The Last Light / Park Jimin / Tamamlandı

*3. Yasak*

Bilmiyorum, onlara güçsüz yanımı gösterip hata mı yapıyordum bilmiyorum.

"Sakin ol chang-sshi."

Taehyung:"Bak biz iyiyiz hepimiz iyiyiz. Sen de iyisin"

Bunu biliyordum fakat size zarar vermekten korkuyordum..

"Si-siz uyusanıza.Zaten yorulcaksınız. İyi geceler!"

Hızla arkamı dönerek camdan dışarıyı izlemeye başladım.

Tae" Tamam, ama bize şarkı söyle"

Bunu yapabilirmiydim?
Kendi yasağımı çiğneyebilirmiydim? En son anneme şarkı söylemiştim. annem beni bıraktığında, mezarında tüm duygularımı dökerek şarkı söylemiştim.

Söylemelimiydim ? Aslında.. Youtube'da şarkı söylediğim birkaç video vardı. Aynı şey değil miydi? Hayır, aynı şey değildi. Söylememeliyim..

Taehyung:"Yüksek sesle söyle, Sonuçta düet yapacağız."

Göz kırparak kafasını koltuğa yasladı.
Heyecanlanmıştım. Fakat söyleyemezdim.

"Üzgünüm. Şarkı.. söylemek istediğimi sanmıyorum"

İkiliye son bir bakış atarak gülümsedim ve gözlerimi yumdum. Bir gram uykum yoktu. Uyumayı severdim. Uyurken hem kendimi dünyadan soyutlayabiliyordum hem de rüyalarımda maceralara çıkıyordum.
Gözlerim kapalı durmaya devam ettim. Daha sonra ise sessizlikten sıkılarak kulaklığımı çıkardım.

Kulaklığımı takarak şarkı listemin başındaki şarkıya tıkladım.

"The Last-AgustD"

Ufak bir gülümsemeyle mırıldandıktan sonra kafamı koltuğa yaslayarak şarkının ruhuma işlemesine izin verdim.

Bu şarkı garip bir şekilde hayatımın karelerini anlatıyordu..

Bazen kendime "neden ben yazamadım, neden yazdıklarımı sakladım?"diye sorsam da bilmiyorum, ben gizem dünyasına gireli çok olmuştu. Şarkı söylerdim, hatta küçük bir youtube fenomeniydim. Bir kız kardeşim de vardı. Na heun...
Benim sayemde ünlüydü...
Her küçük kardeş gibi ablasını örnek olmak istiyordu. Babam en başta kararlarıma karşı çıksada sonradan desteklemişti...

Dans kursuna gitmeye başladı küçücük yaşıyla.En azından benim gibi sinir bozucu renk olan bembeyaz ve ufak tefek pembeli bir odaya kapanmamıştı.

Pembeden nefret ediyordum.

Çünkü babam annemi bıçaklarken üstünde pespembe bir elbise vardı...

Fakat o pembe, koyu kırmızıyla bütünleşti ve benim en sevdiğim şeyi kirletti..

Pembeye bayılırdım önceden..

Bütün eteklerim,tişörtlerim genellikle pembeydi...

Bense o renkten nefret edecek kadar yetenekliydim...

Na heun da yetenekliydi.

Herneyse, biraz fazla saçmaladım.