Δύο γοητευτικοί νέοι από διαφορετικές αφετηρίες. Δύο κόσμοι που συναντιούνται μέσα από ένα μονοπάτι γεμάτο δυσκολίες. Ένας μεγάλος έρωτας, ίντριγκες και πάθη.
Μια ιστορία κλισέ όταν ξαφνικά όλα ανατρέπονται, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα...
Πλευρά Λυδίας Πατάω προώθηση ιστορίας στο ίνσταγκραμ και αφού η φωτογραφία ανέβηκε, αφήνω το κινητό δίπλα μου. :
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έχουν περάσει δύο μέρες απο εκείνο το πάρτυ. Η ώρα είναι 12:00 τα μεσάνυχτα και μόλις τελείωσα τις τελευταίες κούτες στο δωμάτιο μου.
Το καινούργιο σπίτι είναι σίγουρα πολύ καλύτερο απ ότι το φανταζόμασταν.
Η μαμά είναι αρχιτέκτονας και το σχεδιάσαμε όλοι μαζί, σύμφωνα με τα οικονομικά που διαθέτουμε, τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.
Το αποτέλεσμα βγήκε έπειτα από μακρόχρονη και σκληρή δουλειά της μαμάς. Όμως άξιζε και ανταμείφθηκε με την τελική έκβαση...ένα τέλειο σπίτι!!
Βάζω καθαρές πετσέτες της απόχρωσης του σκούρου μωβ στο μπάνιο του δωματίου και ξαπλώνω.
Το μόνο κακό με το σπίτι είναι οτι βρίσκεται σε μια ώρα απόσταση από το κολλέγιο. Γι' αυτό κάποιες φορές ίσως χρειαστεί να μένουμε στα δωμάτια του κολλεγίου..
Έχοντας κουλουριαστεί στο πλάι με το χέρι μου κάτω απο το μαξιλάρι, σκέφτομαι οτι έχω ώρες να δω τον Στίβ.
Απο τότε που γυρίσαμε δεν μιλάει σε κανέναν και είναι κλεισμένος στο δωμάτιο του. Έχει απομονωθεί στον εαυτό του. Δεν τον έχω δει ποτέ έτσι, μα το χειρότερο είναι πως δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε πέρα από το να ήμαστε δίπλα του. Ασυναίσθητα το μυαλό μου τρέχει σε εκείνο το πάρτυ....
flashback
«Έχεις θέμα να τηρήσουμε την αλλαγή;»
Με ρωτάει ο Στίβ καθώς χορεύουμε. Συνοφρυώνομαι... πρώτη φορά θέλει να την τηρήσουμε.
«Όχι» Απαντάω με ένα πονηρό χαμόγελο έχοντας υποψιαστεί τι θέλει να κάνει. Κάνω το τελευταίο βήμα και μου δίνει ώθηση για στροφή μα το τακούνι μου ακουμπάει στο έδαφος και νιώθω την πτώση μου.
Λίγο πριν αγκαλιάσω... το πάτωμα , με ένα γερό κράτημα με τυλίγει στα χέρια του κάνοντας την πτώση φιγούρα. "Σε έπιασα" μου λέει, καθώς έχει βρεθεί σε απόσταση αναπνοής απο τα χείλη μου..
