Küçük bir kahkaha atarak gülümsedi. Daha sonra bileğimdeki elini sıkılaştırarak beni salona doğru çekiştirmeye başladı.
"En son bizi yangın var diye uyandırdın.. bir açıklama bekleyeceğiz küçük hanım."
Kaşlarımı çatarak hızla konuştum.
"Sensin küçük hanım!"
Hayatımda en hoşuma gitmeyen tabirlerden biriydi bu. Küçük hanım. hayır yani ne, ne bu ya?
Salona giriş yapmamız ile gözlerim yerde oturan üyelere kaydı. En son namjoon oppanın 'bunları açmalı mıyız?' Dediğini duymuştum.
"Tabiki joonie oppa"
Benim girişimim ardından herkesin bakışları beni bulmuştu. Gözlerimi jungkook'un üstünden geçirmeye özen göstererek baktıktan sonra kısa bir açıklamaya gerek duymuştum.
"Öncelikle hepinizin birer kutusu var. Sadece hitap şeklim biraz farklı. Herkes kendinin olduğu kutuyu bulsun."
Bütün üyeler hareketlenmeye başlayınca kenardaki koltuğa oturarak onları izledim. Kameraya dönerek 'like' işareti yaparak gülümsedim ve üyelere geri döndüm. Hepsi elindeki kutularla bana bakıyorlardı. Bu galiba "artık konuşsan" bakışlarıydı. Gülümseyerek konuşmaya başladım.
"Öncelikle herkesin kutularını kontrol edeceğim. Doğru ise açabilirsiniz. Değilse sahibine vermenizi istiyorum. Grubun liderden sonrada büyükten küçüğe olarak üstündekileri okumanızı istiyorum."
Kafalarıyla beni onayladıktan sonra namjoon oppa konuşmaya başladı.
"İçten zeki minik koalam yazıyor. Galiba bu bana ait."
Kafamı "Hayır" manasında sallayarak araya girdim.
"Hayır oppa, o kutu Taehyung'a ait. Açtığını düşünüyordum Taehyung oppa.."
O anda üyeler bir an şaşırsa da devam ettim.
"Bence Taehyung benden zeki. Bence namjoon kadar zeki. Belki de daha fazla. Bunu bilemem fakat onun zeki olduğunu biliyorum. Sadece bunu dışa yansıtması için bir sebep yok. Ayrıca sarılarak uyumayı sevdiği için onu koala ya benzetiyorum."
Açıklamamı yaptıktan sonra jin oppa konuştu.
"Benimkinde Prensim yazıyor ama. Emin değilim.."
Elimle like işareti yaparak kenardaki bıçağı ona uzattım.
"Doğru seçim oppa. Açabilirsin."
O kutuyu açarken yoongi araya girdi.
"Sona sadece bu kutu kalmıştı. Kedicik oppa yazıyor"
Elimle like yaparak gülümsedim. Ben konuşamadan araya girdi.
"Kedicik oppa ? Cidden mi? Umarım içinden kedi maması falan çıkmaz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Last Light / Park Jimin / Tamamlandı
FanfictionKimsenin görmediklerini görmüştüm.. Yaşamak için tutunacak bir dal arar olmuştum. Korkuyordum.. Yalnızdım.. Yine ve yine.. Fakat şunu öğrenmiştim kısacık hayatımda çoğu şey sahteydi. Aynı zamanda sana "destek" olanlar. Aslında Hayat yalandan ibarett...