The Last Light / Park Jimin / Tamamlandı

*19.Cenaze*

"Armyler hakkında böyle dememelisin Taehyung"

Bir anda Namjoon'un söylediği şey ile kafamı gömdüğüm tabaktan kaldırdım ve herkes gibi ona odaklandım.

"Sadece fikrimi belirttim hyung"

Namjoon, omuz silkerek cevap veren Taehyung'a yanıt veriyordu ki seokjin oppa boğazını temizleyerek dikkatleri üstüne çekti.

"Tamam gençler, uzatmayalım."

Herkes yemeğine geri dönerken jungkook konuştu. Ağzımdaki rameni yutarak ona baktım.

"Tuzu uzatır mısın chang-sshi?"

Ona "mal mısın?" Bakışımı atarak yemeğime geri döndüm. Şimdi neden böyle yaptım derseniz, tuz önünde duruyordu! Jungkook karşımda, tuz ise benim önümdeydi. Hadi ama, elini uzatsan bi!

"Bence onu kendin alabilirsin oppa"

Ona bakmadan verdiğim cevaba karşın omuz silkti.

"Senin vermeni istiyorum bücür"

Bende tuzu alarak çekmiştirmeye başladım.

"Tüh, uzamıyor"

Dudak büzerek tuzluğu önüme koydum. O da Jin oppa hariç herkes gibi yüzünü buruşturarak baktıktan sonra önümde duran tuzu aldı.

"Berbat bir espri"

"Sen anlamazsın, yaşın yetmez jungkook-ah"

Ciddiyetimi koruyarak cevap vermiştim.

"Senden büyüğüm ben. Tabiki yaşım yeter."

Yaşıyla gurur yapan jungkook'a baktım.

"Önemli olan zeka yaşı jungkook-sshi"

Diyerek sırıtmaya başladım.

"O yüzden böyle davranıyorsun. Sende zeka yok ki."

Diye cevap verdi. Çok saçma belki ama, alınıyordum. Zekâmın hafife alınması beni hep germiş ya da üzmüştü.

Kafamla onaylayarak tabağına geri döndüm.

"Bu kız normal değil"

Dediği şey ile kafamı tabağımdan kaldırarak ona baktım.

"Bunu daha önce 'tuhaf' diyerek dile getirmiştin. Ayrıca normal biri değilim, tamam mı?"

Dedikten sonra bana bakan yüzünü yemeğine geri çevirdi. Tanrım onu kırmıştım! Hızla rameni bitmiş olan tabağımı alarak ayağa kalktım.

"Herkese çok teşekkür ederim. Her şey için..."

Sonra ise eğilerek selam vermiş ve mutfağa doğru adımlamıştım. Elimde tabakla yürürken kapısı açık olan odaya gözüm kayınca derin bir nefesle mutfağa doğru koştum.

Mutfağa vardığımda yemek çubuklarımı tezgaha koyarak üyelerin yanında içemediğim ramen suyunu kafama dikledim. Hadi ama, onların önünde diklemeye utanmıştım. Fakat şu an rahattım.