Chapter 7: Secret
"What the hell!" Sigaw ni Princess ng makita namin ang ginawa nang kawal. Fuck! Bakit niya ginawa yun! Biglang dumating si Kiesha na nanlalaki ang mata,lumuhod siya sa harap ng kawa at napaatras ako ng biglang may lumabas na liwanag mula sa kamay niya. What the hell is that! Paano nangyari yun?!
May nga dumating na ibang tao pero hindi ko na iyon pinansin. Nang makita ko ang liwanag mula sa kamay ni Kiesha ay mukhang ngayon lang nag sink in sa akin ang lahat. Parang ngayon lang ako na gising na katotohanan na ito ay totoo. Para bang nang makita ko ang liwanag ay nagsalita ito na:hey! Believe it or not this is real!' Gusto kong umatras.. ano ba itong pinasukan ko?
"Bakit ganon! Bakit may liwanag mula sa kamay mo Kiesha! Ano ang nangyayari!" Gulat na gulat na sabi ko. Napaluhod nalang ako.. totoo ba talaga ito? Muling tanong ko sa isipan ko.
"Bakit ganyan ang reaction mo?" Gulat na sabi ni Kiesha. Napaangat ako ng tingin at sinalobong ko ang mga mata niya ng walang emosyon."Ano ang gusto mong reaction ko?na magsasaya ako?na tatawa ako? Hindi ko alam kung ano itong pinasukan ko! Bakit ako napunta dito? Ano ba talaga ang nangyayari?!" Inis na sabi ko. Napakunot ng noo ni Kiesha at Tristan ba yun? Samantalang napayuko lang si Princess at napabuntong hininga naman ang babaeng kaharap ko na medyo may katandaan na.
"Kawal... iwan niyo muna kami.. dito." Mahinang sabi ng matanda.. ano ba pangalan nito? "Pati narin kayo Tristan, Markie. Kiesha samahan mo si Princess magpahinga... kailangan ko siyang kausapin." Sabi niya na bigla kong hinindian.
"No! Wag niyo akong iwan kasama siya! Princess at Kiesha please wag niyo akong iwan!" Sabi ko pero mukhang bingi ang mga kaibigan ko dahil nagsimula na silang talikuran ako. "Kapag umapak kayo sa hagdanan na yan pababa... kalimutan niyo na na may kaibigan kayong Behati Isabelle ang pangalan." Walang emosyon kong sabi hoping na babalikan nila ako pero wala! Hindi nila ako binalikan! Damn it!
"Sino ka!" Walang emosyon kong sabi ngunit ngumiti lang siya sakin at bigla akong niyakap. "Im Queen Talisha of Charm Kingdom. Im the mother of the first princess and also the first Fairy Royalty who fall in love with a man... Princess Isabella Evan-Monsanto... Im your grandmother." Mahabang sabi niya. She's what!
"My g-grandmother?" Nauutal na sabi ko. Tumango siya sakin dahilan para magsiunahan na tumulo ang luha ko. Shit! She wipe the tears and kiss my eyes. I can feel it... damn it!
"Yes... Isabelle... im sorry kung ngayon kalang namin kinuha... matagal ka namin gustong kunin ngunit ayaw ka niyang ibigay samin. Panahon na para ikaw na naman ang mamumuno sa mundong ito. Its your turn to be the Queen of this Kingdom..." she said while smiling..."but i didn't know anything here.. how can I rule this Kingdom..." i said. She smile at me. "Kaya simula bukas... may magtuturo na sayo sa mga dapat at di dapat gawin ng isang reyna." Sabi niya.
"Pero.. mahal na reyna... hindi ako lumaki dito... hindi ba dapat ang una kong gawin upang maging karapatdapat na reyna ng kaharian nito ay alamin ang nakaraan? Tapos kilalalanin ang mga mamayanan.. paano po ako magiging mabuting reyna kung hindi ko po alam ang gusto at di gusto ng mga mamayan... paano ko po mapapanatili ang kapayapaan kung hindi ko alam ang mga paniniwala nila... Hindi po ako matatawah na Reyna kung wala po akong alam..." sagot ko.
Totoo naman ah... paano ako matatawag na reyna kung wala akong alam... gaya ng sabi ni nanay... kailangan ko munang alamin ang possibleng magiging kakalabasan nito bago gawin ang desisyon...
"At ano ang gusto mong alamin apo?" Tanong ng Mahal na reyna... "alam na po ba ng mga tao na dadating ako?" Takang tanong ko umuling ang mahal na reyna dahilan para mapangiti ako. "Wag lang po muna natin sabihin sakanila na dumating na ako... gusto ko pong itrato nila ako na parang isang ordinaryong mamayan lang... ayoko pong mangpanggap sila... dahil hindi ko po sila makikilala ng tunay." Mahabang sabi ko.
"Ngunit... paano kung sasaktan ka nila... labag sa batas-" "Ayos lang po... mas matutoto po tayo kung nasasaktan po tayo... as long as kaya ko... gagawin ko po." Sabi ko. Ngumiti sakin ang Mahal na reyna bago tumango.
"Mana ka talag sa kay Isabella..." sabi niya dahilan para mapangiti ako. "Dahil po na nabanggit niyo naman po ang aking ina... maaari niyo po bang sabihin sa akin ang tunay na nangyari?" Magalang na sabi ko...
"Diyan mo ba gustong mag simula apo?" Takang tanong ng Mahal na Reyna...
"Kailangan ko po muna malaman kung ano ang nakaraan ng aking mga magulang bago alamin ang nakaraan ng kahariang ito... katulad nalang po ng sinabi ni Joe Girardo "The elevator to success is out of order. You'll have to use the stairs... one step at a time." Nakangiting sabi ko.
"At sino naman itong Joe Girardo na ito?" Natatawang sabi ni Lola habang pababa kami ng hagdan. Nakakapit ang kamay niya sa balikat ko at nakahawak naman ang kamay ko sa bewang niya para alalayan namin ang isat isa.
"Hindi ko po kilala.. nabasa ko lang sa kalendaryo eh!" Sa sinagot ko ay napatawa kaming dalawa ni lola...
One step at a time... tama... dahil kung mamadaliin ko ang lahat.. baka magkamali ako at buong kaharian ang magiging kapalit nito...
__________________________________________________
A/N
Please vote ang comment! Thank you love lots!😘😍💙💛🌻⚘
YOU ARE READING
The Charmless Queen💛💙
Teen FictionFalling inlove is the best feeling but being broken is worse feeling. -- Rylandrien Tristan Ferrer Why fall in in love if you can fall out of the window and get the same result. -- Louise Calvin Mates are not irreplaceable... and because of that...