The Charmless Queen💛💙

Chapter 22

Chapter 22: The Curse

Nang lumabas kami ay bumungad sa amin ang isang lugar na parang dinaanan ng masamang esperitu. Everyone is dead. Nakita ko kung paano natakot ang mga batang kami, pero makikita parin ang tapang sa mga mata nila. Aalis na sana kami ng biglang may nagsalita. "So.. The Scared Family, decide to go out now. Hahaha!" At tumawa siya na parang witch. "Ano ba ang problema mo Eva?!"sabi ni Tita Lira, pero tinignan lang siya ng masama ni Eva. "Kayo, kayo ang problema ko. Lahat ng ito, Sa Akin dapat to. Pero kinuha niyo ang lahat! Lahat lahat!" sigaw niya at bigla siyang naglabas ng enerhiya sa katawan niya. "Sinusumpa ko, kayong lahat!" sigaw niya, at tinignan isat-isa ang mga batang kami. "Ikaw!" sabi niya at tinuro si Princess.

"Hindi dapat ikaw ang anak ni Anthony! Isang kang pagkakasala!" sigaw niya at biglang sinakal si Princess, napaangat sa lupa si Princess at nakita ko na talagang nahihirapan na siya. Pilit siyang kunin ngunit hindi talaga siya binitawan. Biglang, lumabas ang mga ugat sa pinakamalaking puno at hinampas iyon kay Eva dahilan para mabitawan siya. Habol ang hininga ni Princess habang nakaupo parin siya. Nilapitan siya agad ni Markie upang protektahan. Ngunit, sakin bigla napabaling si Eva. "Ohh, my dearest niece, how are you? Its been a while dear." She said while looking no, glaring at me. "Tita..." ang tanging nasambit ko. Bigla siyang napatawa ng malakas bago bumalik sa pagiging seryoso ang mukha niya. "Inagaw ng ina mo ang dapat para sa akin. Inagaw niya ang kasiyahan ko, ang pag-aari ko, ang kapangyarihan ko at ang buhay na dapat sakin. Inagaw niya ang LAHAT! Ngayon, panahon na upang agawin ang lahat sa kaniya. At ikaw yon!" sigaw niya at bigla niya tinutok ang kanyang kamay sa akin. Ngayon ko lang napansin na hindi na pala ako nakatingin lang. Kundi ako na mismo ang nakadama ng lahat. Ako na mismo ang batang si ako. Kaya ramdam na ramdam ko na ang sakit na dulot ng kaniyang kapangyarihan.

"Tinatawag ko ang lahat ng kapangyarihan na binigay sa akin Gnome, lumapit kayo sa akin at pakinggan ang aking hiling! Ang batang ito ay hinding hindi magkakaroon ng kahit anong kapangyarihan. Mula kay Omen, Mere, o kahit mula kay Gnome, o kahit kaninong panginoon sila lalapit, Hinding Hindi. Walang sinuman ang makakapagbigay sakaniya ng kapangyarihan, at sa pagsapit ng kanyang ika-dalawang put- isang kaarawan, sa eksaktong hating gabi, bago ang susunod na araw, kapag siya ay hindi makokoronahang reyna ng buong Charm Kingdom, Mawawala ang kanyang pagiging dugong diwata, at siya ay mamumuhay ng normal na tao lamang. Mawawala ang kaniyang mga ala-ala mula sa mga nakilala niya, at kanilang iisipin na siya ay isa lamang panaginip sa buhay niya. Walang sino man, sa mundong ITO ang makakapagtigil ng sumpa!"

Hingal na hingal akong napaupo dahil sa aking nalaman. Hindi ito panaginip lang, kundi ito ay parte ng aking memorya, naalala ko na... Mula pagkabata ko... Ngunit hangang doon sa panahon kung saan sinumpa ako. At alam kong marami pa dapat akong maalala. Hindi ako papayag na matalo ng sumpang iyon, mamamatay akong lumalaban. Ngunit bakit nila tinago sakin yun? Bakit? Dahil ba na sabi ko Hakdog pagkatapos niyang nagtanong ng Ha? Hindi naman yun seryoso. Joke, joke lang. Maygad hakdog mo gamay. Napailing na lamang ako sa aking naisip. Ano ba!Behati, umayos ka nga, hindi panahon upang magbiro ka. Habang malalim ang aking iniisip ay hindi ko napansin na pumasok pala sa kwarto ko si Tristan, nalaman ko nlaang yun ng may naramdaman akong humawak sa kamay ko. Nakangiti si Tristan habang tinitignan ako sa mata. Ang kislap ng kaniyang mata, hindi hindi ko makakalimutan yun, ang kanyang mga ngiti na laging bumubungad sa akin noon, kaya pala. Kaya pala pamilyar siya sakin...

"How are you?" tanong niya sakin at kinulong ako sa mga braso niya. "Bakit hindi niyo sinabi sakin?" tanong ko. Humigpit ang yakap niya. "Dahil akala namin makikita namin siya. Ang tanging dyosa na maaaring makakapagpatigil sa sumpa. Ngunit... Hindi," sabi niya habang nakatangin sa aking mga mata."What should we do? Malapit na ang birthday ko, five months to go na lang..." Malungkot na sabi ko. Ngumiti lang sakin si Tristan bago ako hinalikan sa noo. "we'll find ways." Humiga kaming dalawa sa kama. "Take a rest. Bukas magsisimula na ang paghahanda mo para maging reyna." Tinaas niya ang kumot bago ako hinalikan uit sa noo. "Pupunta ka kay Jade?" wala sa sarili kong tanong. Ngumisi lang siya sakin nagsalita. "Balit selos ka?" Nanunuksong tanong niya. "Nasasaktan ako. Kasi, mahal mo siya, samantalang ako—" "Sino nagsabi sayo na mahal ko siya?" seryosong sabi niya. Hindi ko siya matignan sa mata dahil nahihiya ako. Hinawakan niya ang baba ko bago tinignan ako sa mata.

"I love you." Seryosong sabi niya dahilan para manlaki ang mata ko. "Kaya im staying. Tabi na tayo matulog simula ngayon, sasamahan na kita palagi sa paghahanda mo. Mahal kita, ikaw lang mula sa umpisa." At tumabi sakin s paghiga. Inunan niya ang kanyang ulo sa aking braso at niyakap ako sa beywang ng mahigpit. "I love you too." Sagoy ko. Naramdaman ko na ngumiti siya bago simulang pinikit ang aking mga mata.    

*Princess Lina Montefalcon*
       Nakangiti ako habang nakatingin sa kanilang dalawa ni Isa at Tristan,  sa wakas at natapos narin ang lahat. Maya maya pa ay biglang inangat ni Tristan ang kanyang ulo at tumingin sakin. he raise his thumb while mouthing 'Success', napatawa naman ako bago gumaya sa sinabi niya. Tumango muna ako bago tuluyang sinirado ang pintuan ng kwarto ni Isabelle.

Hindi ma tanggal ang ngiti sa aking mga labi, Mission 1, completed. Time to the Mission 2. 

Bumungad sakin sina Kiesha, Matt, Markie, Yvonne, Kaye at Althea. as for you know, Kaye is one of the highness, in the other kingdom but choose to run away from it. Malaki ang maitutulong niya sa amin gamit ang kanyang kapangyarihan, pwede syang pumunta o mag travel kahit saan, kahit kailan. Nope she's not a time Fairy, rather she is a Location Fairy. Once she said to show that certain place, she memorize it right away.

while Althea, is a friend of mine. she knew someone in that place that can help us. She's also a fast runner, and she has a very very thick memory, that she can remember everything, on just one second. 

Yvonne, My sister is a Fire fairy, she can help us, look for that person. Jade and Louise in the other hand wants to come with us (especially Jade) but your highness, The queen, doesnt allow her. There task is to keep safe and sound Tristan and Behati. 

"Princess, Are You Ready?" Kiesha ask, I nod before I lift my bag, but Markie grab it away from me. I just sigh before let him carry my bag. "Lets end this, I want to have a peaceful already." Matt said before open the portal. 

we stop out of it, and after how many seconds, we arrive. everyone look in awe, even me, its been a while since i was here, but everything looks like new to me. 

"Everyone. welcome to Human World."

A/N

HELLO EVERYONE, ITS BEEN A WHILE SINCE MY LAST UPDATE. I HOPE YOU DIDNT GET TIRED OF WAITING, THIS IS MY GIFT TO YOU ALL. FOR ALL THOSE WHO PASSES THERE EXAMS, CONGRATULATIONS, AND FOR THOSE WHO DIDNT, BETTER LUCK NEXT TIME!!! AND TO THOSE WHO DIDNT TAKE THERE EXAM YET, GOOD LUCK. ENJOY YOUR DAY EVERYONE!!

THIS IS MY EARLY HALLOWEEN'S GIFT. HAPPY DAY EVERYONE!!!:) >_< :*