"Kızım"
pamukşeker kadar tatlı ve çilek kadar lezzetli bir ses okşadı kulaklarımı.
"N-ne?"
Dedim korkakça.
"Canım kızım"
Diye tekrar etti. Uçurum kenarında beyaz elbisemle duruyordum. Dalgalar adeta kayaları döverken uçurum başındaki salıncakta sallanıyordum. Eğer atlarsam masmavi okyanus beni içine çekecekti. Ani bir hareketle salıncağı durdurdum. Salıncağı durdurmamla etrafta bir toz bulutu oluştu.Ayağa kalkarak kucak açtım yüzümü okşayan rüzgâra. Gözlerimi kapattım ve derin derin nefes aldım. Hiç istemiyordum bu okyanusun yanından ayrılmak. Hiç istemiyordum öfkemi dindiren bu hırçın dalgaların evcilleştiğini görmeyi. Hiç istemiyordum bu mavinin en güzel tonundan mahrum kalmayı. Belimdeki sarı kemeri çıkararak salıncağa yanaştım ve salıncağın ipine bağladım. Kafamdaki papatyadan çiçek tacı çıkararak oturduğum yere koydum.
"Atla~"
Dedi dinmesini istemediğim eşsiz ses.
"Atla ve yanıma gel güzel kızım"
Dedikten sonra derin bir nefes aldım.
"Şimdi hayata veda edeceğim şu sonsuz mavinin içinde."
Arkamı döndüm ve olabildiğince bağırdım.
"Manyaksın okyanus! Kollarını aç bana, çünkü geliyorum sana."
Ve kendimi usulca aşağıya bıraktım. O an fısıldadım boşlukta kendime.
"Şimdi arkamdan kim ağlayacak?"
Süzülmeye devam ettim devasa toprak parçasından.
Jimin"Ben ağlayacağım ya changyang"
Dedi beni yumuş yumuş eden ses. Özlemiştim onun sesini. Sırt üstü süzülürken maviye, sustum.
Konuşulacak fazla bir şey yoktu,
Her şey gözlerde saklıydı.
Bir kaç damla yaş aktı 'neden?' der gibi.
Hıçkırıklara boğuldum o an 'keşke' der gibi.
Bangtan"Biz de varız changyang!"
Na heun "Ben de varım unnie"
Melisa "Ben de varım abla"
Hata mı etmiştim kendimi sonsuzluğa bırakmakla?
Bir anda etrafı baloncuklar kapladı, gözlerim kapandı ve ani bir basınç oluştu vücuduma karşı.
"Çok güzelsin okyanusya"
Sonsuz mavi beni sarıp sarmalayarak kucakladı ölüme doğru. Çabalamadım. Beyaz elbisem âhenkle dans ederken dalgaların ritmiyle, bir gözyaşı düştü gözümden. Düştüğü anda karıştı sonsuz maviye...
*****
Bir anda gözlerimi açtım. Daha ne olduğunu kavrayamadan güzel bir ses doldu kulaklarıma.
Jin"Günaydın miniğim"
Bir şey fark ettim. Jin beni taşıyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Last Light / Park Jimin / Tamamlandı
FanfictionKimsenin görmediklerini görmüştüm.. Yaşamak için tutunacak bir dal arar olmuştum. Korkuyordum.. Yalnızdım.. Yine ve yine.. Fakat şunu öğrenmiştim kısacık hayatımda çoğu şey sahteydi. Aynı zamanda sana "destek" olanlar. Aslında Hayat yalandan ibarett...
