The Charmless Queen💛💙

Chapter 14

Chapter 14:  Her Mate... His Embrace

Markie Ley
*read as lee*
Its been a month. Isang buwan narin ang nakalipas ng magising siya. Pero simula noon, nag simula na siyang iwasan ako. Oo alam kong siya ang mate ko. Oo nararamdaman ko lahat ng nararamdaman niya. Oo alam ko lahat. At oo tiniis ko ang lahat.

Tanga na kung sabihin pero hindi ko na alam ang gagawin ko. Napakabilis ng lahat. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko inaasahan na dadating siya ng ganitong kaaga.

Andito ako ngayon sa FEBUME U. Hindi ko na alam ang una kong gagawin. Hindi ko na alam ang dapat kong gawin. Andito ako ngayon sa laging tinatambayan namin ni Tristan. Ang totoo niyan nagsinungaling ako kay Princess nang panahon nayun. Hindi ko talaga nararamdaman ang emosyon ng iba ngunit hindu ko na alam ang lahat nangyari noong gabi na iyon.

Nasasaktan ako. Hindi ko kayang pigilan ang emosyon ko. Pero ang tanga ko!ang tanga tanga ko!alam ko na trauma si Princess kapag ganon ka init ang nararamdaman niya pero hindi ko na ito pinansin dahil si Yvonne ang una kong inalala.

So Yvonne na hindi nakasaksi ng totoong pangyayari. Mas pinili ko siya kaysa sa mate ko. Ang tanga ko!

"Your here again?" I heard Yvonne said. ano ang ginagawa niya dito?

"Hey. Easy dude. Andito ako para ayosin ang kahat sa atin... Markie... alam kong nasasaktan kana... alam kong gusto mo nang umamin... umamin kana.. ayaw kong saktan ang long lost half sister ko..." sabi niya. Oo tama kayo ng nabasa, mag kapatid si Princess at Yvonne sa ama. Pero mas matanda ngalang si Yvonne ng tatlong taon kaysa sakaniya.

"Ano ba ang kailangan mo?" Walang emosyon kong sabi. Bumuntong hininga siya at tumabi sakin. "I want to help you... alam ko kung gaano ka sakit... pero bakit mo pa patatagalin ang sakit kung pwede  ko naman itong pigilan?" Sabi niya.  Napabuntong hininga ako.

Hindi ko na alam ang gagawin ko...

"I dont know... hindi ko na alam..."

"Markie... I have something to tell you... do you know why your dad choose you instead of your older brother? Josh?" I look at her. Why this topic?

"Its because he knew that you can do it. He doesnt choose you as a leader just because he wants to punish you. He chooses you not as your alpha. But as your father. Do you know what I mean?" She said but I just shrugged my shoulder as an answer...

Cause I dont understand... dahil kahit saang parte mo man ito tignan, pinili niya ako dahil ayaw niyang mamuhay ako ng tahimik.

"Do you know what? Naging ka group ko si Princess last time. And obviously she's the leader.  But you know what? Pinaintindi niya sa amin ang tunay na dahilan ng pagiging leader." She said. I dont give a fudge! Dahil kahit anong gawin niya... hindi na niya maibabalik ang tiwala ng mate ko...

I stand not bothering looking at her. But she continue speaking and me! Being a dumb i still listen to her. I didnt walk away or sit beside her.

"Pinakita at pinaintindi niya sa amin. Na kapag isa kang leader, hindi mo lang dapat alam ang kakayahan ng iyong ka grupo... dapat alam mo rin ang limitasyon nila. Your father chooses you not because your brother doesnt deserve that place. You father doesnt choose you because he want you to be miserable... he choose you because he know in his self that you can do more than your brother."

"He knew the limitation of your brother and yours. Pinili ka niya dahil alam niya ang kakayahan at hangganan mo. Alam niya kung kailan kaya mo at kung kailan susuko kana. As a leader you have to use your brain. You have to be practical. At alam mo ba kung bakit hindi nakikisawsaw ang ama mo sa problema mo... dahil alam niya na kaya mo itong lutasin..."

"What do you mean?"

"Mag explain ka sa kaniya... na hangang mag kaibigan lang tayo... na hangang doon lang... wala nang higit pa. Dahil siya ang nakatakda sayo... at ikaw ang nakatakda sa kaniya... dont let her go... she deserve to feel the love she deserve.  So please... fight! As long as you can... dont disappoint your father... dont disappoint me... dont disappoint your mate...

*********************
I run trough the woods as I tried my best to follow her smell... naka anyong lobo ako ngayon at pilit na sinusundan ang amoy ng babaeng nakatakda sakin...

Kanina ko pa siya hinahabol. Wlaa na akong pakialam kung matakot siya... basta ang importante masundan ko lang siya...

Dahil sa mga sinabi ni Yvonne... doon ko na realize ang lahat. I tried to find her in whole FEBUME U.  But I cant see her... thankfully I met Althea, their tallest classmate, also one of Princess friend and told me that Princess is absent for the whole day. And she also told me that she saw Princess earlier running to the woods...

And here I am... following her... full of determination go win her back... to win my mate trust again...

"Who are you!" Narinig kong sigaw niya.
"The person that will never leave you..." I answer... she suddenly laugh... laugh because of pain, longing, hatred and sadness...

"Totoo? Mayroon pa bang tao na ganyan? My father leave me, i left my mother... and my mate... he also rejected me... do you think... someone will always stay with someone useless like me?" She said... nararamdaman ko... nasasaktan siya...nasasaktan siya ng dahil sa akin... Princess your not the useless one... it was me...

"Im sorry..." sabi ko at hinuli siya sa aking nga braso ng subukan niyang umalis.

"What are doing here?"

                            *Princess Lina Montefalcon*
Nanaginip ba ako? Totoo na ba ito? Siya ba talaga to? Gulat. Gulat na gulat ako...

"Im sorry... Im sorry for being so dumb... im sorry kung naging gago ako... please give me another chance... please." He said
Naramdaman ko nalang na basa na ang balikat ko. His crying....

"Everyone deserve a second chance... but you... do you still deserve it?" Sa mga sinabi ko... parang sinaktan ko lang ang sarili ko... ang tanga tanga ko talaga... bakit ba mas gusto kong saktan ang sarili ko kaysa masayahin ito?

"I know i dont deserve it... but I will prove to you... and this time... im going to make it true..." he said and hug me even tighter...

It feels like heaven... im here now... im home... i miss my mate's  embrace... i miss him... i thought it will never happen... but here I am... in his embrace...
************************************************************