Κεφάλαιο 11

65 11 10
                                    

Πλευρά Λυδίας
«Έβελην; Έβελην είσαι εντάξει;;;»

«Πιές λίγο!»

Λεει ο Στίβ κρατώντας της το ποτήρι καθώς πίνει νερό ενώ κοιτάζω και τον Πάρη δίπλα μου ο οποίος έχει μείνει κόκαλο! Μου ξεφεύγει ένα γελάκι και αφού έχει ηρεμήσει η Έβελην δίνω ένα give me five με τον Στίβ.

«Παιδιά συγνώμη που δεν σας το είχα αναφέρει από την αρχή και ειδικά σε σένα Έβελην που παρίστανα τον ανήξερο, μα τα τερατάκια από εδώ με ανάγκασαν..»

«Χαχαχα Έβελην αλήθεια συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στις εκφράσεις σας.» Λέω απολογητικά.

«Δεν το πιστεύωωω» Λέει μέσα στα γέλια ο Πάρης καλύπτοντας τα μάτια του με τις παλάμες του.

«Είσαι εντάξει Εβελίνα;» Την Ρωτάει ο Στίβ.

Κοιτάει τον μπαμπά έχει γίνει κατακόκκινη καλά τι έπαθε; Εννοώ οκ ήταν πολύ απότομο αλλά εντάξει δεν είναι κάτι  τόσο φοβερό.

«Ειιι κοπελιάα!» Την τσιμπάω ελαφρά και χαμογελάει.

«Είμαι εντάξει.»

Πλευρά Εβελίνας
Δεν είμαι εντάξει.

Σκόρπια  λόγια από διάφορες συζητήσεις ξαναγυρίζουν στο μυαλό μου. Οι αναφορές ονομάτων και οι εικόνες από τα βίντεο του γιου του.

Κοιτάζω δεξιά μου τον Στέφανο. Αυτός είναι. Αυτός είναι ο γιός του!!. Γι αυτόν άκουγα τόσο καιρό και συμβούλευα. Και σίγουρα θα έχει ακούσει και για εμένα. Τι ντροπή!. Θέλω να πω εντάξει δεν είναι κάτι σοβαρό αλλά είναι τόσο περίεργο τόσο αναπάντεχο όλο αυτό.

«Πρέπει να είναι κάπως περίεργο για εσάς αλλά σε καμία περίπτωση δεν θέλαμε να νιώσετε άβολα έτσι αγάπη μου;»

Ρωτάει η γυναίκα του τον κ. Γρηγοριάδη καθώς σερβιριζόμαστε.

«Ακριβώς! Το γεγονός ότι είμαι ο καθηγητής σας στο κολλέγιο δεν σημαίνει ότι είμαι και εκτός. Η Έβελυν το γνωρίζει καλά αυτο.»

«Αλήθεια Έβελυν έχουμε ακούσει τόσα για εσένα αυτά τα χρόνια. Χαρά μου που σε γνωρίζω μετά απ' όλα αυτά και από κοντά! Η εργασία πως πάει; Ξεκινήσατε;»

Ρωτάει η κ.Ανθή  κοιτάζοντας τον Πάρη με ευγένεια. Έχοντας καταπιεί τελείως την γλώσσα μου προσπαθώ να βάλω ξανά σε κίνηση οποιοδήποτε σημείο του σώματός μου....Κατευθύνω με το ζόρι το βλέμμα μου να εστιάσει σε οτιδήποτε άλλο...ανώδυνο.... Η μάτια μου πέφτει σε μια σκουρόχρωμη σάλτσα που προσθέτει ο Στέφανος στο πιάτο του.

ΕβελίναWhere stories live. Discover now