Sa Paghulog ng Langit (TFOT)

26-Haciendas de Tonnerre

Enjoy reading!

Unedited

Jaime

I am completely speechless. His hard and penetrating eyes were staring at me.

I watched as he place the cup againts his mouth.

His slender fingers tightly gripping the handle. He sighed, his lips curled into a displeased smirk.

"Pretend that I love you? Hindi ba't masyado naman atang mahirap yon? Bakit kailangan pa nating lokohin ang ibang tao?"

It was awkward to face him after the kiss that we shared.

Umiwas ako ng tingin sa kanya.

At ipinokus ang paningin sa kandungan ko kung saan mahigpit na kakuyom kong ang mga palad  dahil sa inis at iritasiyon.

"Mr. Dimiscus, kung nag-aalala kang may pagsasabihan ako tungkol sa kasal natin, huwag kang mag-alala. Hindi ako gagawa ng bagay na ikasisira ng pangalan mo. Hindi ko din hinihinging ipagkalat ang tungkol sa kung ano mang meron tayo. At wala din akong balak makipagrelasyon sa iba hangga't mayron pang bisa ang kasal na ito. Hindi ko rin ugaling mangialam ng buhay ng iba, kaya sana irespeto mo din kung ano ang desisyon at opinyon ko." Matigas na sabi ko.

I am sick of people who's trying to control my life. Nakakapagod din.

"Are you done with your tantrum?" He chuckled. "First of all, hindi kita pinapangunahan. I don't care what ever you're thinking, and i don't care about your well being. It's not that I will enjoy this with you, pretending that you harbor feelings for me and I to you. Ginagawa ko 'to hindi para sayo, this is for me. And Mrs. Dimiscus may i remind you that you have already agreed to this set up the second you say 'I do' on our marriage. Could it be, that this is part of your father's trick to snatch my power? Perhaps you're just helping him from the very beginning? How stupid, tss."

Ipinagdiinan pa nito ang bawat salita. Like a judge in a trial delivering his judgement.

Napasinghap ako. "Hi-"

He leaned forward and reach my chin. Itinaas niya ang baba ko dahilan ng pagpapantay ng mga paningin namin. Diretso lamang ang tingin nito sa mga mata ko.

A lazy smirk is tugging on the corner of his lips.

Nakapatong ang kanyang kamay sa lamesa habang ang kamay na nakahawak kanina sa isang tasa ng tsaa ay siyang ginamit niya upang iaangat ang mukha ko.

"Shh, my naive little bee, parang nakakalimutan mo atang sa estado natin ngayon, ako at ako lamang ang masusunod."

Mahina itong tumawa ng walang buhay.

I shivered. His blue and emerald eyes has a dangerous glint.

This is the Thunder that I first met.

"Ano bang gusto mo? Hindi ako bagay o laruan na pwede mong kontrolin kung kelan mo gusto."

Binitawan niya ang baba ko at muling sumandal sa upuan. Hindi man lang nagbago ang reaksyon nito. Waring balewala sa kanya kung ano man ang sasabihin ko.

What have I do wrong to deserve this kind of treatment.

Sinubukan kong kontrolin ang aking emosyon. Maingat na hindi maipakita ito kahit na sa mukha at kilos ko.

"Nothing."

Nabigla ako sa sinabi niya. Hindi kababakasan ng kahit anong emosyon.

I shivered and stop my self from yelling out of frustration.

Tumayo ito at tumalikod, bago pa ako makapagisip ng maayos, kusang bumuka ang mga labi ko para itanong ang bagay na isa sa bumagabag sa isip ko.

"Why, bakit mo ko hinalikan?"

Sandaling napahinto si Thunder sa paglalakad. Ilang segundo lang at muli itong nagpatuloy.

Napahinga ako ng malalim.

Akala ko hindi na ito sasagot, but without turning his back, he said the word that makes my body stiff.

"My body may not be a virgin, but my lips is. In my belief, kissing someone on the lips means claim, possession. That night, you are the first woman that i've kiss...... You're my first kiss because I'm claiming you."

His cold baritone voice reach my tense ears. It was barely a whisper but enough for me to hear.

'That night' posible kayang ang tinutukoy niya ay hindi ang pagpunta namin sa ball? Kung hindi-

Napatigil ako sa pag-iisip. Baka isa na naman ito sa mga banat niyang wala namang ibig sabihin. Maybe I'm just over thinking.

Wala sa sariling nakapokus lamang ako sa malapad na likod niya hanggang sa mawala siya sa aking paningin.

Tulalang nakatanaw lamang ako sa dinaanan ni Thuder. Kanina pa ito nakaalis ngunit hindi pa rin maiproseso ng utak ko ang mga salitang binitawan niya.

Mas lalo lamang gumulo ang isip ko. At hindi nakakatulong ang patuloy pa ring pagwawala ng maliliit na paro-paro sa tiyan ko.

Unang pagkikita pa lang namin ay  malinaw na ipinakita niya na hinding-hindi kami magkakasaundo. Malinaw ang pagkadisgusto niya sa akin. Thunder is cold, jerk, cunning but at the same time there is this warm feeling burried deep in his eyes.

"Ate!"

Humahangos na sigaw mula kay Iska. Ngiting-ngiti ito habang lumalapit sa kinaroroonan ko. Suot ang dilaw na kupas na bestida. Malayang nililipad ng hangin ang hanggang leeg na kulot niyang buhok.

"Halika ate, ipapakilala kita kila tatay. Tiyak na matutuwa ka."

Ginawaran ko ito ng pilit na ngiti.

Ngumiti rin ito pabalik at hinila ang kamay ko.

Mula sa hardin ng Compagnie naglakad kami papunta sa Kanlurang parte ng Hacienda; ang  bahagi kung saan puros prutas lamang ang tanim- ang prutasan.

Sinalubong kami ng ilang mga tauhan ni Thunder. Magiliw nila kaming binati at nagkapakilanlanan. Pawang mababait at halatang nage-enjoy ang mga ito sa kanilang trabaho. Kababakasan man ng pagod ay masigasig  nilang tinatapos ang kanilang mga gawain.

"Ang Haciendas de Tonnerre ang pinakamalaking supplyer ng mga prutas sa palengke at maging sa maliliit at malalaking establisyimento, na tulad ng strawberry, ubas, orange, mansanas, lemon at pinya. Si tatay Diego ang namamahala sa prutasan. May kanya-kanyang namamahala ng apat na bahagi ng hacienda, si Tatay Diego sa prutasan, si Manang Lolita sa gulayan, kay Manong Arturo ang pagaalaga ng mga hayop at si Lola Lidya naman ang namamahala sa pagsisiguro ng pangangailangan at pagbibigay ng assistensiya sa lahat ng nagtatarabaho kay Sir Thunder. Sinisigurado nilang malinis at fresh ang lahat ng ibinebenta maging ang kahalagan ng mga tao rito.

"Ganon din sa mga gulay, pangunahing mabenta dito ang letuce, cabbage, broccoli, pechay, ampalaya at carrots. Dahil sa natural na malamig na klima ng Baguio naging pangunahing ikinabubuhay ng mga tao rito ang pagtatanim..."

Nalibang ako sa patuloy na pagsasalita ni Iskang. Marami siyang ipinaliwanag habang naglilibot kami sa  buong Hacienda. Puros ngiti lamang ang itinutugon ko rito.

Nakakatuwang ang isang katulad niyang bata ay masayang nagkekwento at alam ang mga pasikot sikot ng isang hacienda. Samantalang ang ibang bata naman na nadadaanan namin ay masayang naglalaro.

Natapos ang araw ng panay ang pagbibisita namin sa hacienda.

The day yet the incident with Thunder and his words never left my mind.

'You're my first kiss because I'm claiming you.'

.....

Salamaton sa pagbabasa!

Sorry sa late na update hhu. Kagapon dapat meron na eh kasi mabagal kung WiFi he he

Don't forget to vote and comment!