Εβελίνα

Κεφάλαιο 21

Flashback
«Σειρά σου παιχταρά! Φρόντισε να σου βγει κάτι καλό..» Του λέει ο Σωτήρης κλείνοντας του το μάτι και εκείνος γελάει.

Ο κύκλος είναι πολύ μεγάλος καθώς τα μισά παιδιά του πάρτυ είναι μαζεμένα εδώ. Δεν θυμάμαι καν πως βρέθηκα και εγώ εδώ... όπως πιστεύω και οι περισσότεροι!

Το γυάλινο μπουκάλι βότκα αρχίζει να γυρνάει με ένα άγγιγμα του Παύλου και για κάποιον λόγο νιώθω τους παλμούς μου να ανεβαίνουν.

Κάτι ακόμα που δεν θυμάμαι είναι το πόσο έχω πιει αλλά νομίζω το σώμα μου αρχίζει να με προδίδει...

«ΩΩΩΩΩΩΩ» Ακούγονται φωνές όταν τελικά σταματάει σε εκείνον και... ΕΜΕΝΑ;;;

Υψώνω απότομα το κεφάλι μου σε εκείνον σοκαρισμένη και εκείνος χαμογελάει στραβά δαγκώνοντας το κάτω του χείλος...Έχει πει;;;; Έχει πιει!!!! Πολύ!!

«Παύλο όχι...» Του λέω κουνώντας το κεφάλι μου πέρα δώθε κάνοντας μια γενναία αλλά μάταιη προσπάθεια να φύγω, αφού ούτε καν κατάφερα να κουνηθώ από τη θέση μου,  ενώ εκείνος σηκώνεται με σχετική άνεση...

Από όλους ακούγονται παράπονα τονίζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού ενώ εκείνος σκύβει και κάθεται στα γόνατα μπροστά μου.

«Είναι απλά ένα παιχνίδι Τζοο... ούτε που θα το καταλάβεις ποτέ θα περάσουν τα δέκα δεύτερα!! Τόσο άσχημο θεωρείς τον κολλητό σου;;»

«Τιι;;; Όχι απλά-»

«Τότε μην είσαι ξενέρωτη και έλα να τους δείξουμε πως παίζετε!» Μου λέει σε απόσταση αναπνοής ενώ όλα γύρω μου μοιάζουν σαν σε αργή κίνηση...

Το ανησυχητικό βλέμμα μου μετακινείται στα χείλη του όπως και το δικό του. Τότε χαμογελάει και ενώνει τα χείλη μας σε ένα φλογερό φιλί.

Αυτόματα τα μάτια μου κλείνουν με απόλαυση και το χέρι μου βυθίζεται στα μαλλιά του ενώ εκείνος ζεσταίνει με το άγγιγμα του το μάγουλο μου. Η γλώσσα του βρίσκει την δική μου δίνοντας βάθος στο φιλί.

Το μέτρημα που φωνάζουν τα παιδιά χάνεται από τα αυτιά μου όπως και  κάθε δεύτερη σκέψη! Ξαφνικά είμαστε μόνοι μας...Ξαφνικά όλα είναι σωστά.

Απομακρύνομαι από τα χείλη του μόνο όταν μας τραβάνε. Το μέτρημα προφανώς είχε ξεφύγει!