The Charmless Queen💛💙

Chapter 12

Chapter 12: Unknown.

As i ran out of the cafeteria I dont know where should I go. We have no classes left because of the sudden storm. But if I go home first I cant use the van, and if I wait for them... I will see Tristan. Damn! The sky is till raining and Im all wet. Im cold.

I have no choice so i just run. From here to the castle which is a kilometre away. O my ghad! Nang makarating ako sa kastilo ay nagulat si lola sa naging itsura ko. "O my! Anyari sayo apo?" Gulat na sabi ni lola, binigyan naman ako ni tita ng towel para hindi ako malamigan. Mabuti nalng ay naiwan ko ang nga gamit ko sa locker ko. "Ayos lang po ako la... magbibihis lang po ako." Mabuti nalang at umulan kaya hindi nila napansin ang tumutulong kuha sa pisngi ko.

Hindi alam nila lola ang nangyayari sakin sa school dahil ayaw kong magkagulo pa. Pumasok ako sa kkwaarto at dumiretso sa banyo at naligo. Nang makatapos ako ay lumabas na ako sa kwarto at umupo sa kama. Shit! Mukhang lalagnatin pa ako ah?mabuti nlang at walang pasok bukas. Sabado na kasi.

Hindi ko na malayan na nakatulog na pala ako. Nagising lang ako ng maramdaman ko na ang init. Ang init talaga. Gumising ako at biglang bumangon dahilan para medyo mahilo ako ngunit nagulat rin ako ng biglang gumalaw ang buong kastilyo... lumilindol ba?! Pero maya maya pa ay tumigil narin ang paghilo ko at ganon din ang lindol baka... baka sa hilo lang yun.

Nang hawakan ko ang noo ko ay sht! Ang init. Kung gaano ka init ang hangin ngayon ay ganon din kainit ang noo ko... nakit ganito? Ano ang nangyayari? Nang subukan ko tumayo ay nahilo ulit ako at lumindol ulit. Ano ba ang nangyayari? Tinignan ko ang labas at nagulat ako ng makita na parang nasusunog ang mga dahon. Dahan dahan akong tumayo ay lumabas sa may terrace ko. Hinawakan ko ang dahon ay sobrang init nito. Tumingala ako,bakit parang umaapoy ang buwan?

Maya maya pa ay biglang may kumatok sa pintuan ko, dahilan para magulat ako, nakita ko kung paano gumalaw ang mga dahon na parang nagulat rin. Ano ang nangyayari!

"Isabelle... o ghad... ayos kalang..." nakita ko si Kiesha at Princess na basang basa. "Naligo ba kayo?" Takang tanong ko. Umiling silang dalawa. "Ang init. Ayos kalang ba?"sabi ni Princess at hinawakan ako ngunit binitawan din niya kaagad. "Shit!may lagnat ka!" Sabi niya at inalalayan akong humiga. Lumabas si Kiesha para kumuha ng bimpo at tubig...

"Bakit kaba kasi umalis kanina. Hinanap ka namin kung saan saan ngunit hindi ka namin nakita."

*Princess Lina Montefalcon*

"Bakit kaba kasi umalis kanina. Hinanap ka namin kung saan saan ngunit hindi ka namin nakita." Sabi ko habang inaayos ang paghiga ni Isabelle ngunit nagulat ako ng bigla siyang nawalan ng malay, at ang mas nakakagulat pa ay biglang dumilim ang sinag ng buwan. Shit! What is the meaning of this.

"Isabelle wake up!" I shouted. What the hell?! Patuloy kong ginising si Princess. Kailangan niya magising! Mukhang alam ko na kung ano ang kapangyarihan ni Princess.  She need to wake up..  or its too late... napatigil ako sa pagsigaw ng may maramdaman ako na kakaiba... andito na sila!... shit! It's too late! I tried to shoot them but I cant cause I cant see them. Hindi ko rin pwedeng iwan si Isabelle na magisa. Damn it! Behati Isabelle Monsanto please fucking wake up!

"Kiesha! Kiesha! Kiesha!" Sigaw ako ng sigaw ng maramdaman ko na malapit na sila. Pilit kong protektahan si Isabelle. Damn it! "Fucking someone I need some help!" Malakas na sigaw mo. Shit!until I felt something. Damn! Naramdaman ko ang mga mahahaba na kuko nila nakatusok sa nga binti ko. Napasigaw ako sa sakit...

"Fuck fuck! Kiesha!" Sigaw ko. Shit! Damn it! Sinubukan kong alisin ang nilalang na ito sa binti ko ngunit hindi ko magawa. Unti unting nanghihina ang aking katawan. Hindi ko alam ang tawag sa nilalang na ito ngunit alam ko kung kailan sila lumalabas. Ito ang laging panakot sakin and ni Mama noong bata pa ako.

Naramdaman ko na may nilalang malapit kay Isabelle kaya ginawa ko ang lahat upang alisin ito. Fuck! Argh!! Kinagat niya ako! The hell!

"Kiesha!!! Arghhhh!!!" Bakit hindi ako naririnig ni Kiesha? Anong nangyari sakaniya,ginamit ko ang mga natitirang lakas ko para sipain ang nilalang na ito at kunin ang kamay ko.
Humihingal ako habang hinang hina na... hindi ko na alam ang gagawin ko. Unti unti na akong nawawalan ng malay... nawawalan na ako ng lakas...

Patawad... patawad mahal na prinsesa hindi ko natupad ang aking pangako sa iyo... patawad...

Nagising na lamang ako sa isang napakagandang hardin. Nasa na ako? Ito naba ang langit? Ngunit bakit walang tao? Dito ba napupunta ang mga diwata na namamatay? Makikita ko na ba si ama? Nilibot ko ang mga mata ko at tumama ito sa isang babaeng nakaupo sa isang upuan.

Si Princess Isabella... she's here.

I walk to her while bowing my head. I cant meet her gaze. I disappoint  her. "Princess..." mahinang sabi niya. Kahit kailan hindi kumupas ang ganda ng tinig na niya. Napakagaan, napakapino. Napakaganda...

"Mahal na prinsesa... patawad po..  patawad po kung-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla akong niyakap ng Prinsesa...

"Salamat... salamat sa pagligtas sa anak ko. Salamat pagkat hindi mo siya pinabayaan.  Salamat... utang ko sayo ang buhay niya..." sabi niya habang nakangiti... dahilan para mapangiti din ako. "Siguro po... hangang dito nalang po talaga ako... siguro po ito po ang mission ko sa buhay... ang protektahan si Isabelle... ito ma po ba ang Vahal?" Sabi ko habang nakangiti.

Umiling sakin ang prinsesa... "hindi lang iyon ang mission mo sa mundong iyon. Hindi lang doon. Look you dont belong here... wag kang sumuko Princess... may isang taong naghihintay sayo Lina..." sa sinabi niya ay bigla kong narinig ang boses ni Markie.

"Princess Lina Montefalcon! Wake up! Fuck! Lina! Lina!!!" Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

"Kahit ilang beses ka niyang itanggi... alam niya sa sarili niya na mahal ka niya..  bumalik kana sa kaniya Princess... kailangan ka niya..." sabi ni tita...

Kailangan pa ba talaga kitang balikan... mukhang masaya ka naman sa piling niya...

"Siyang ang nakatakda sayo... ipaglaban mo kung ano at saan ka sasaya... dahil sa huli... hindi mo iyon pagsisisihan..." sabi ni tita kaya tumango ako at ngumiti...

Tama si tita, mas mabuti na ang lumaban na natalo kaysa sa sumuko ng walang ginawa... kahit masakit... ipaglalaban kita... pero kung ayaw mo na talaga... wala na talag...
___________________________________________________
A/N
   Happy holiday!!
Malungkot ako ngayon... bakit kaya ganon? Bakit unti unting umaalis ang angels ni kap... sana naman kung may plano kayong maging supporters ni kap wag kayong sumuko agad..

Love lots!😊😭💙