The Professor's Daughter ! ✔

T w e n t y S i x

Chapter 26

Nagulat si Alicia nang makita si Zach sa pinto palang ng bahay. Buhat niya ang bunsong anak na pinapatahan nya dahil hinahanap nito ang ama. Nakangiti ito at inalok niyang maupo.

"Allen, please take Kenneth outside muna." pakiusap niya. Walang pagtatanong at sumunod agad si Allen sa nakakatandang kapatid. Binuhat muna niya ang bata at lumabas. Tanging naiwan nalang sa sala ay ang dalawa.

"Want some juice, coffee or tea?" asked Alicia bago siya tumuloy ng kusina.

"I'd prefer juice." sagot ni Zach.

"What makes you bring here?" tanong nito habang naghahanda siya ng iinumin nila. Hindi muna siya sinagot ni Zach at hinintay niyang makabalik sa sala si Alicia. Nakatingin siya dito at tila pinagmamasdan ang mukha ng dating kaibigan.

"I know, you can't left your husband just like that." bigla niyang sinabi. Pansin niya sa mukha ni Alicia ay hindi ito nakakatulog, malalalim ang mga mata at may bakat pa ng mga luha sa pisngi nito. Sandaling kinuha nito ang isang baso at uminom.

"I loved Vladimir. Kaya lang, nilalason siya ni Andrea. At pumapayag naman siya." may inis niyang wika.

Zach breathes heavily. Matigas ang ulo ng pinsan niya. Hindi ito marunong sumuko. Gagawin niya ang gusto niya makuha lang ito.

"I'm sorry dahil hindi kayo matahimik dahil sa amin. I should just stay away from the start para hindi na kayo nagkaganito." aniya at tumingin sa katabing si Alicia. Nagsalubong ang mga mata nila at hinawakan nito ang mga kamay niya.

"Its no ones fault. Alam ko naman na you changed for the better of Zion. At kung ano man ang gulo sa pagitan namin ni Vlad, alam ko maayos yon." paliwanag niya dito. Bumitaw si Zach sa pagkakahawak niya at pinatong naman ang mga kamay nito sa kaniya.

"Go back to Vladimir. If you left him, Andrea will succeed. At alam ko na hindi mo siya kayang iwan." nagulat si Alicia. Napakahirap sa kaniya ang desisyon na iwan ang asawa, pero ito lang ang naiisip niya upang magising ito sa mga kahibangan. At ngayon lang niya naisip na hindi nga niya kaya itong tiisin. Yumakap siya sa kaibigan.

"Salamat Zach." may luha na sa mga mata niya. Yumakap sa kanya ang kaibigan.

"Everything will be okay. I know it." wika pa ni Zach.

--

Feena's POV

Nakatayo kaming tatlo sa harap ng gusali kung saan namin matatagpuan ang Andrea na iyon.
Zach told us na maari dito nakatira ang babaeng iyon. Hindi na kami nag aksaya ng oras at pumasok kami sa loob. Sandro talked some employees para payagan kaming pumasok sa mga units.

I felt the urge of adrenalin. Gusto kong makaganti sa babaeng patuloy at walang tigil sa pagsira kina Mama at Papa. And I won't let her taste the success. She must suffer, and she will be.

"Okay na guys. Nasa room 230 siya at the fourth floor." sigaw sa amin ni Sandro at hinabol namin ang isang elevator na walang laman. Tahimik kaming tatlo sa loob.

"What should we do to stop her?" asked Sandro.

"Make her suffer like he did to Papa." I said aggravated. Walang ibang tumatakbo sa isip ko kundi galit at inis. Ayon sa pagkakadinig ko sa kuwento ni Mr. Coronel. Wala siyang tigil sa pagsira sa pamilya ko. She won't change. At kung hindi tuturuan ng leksyon. Maari ulit niya kaming balikan.

"Feena.." lumingon ako kay Zion na nasa tabi ko.  He's about to say something."Feena, its not good to take revenge to others. Let the cops do the thing. I already reported Tita Andrea." he said calmly. Pero naiinis na ako.