Chapter 21: Truth
Behati Isabelle Monzanto
Napanganga kaming lahat ng makita namin ang Marka sa leeg ni Princess. Sht! Kahit si lola ay hindi makapaniwalang tinitignan siya. How?? Nanlaki ang mata ni Princess bago umalis ng walang sabi sabi, tatayo na sana ako ng biglang umalis sa upuan niya si Markie at sinundan si princess, akmang susunod ako sakanila ng bigla akong hatakin ni Tristan papunta sa kwarto ko. Whathe fuck? Anong problema ng lalaking ito?
Nang dumating kami sa harap ng kwarto ko ay hinarap niya ako, "open the door." Walang emosyongs sabi niya, pero kahit na guguluhan ay hindi ko iyon binuksan. Sino ba siya para sundin ko? "Why don't you open it?" naiinis na sabi niya, pinagsiklop ko ang dalawang kamay ko sa aking mga dibdib bago harap harapang nakipagtitigan sakaniya, "Why do you care?" walang emosyon ring sabi ko.
"Your going to open this dmn door, or im going to kiss you in front of your room?" nalolokong sabi niya, dahil sa gulat at takot at dali dali ko itong binuksan. Nang pumasok kami ay bigla niyang itong ni- lock, at pumunta sa gilid ng kama ko. May kung ano siyang hinawakan doon bago bumukas ang secret door ko. Sht! Paano niya nalaman?
"hindi mo gusting sumama sakin?" tanong niya ng Makita niyang nakatayo lang ako. Nang hindi ako gumalaw ay hinila niya ang kamay ko at sabay kaming pumunta sa ilalim. Im still shock, paano niya nalaman? Ano ba ang alam niya?
"paano mo nalaman?" wala sa sariling tanong ko. Tinignan niya ako, bago malungkot na ngumiti, "Kasi isa ko sa gumawa ng kwartong ito." Nanghihinayang sabi niya. "so, kilala mo na ako? Simula umpisa palang?" gulat na sabi ko, "Kilala kita, kilalang kilala." Makahulugang sabi nya. Nang makababa kami ay umupo ako sa kama habang siya naman ay may kung anong hinalungkat sa drawer.
"Simula pagkabata ay magkakilala na tayo, Ako, Si Markie, si Matt, ikaw, si Princess at si Kiesha." Simula niya. Lumapit siya sakin habang dala dala ang isang makapal na libro. "Dito natin isinulat noon ang mga pangarap natin, binasbasan ito ng iyong ina sa hindi malamang dahilan... siguro dahil naramdaman niya na... magagamit natin ito baling araw." Hinawakan niya ang kamay ko bago nilapat doon sa harapan ng libro. May kung anong enerhiya ang lumapit sakin at pilit na hinihila ako papasok, hinalikan muna ni Tristan ang nook o bago ako niyakap ng mahigpit. "Bumalik kana please... Miss na kita,... Hindi ko na kaya... please balik kana" sabi niya bago ako tuluyang mawalan ng malay.
Nagising ako sa isang lugar na hindi pamilyar sakin, ngunit sigurado akong pamilyar sa akin ito. Isang lugar na kahit anong pilit na kalimutan ng isip ko ay pilit namang pinapaalala ng puso ko. 'pamilyar sa akin ito.. Asan ba ako?' nasabit ko sa kawalan. Patuloy lang ako sa paglakad ng may marinig boses, boses ng isang batang hinding hindi ko makakalimutan. Tristan? 'Hoy! Markie, bakit kaba laging nakatingin kay Princess?' inosenteng tanong niya, ngumiti lang sakaniya si Mark, bago tumayo at lumapit kay Princess na kasama ni Kiesha, at ako? What the hell? "Hey, kamusta kayo?" bungad na tanong ni Markie habang todo ang ngiti, ngunit hindi siya pinansin ni Princess habang si Kiesha naman ay ngumiti lang, ako, I mean, ang batang ako ang sumagot. "Okay lang kami, Kie, itong si Princess kanina ba bad trip." Natatawang sabi ko, biglang namula ang matabang pisngi ni Princess at mas lalong yumuko.
Sasagot na sana si Markie ng may kung anong ingay ang aming narinig. "Get Back To The Castle Now!" sigaw ng matandang lalaki samin sakay ang isang napakalaking ibon, dali dali naman kaming sumunod at tumakbo papasok. Ngunit bago pa sumarado ang pintuan ng palasyo ay may kung anong tinig kaming narinig dahilan para mapatigil ang lahat. "Kunin ang mahal na Prinsesa at dalhin sa akin, NGAYON NA!" at sumarado ang pinto. What the hell is that? Napatingin ako sa bagong dating at halos manlaki ang mata ko ng makita ko ang aking ina, si Ina! Dali dali siyang lumapit samin bago tinignan ang lalaking nagpapasok sa amin kanina. "Anthony, ilang beses ko ba dapat sabihin sa iyo na wag palabasin ang mga bata, bakit di ka nakinig?" mahinahon ngunit mya diing sabi ng aking ina, napakamot naman ng noo si Anthony, bago sana sumagot ngunit may nakauna na sakaniya. "Hay naku, Isabella, hindi kapa nagulat. Alam mo naman kung sino ang kahinaan ng lalaking ito eh." Sabi ni.. Tita Lira? Bakit siya nandito? Magkakilala sila ni Ina? Isa ring diwata sa tita? Si... Si Anthony ba ang ama ni Princess? "Mahal naman..." Paglalambing ni Tito Anthony kay Tita Lira. "Ma, Pa, may labanan na nagaganap sa labas ngunit kayo ay naglalandian jan." Saad ni Princess, napailing iling nalang ang lahat dahil sa paraan ng pagsasalita ni Princess. Magsasalita na sana si Ina ng biglang may pumunta na humahangos na kawal sa amin. "Mahal na Reyna, unti unti na po naming nauubus ang mga kawal ni Eva, ngunit... humingi po siya ng tulong mula sa havalel." Sabi ng kawal. Nanlaki ang mata, ngunit bago pa kami maka-react ay biglang may kung anong bagay ang tumama sa palasyo. "Bola ng Apoy." Rinig kong bulong ni Tristan, "kailangan nating lumikas, TARA NA!" Sigaw ng ama ni Princess. Paalis na sana kami ng may biglang sinabi si Princess... "Pa, Si Ate Yvonne. Natutulog pa po siya. Pa kailangan nating iligtas si Ate Yvonne." Mangiyak ngiyak na sabi ni Princes. Unti unti nang nilalamon ng apoy ang pasilyo, mula labas ay unti unti pumasok ito.
"Princess, you know your my prettiest Princess right? Becuase your Pretty, you need to be brave. Protect your mom, and also others while I save your ate ha? Promie me." Sabi ni tito Anthony bago niyakap ng mahigpit si Princess. Kahit umiiyak ay nagawa paring tumango ni Princess at tinaas ang pinky finger niya. "Promise papa. Basta balik po kayo ha?" tumango si tito anthony bago pinapasok si Princess sa Pinto, and before the door closes, She Take a Last Glance to her father. She never taught that it was the last.
A/N
Hi, guys. sorry kung ngayon lang ako ulit naka-update busy ehh. but i'll try my best, no, i'll do my best rather to update as much as possible. Enjoy, I Hope you like!!! :* ^_^ :)
YOU ARE READING
The Charmless Queen💛💙
Novela JuvenilFalling inlove is the best feeling but being broken is worse feeling. -- Rylandrien Tristan Ferrer Why fall in in love if you can fall out of the window and get the same result. -- Louise Calvin Mates are not irreplaceable... and because of that...