Chapter 5: True Identity
Nagising ako habang hinahawakan ko ang labi ko... bakit parang totoo ang nangyari.. sino ang lalaking iyon... sino si Rylandrien Tristan Ferrer? Sino siya? Principe? Reyna? Ano?bakit! Naguguluhan ako!!!
"Isabelle?? O my ghad! Thank goodness your awake!"sabi ni Princess dahilan para mapakunot ang noo ko... ilang oras ba akong tulog? "Sandali lang... tatawag lang ako ng doktor okay?" Sabi niya pero hindi ako sumagot... maya maya pa ay dumating na si Princess na may kasamang doktor. Hindi ko na pinakinggan ang kanilang mga sinasabi at sinimulang ipikit ang aking nga mata...
"Isa? Can i talk to you?" Narinig kong sabi ni Princess kaya binuksan ko na kaagad ang mata ko. I smiled at her. "Ilang oras akong tulog?" Nagtatakang tanong ko. Nagulat ako ng biglang nawala ang ngiti niya at naging malungkot ang mukha niya. "You've been asleep for 5 months Isabelle..." nanlaki ang mga mata ko sa mga sinabi niya. "5-5 months?!" Gulat na sabi ko.
Tumango siya sakin at nagbuntong hininga. "Everything went so fast Isa. Nang mawalan ka ng malay ay nagpanic kaming lahat. Habang sa hospital ka... nalaman nalang namin na tumakas si Mariel kasama ang mga kaibigan niya. Hindi nakaya ni Tita Beth ang mga nangyari at biglang siyang nawalan ng malay. Sa kabutihang palad ay nagising rin siya kinabukasan. 5 days after that day nagulat ako ng biglang may pumunta na police dito sa kwarto mo at tinanong kong may kilala kaming Mariel Monsanto. Sinamahan ko si Tita Beth,akala namin sa police station kami pumunta pero nagulat kami ng pumunta kami sa Morgue ng hospital na to..." biglang tumulo ang luha ko dahil mukhang alam ko na kung ano ang nangyari kay Mariel.
"Ayun sa investigation ng mga police ay ni rape ito bago pinatay. Nilibing namin si Mariel after 2 weeks. After 3 months. Biglang nawala si Kiesha ng walang dahilan. Nagaalala kami masyado..." "Princess! Let me. Ako na ang maiixplain sakaniya." Biglang sabat ni Nanay. Mas mabuti narin siguro yun dahil mukhang hindi narin makapagsalita ng maayos si Princess. Tumango si Princess at lumabas na ng kwarto.
"Kamusta kana anak? Napasarap tulog mo ah." Sabi ni nanay habang umuupo siya. "Nay... naguguluhan na po ako... please explain everything.."mahinang sabi ko kaya tumango siya.
"Anak... hindi kalang ordinaryong tao... ikaw ay may dugong diwata..." sa sinabi ni nanay ay bigla akong napatawa ng malakas!"Nay! Nag jojoke po ba kayo? Diwata? Eh hindi naman sila totoo ah!" Natatawang sabi ko pero nagulat ako ng seryoso akong tinignan ni nanay... naghihintay ako na tatawa rin siya at magsasabi na 'joke lang yun nak! Pinapatawa lang kita' pero wala...
"Makinig ka Isabelle... bahala ka kung maniniwala ka o hindi pero totoo iyon. Ang iyong Ina ay isang diwata. Hindi lamang ordinaryong diwata. Isa siyang prinsesa ng mga diwata. Samantala ang iyong ama naman ay isang mangangaso. Nahulog ang iyong ina sa iyong ama kaya ikaw ang bunga. Ngunit mali iyon dahil bawal mahulog ang isang diwata sa mga tao. Ngunit pinaglaban ng iyong ina ang kanilang pagmamahalan at umabot ito nang ilang taon hangang sa ikaw ay naging ganap ng dalaga. Sa huli ay tinanggap na lang ng mga diwata ang desisyon ng iyong ina. Nanirahan kayo doon ng tahimik hangang sa isang napakalaking digmaan ang nangyari na hindi ko alam ang dahilan, walang nagawa ang iyong ina kundi ipaglaban ang kaniyang nasasakupan. Ngunit ayaw niya kayo ipahamak. Kaya ibinigay ka ng iyong ina sa iyong ama upang ilayo sa kapahamakan. Hangang sa wala nang kaming balita na narinig mula sa iyong ina. Umalis ang iyong ama upang hanapin siya ngunit hindi narin itong nakabalik." Mahabang paliwanag ni Nanay. Ayaw kong maniwala pero... may parte sa puso na gusto ko itong paniwalaan... ngunit bakit ngayon lang niya sinabi?
"Nay.. bakit ngayon niyo lang sinabi?" Mahinang sabi ko.
"Nakausap ko ang ina ng iyong ina. Sinabi niya sakin na panahon na upang ikaw ay bumalik sa totoo mong mundo dahilan kailangan mo na silang pamahalaan. Ikaw ang kaunaunahang prinsesa na kalahati lamang ng iyong dugo ang diwata kaya natakot ako baka hindi mo kayanan, kaya hindi kita binigay... ngunit dahil sa mga nangyari.. alam kong sila ang may dahilan nito.. maliban nalang sa nangyari kay Mariel... kaya... nasaiyo ang desisyon kung sasama ka o hindi..." sabi ni nanay dahilan para matahimik ako..."Ngunit bakit wala akong maalala kung malaki na ako nang pumunta kami dito sa mundo ng mga tao." Nagtatakang tanong ko. "Dahil kinuha ng iyong ina ang iyong mga alaala upang mamuhay ka ng normal ngunit sa tingin ko ay hindi na ito mangyayari... si Princess at Kiesha.. sila ay mga kapwa diwata rin... ang nanay ni Princess na si lira at Kaibigan ng iyong ina pati na rin ang ina ni Kiesha... nawala si Kiesha dahil nauna na ito sa inyo... nagpahuli si Princesa dahil nais ka niyang samahan... kung sasama ka.. ngunit kung hindi ay rerespitohin nila ang iyong desisyon.." paliwanag ni Nanay at pumasok bigla si Princess...
"Sasama ka o hindi?" Deretsong tanong niya... "ngayon naba talaga?"tanong ko at sabay silang tumango... "sasama ako..." sabi ko.
I will prove to them that even though I am not a full blooded fairy I can protect the kingdom my mom once throne...
___________________________________________________
A/N
Sorry for the typos, wrong grammar, wrong spelling if I have time I will edit it! Thank you!!😊💙
YOU ARE READING
The Charmless Queen💛💙
Roman pour AdolescentsFalling inlove is the best feeling but being broken is worse feeling. -- Rylandrien Tristan Ferrer Why fall in in love if you can fall out of the window and get the same result. -- Louise Calvin Mates are not irreplaceable... and because of that...