The Charmless Queen💛💙

Chapter 23

Chapter 23: Diamond With A Color of Gold.

Hindi parin natatanggal ang pagkamangha ng mga diwatang kasama naming sa kanilang bagong kapaligiran. Kung saan saan nila binabaling ang kanilang mga mata na nagpapatunay na bago talaga sila ditto. If they continue to be like this, mabubuking talaga kami. "everyone, you need to act normal, or else, mahahalata nya." Sabi ko bago nagpatuloy sa pglalakad. Andito kami sa lugar kung saan kami pumasok ni Behati, kaya sa bahay muna kami mamamalagi bago kami tumuloy sa aming misyon

"saan tayo pupunta?" basag ni Markie sa katihimikan, palabas na kami ngayon sa kagubatan, at makikita na rin naming ang kalsada, kung saan maririnig na naming ang tunog ng mga sasakyan. Noong una ay ayos lang, ngunit ng may biglang humarurot na sasakyan ay nagging alisto silang lahat, pinalabas ni ate Yvonne ang kanyang bola ng apoy, nagging kulay ginto ang mata ni althea, lumabas ang usok sa kamay ni Kaye, lumabas naman ang mga matatalim na ngipin ni Matt, at pumunta sa unahan ko si markie at pinalabas ang matutulis nitong mga kuko, ay mukhang may plano pang mag-anyong lobo.

Samantalang nanatili kaming kalmado ni Kiesha, ohh, scratch that, I stayed calm, while Kiesha? She's stopping her self from laughing. I can't blame her though, if I don't know them, I will completely tell that they are idiots.

"Hey, Kalma lang. Hindi niyo pa nga nakikita ang totoong human world, ganyan na kaagad nag reaksyon niyo, what more pag nakita niyo na talaga." Sabi Ni Kiesha dahilan para kumalma sila. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hangang sa nakarating na kami sa may kalsada. Nothing change though. Nandoon parin ang mga nakasanayan kong mga bahay, at may iilan ngalang dumagdag. Ilang metro lang rin naman ang layo dito sa bahay naming kaya napagdesisyonan ko na lakarin nalang naming.

"I miss this place." Wala sa sariling sambit ko ng matanaw ko ang burol na laging pinag-lalaruan naming tatlo noon. Sa itaas nito ay makikita ang buong bayan naming at makikita rin ang paglubog at pagsikat ng araw sa baybayin. Nagulat nalaamang ako ng may biglang umakbay sakin, si Kiesha. "I know what you thinking, wanna go there later?" analgising sabi ngiyak, Hindi ko na rin ampicillin ang ngumiti at tumango nalang ako.

Minutes later, we arrive. Hindi nagbago ang desinyo ng bahay naming, ganon parin naman. Nandoon parin ang ibat ibang bulaklak ni Mama, at yung lumang bakuran naming na lagi kong tinatambayan. Hindi ko mapigilang Hindi maexcite, O my ghad, I miss my mom. Its been what? 5 or 8 months since i left here.

"Maa!!!!" sigaw ko ng makarating ako sa labas ng gate na kahoy namin, napatakip ng tenga ang mga kasama ko, at binatukan naman ako ni ate Yvonne. Ehh?? Sorry naman, namiss ko lang si mama.

"PRINCESSS????" mas malakas na sigaw ni mama dahilan para mapatakip na rin ako ng tenga. My ghad, Karma is Real talaga. Hahaha.

Halos magkarandarapa si Mama kakalabas sa bahay para buksan ang gate. Ng dumating na siya ay akala ko yayakapin ngiyak ako pero, binatukan ngiyak ako. Sht, ang sakit.! "walang hiya ka talagang bata ka, bat ngayon mo lang ako binisita ha? Ni text o tawag malang di mo magawa!" sabi ngiyak at niyakap ngiyak ako ng mahigpit, tatawa n asana ako ng marinig ko ang hikbi ngiyak. Pinagsusuntok suntok ngiya ang likod ko at pilit na nagsasalita. "Nang marinig ko ang nangyari sayo akala ko Hindi na kita makikita pa." Napangiti nalang ako, my mom maybe a amazona, but she is sweet.

"Its okay ma, andito na ako. Kayakap ka." I said and tighten the hug. Ilang minuto ang nakalipas ay kumuwala na siya. "Speaking of hug, sino ang kayakap mo doon kapag may problema ka." Napaisip ako, "Ahh, si Isabelle, si Kiesha, si ate Yvonne, si Tita Isabella, and si markie-" natahimik ako, natahimik ang mga kasama ko, natahimik si mama. Sht. Narinig ko ang huni ng mga kulisap sa paligid dahil sa katahimikan. Kahit si Althea na panay salita kung gaano ka rumi ang hangin ng mga tao ay natahimik na rin.