Εβελίνα

Κεφάλαιο 23

Πλευρά Εβελίνας
Η ώρα είναι 8:00 το βράδυ. Κάθομαι στο γραφείο δημιουργώντας αφηρημένα σχέδια με το μαύρο στυλό πάνω στο βιβλίο ψυχολογίας το όπιο μου φαίνεται πιο ακαταλαβίστικο και από τις αρχές οικονομικής θεωρίας που είναι από κάτω του...

Έχω χάσει μόνο δυο τετράωρα μαθήματα και δεν καταλαβαίνω τίποτα! Κάτι τέτοιες στιγμές αναθεωρώ την επιλογή μου να επιλέξω ψυχολογία για πρόσθετο μάθημα αντί να αρκεστώ στα βασικά μου μαθήματα του τουριστικού τομέα..

Στο δωμάτιο είμαι μόνη μου. Την Λυδία τελικά δεν την είδα το μεσημέρι αφού φύγαμε από την Ιωάννα γιατί έφυγε μαζί με τον αδερφό της...

Έχει όνομα το παλικάρι'

"Σιγά το όνομα.."

'Ε όχι και σιγά το όνομα...'

Ξεφυσάω με τις βλακείες της και ξανά γυρίζω στις σκέψεις μου.

Στο σπίτι τους λοιπόν πήγαν εφόσον τα αυριανά μαθήματα αρχίζουν στις 12 το μεσημέρι όπως και το υπόλοιπο μισό της εβδομάδας. Γι αυτό όπως είχαν πει εξ αρχής μένουν την μισή εβδομάδα στο κολέγιο· τις ημέρες που τα μαθήματα αρχίζουν 9:00.

Αφήνω το στυλό κάτω αποδεχόμενη ότι δεν πρόκειται να μάθω το συγκεκριμένο φαινόμενο...

'Ναι γιατί τα αλλά μαθήματα φαρσί τα έμαθες!'

Κοιτάζω απογοητευμένη το βιβλίο Διοίκησης ξενοδοχειακών μονάδων και δίπλα του των ισπανικών που είναι παρατημένα πιο δίπλα...

"Απλά πρέπει να συγκεντρωθώ αυτό είναι όλο!'" Λέω ενθαρρύνοντας τον εαυτό μου.

'Και γιατί δεν συγκεντρώνεται;'

Κάτι που θα ευχόμουν να το έκανε και η Τινκερ..

"Γιατί..." Η μάτια μου στρέφεται στο κινητό δίπλα από το βιβλίο μου...Το παίρνω στα χέρια μου και μπαίνω στο Instagram.

Κανένα μήνυμα. Εφόσον δεν πήγα πάλι στα μαθήματα έχω να μιλήσω μαζί του από εχθές που θέλησε να μου 'μιλήσει', μόνο που ήταν περισσότερο σαν να ήθελε να με πνίξει..

Πάω να το κλείσω μα τελικά αρχίζω να πληκτρολογώ ξεφυσώντας.

-Παρέδωσες εχθές την εργασία;

Όταν πατάω αποστολή το αφήνω αμέσως στο γραφείο κλείνοντας σφιχτά τα μάτια μου βρίζοντας τον εαυτό μου.