Chapter 24: Time Together, Treasure Forever.
Nagising na lamang ako ng may naramdaman akong nakahiga sa tabi ko. Muntik ko na itong masapak kung hindi ko agad na kita si Tristan na mahimbing natutulog. Shocks! Bakit nandito siya? Tatayo na sana ako ng biglang humigpit ang yakap niya sakin, ngayon ko lang napansin na nakapuluput na pala ang mga braso niya sa aking bewang. Pinilit kumawala ngunit mas humihigpit lang ang yakap niya sakin. What the hell Tristan? At tuluyan ko na nga siyang nagising. Ngumiti siya sakin bago ako niyakap ng maihigpit, ulit. "I miss this." Bulong niya, napabunting hininga na lamang ako pagkat alam kong hindi na niya ako papakawalan pa.
"Hindi mo ba ito na miss, Isa?" tanong niya, nalungkot nmn ako bigla sa sinabi niya, "papaano ko maalala kung hindi pa nga bumabalik ang mga alaala ko diba?" narinig ko siyang bumuntong hininga bago ako tinignan sa mata, "Isa, look, wag mong pilitin ang sarili mo, baka, baka mapahamak ka." Nag-aalalang sabi niya sakin. His right, hihintayin ko nlang na bumalik ng kusa ang aking mga alaala, and while waiting for that memories, I going to make a new memories, a memories where in I will forever remember. Humigpit ang yakap ko sakaniya bago ako ngumiti.
"Right. Ayaw ko rin kasi maalala kung gaano ka kapatay na patay sakin." Nagbibirong sabi ko, tumawa lang siya bago ako hinalikan sa noo. "I love you." Bulong niya, napangiti na lamang ako bago siya sinagot, "I love you more."Nagulat ako ng bigla siyang umalis sa aking higaan at kinuha ang guitar sa gilid, umupo siya sa aking harapan habang nag stru strum, ng gitara. A familiar meloy hit my ears, a familiar lyrics, familiar tune, and familiar memories started to play in my mind.
Hi
Girl you just caught my eye
Thought I should give it try
And get your name & your number
Go grab some lunch & eat some cucumbers
Why did I say that?
I don't know why.I remember the day that we first met. Its was morning here in Charm academy, naglalakad ako pupunta sa pinaka paborito kong lugar, sa taas ng burol. Ng bigla niya akong harangin at nginitian ng napakalaki, that was our first interaction in my childhood moment. Pero hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang ako, humingi ako ng tulong kay Princess na bigyan ng kung anong sumpa ang burol na iyon at tanging ako lamang ang pwede makapasok, ngunit nag-iba ang lahat ng iyon ng sundan niya ako, at Nagulat na lamang ako ng sumunod siya sa pagpasok ko, dahilan para tumilapon siya agad palabas. His back hit the tree, that makes me so fckng guilty, kaya nakiusap ako sa kagubatan and yes, I let him in. in that day, I enjoy my day with his company. After that, Nawala ang connection namin. Nakatulog ako sa kanyang balikat at nagising na lamang ako sa aking kamay still remembering his last words for me, 'I'll wait for you, good bye for now.' Then, he kiss my forhead.
But you're smilin' & it's something' I like
On your face, yeah it suits you
Girl we connect like we have Bluetooth
Our next interaction is on my 15th birthday, everyone is ecxcited, everyone is preparing except me, im not excited, nor happy. I just want to drag the day to end and rest. Tumakas ako sa palasyo at pumunta sa burol. There I watch how the sun rises, and how the town became so busy. I thought im going to end my day alone when I saw him sat beside me. At first, hindi ko siya maalala, but when I saw those crystal brown eyes, I suddenly remember him. "Ikay yun yung bata?" wala sa sariling sabi ko ngumiti siya sakin bago tumango.
"yes, I am. Don't you miss me?" natatawang sabi niya, I don't know why, im so fckng comfortable with him. I only met him twice, but why does it feel like I met and know him for my whole life.Doon kami kumain ng lunch dahil may dala siyang pagkain. I don't care about the castle though. Alam ko namang alam na nila kung saan ako pupunta. Ng party will start later at exactly 8 o clock. Mamaya na ako aalis, I want to watch, the sunset. Its my yearly routine, I spend my whole day, watching sunrise eand sunset. But this year, it feel so different., because his here, beside me.
YOU ARE READING
The Charmless Queen💛💙
Novela JuvenilFalling inlove is the best feeling but being broken is worse feeling. -- Rylandrien Tristan Ferrer Why fall in in love if you can fall out of the window and get the same result. -- Louise Calvin Mates are not irreplaceable... and because of that...