they shared for the past four months.

Napailing-iling ang dalaga.

It wasn't him. Could it be...

Yung tumawag sa kanya!

....

To be continue.....

Salamat sa pagbabasa!