When Our Wives Are Not Around (Set B)

CHAPTER 295 - AKIHIRO

“Will it be okay for Nikki?” tanong ni Aki kay Helix. Tumingin ito saglit sa kanya, ngumiti, tsaka sumagot.

“Ayos lang ‘yun sa kanya…” Helix focused again on the driving. Papalabas na sila ng subdivision.

“Si Nikki? What type of wife is she?” tanong ulit ni Aki. Saktong dumaan sila sa guardhouse kaya tinigil ni Helix saglit ang kotse roon. Sinilip sila ng isang lady guard at kumatok ng saglit sa window nila.

Helix opened it.

Tumambad sa gilid ni Aki ang mukha nito. It’s Miranda. Nikki’s bestfriend when she’s till in college.

“Bisita niyo po, sir?” tanong ng lady guard kay Helix.

“Ah, hindi. Dito rin ‘to nakatira.” Inakbayan ni Helix si Aki.

“Iisa lang din kami ng bahay na tinitirahan,” dagdag ni Helix at mas lalo pang humigpit ang pagakaka-akbay niya kay Aki. Aki, on the other hand find it very uncomfortble. Nakikilala halos lahat ng mga guards sa subdivision na ito ang mga nakatira sa loob kaya medyo may kaonting pangamba siya. He hopes that Helix won’t talk that much about them.

Kumunot ang noo ng lady guard na si Miranda. “Mawalang galang na po Sir, pero kapatid niyo ba ‘to?” pagtukoy ni Miranda kay Aki.

Helix grinned. “No… he’s actually my boyf…”

Natigil agad si Helix sa pagpapaliwanag nang agad na sumabat si Aki. “Ah, what’s up with the interrogation?”

“Ah..” Natawa si Miranda. “Kaka-assign ko lang po kasi rito kaya kinikilala ko lang po ‘yung mga nakatira sa loob. Sige po. You may go now. Uh, house number po muna.”

“79910250,” sagot ni Aki. “Helix, let’s go,” utos niya kay Helix.

Ngumiti at tumango si Helix sabay kalas ng akbay sa kanya. Sinaluduhan niya ang lady guard at sinaluduhan rin siya nito pabalik.

The window goes up. Lumiko sila as they headed towards the national highway.

“What’s the problem?” tanong sa kanya ni Helix nang mapansin niyang medyo wala na siya mood.

“You should be carefull nextime, Helix. Guard ‘yun. Makikilala nu’n halos lahat ng nakatira sa loob ng sub.”

“Okay, baby!” masiglang sagot ni Helix. Nakangiti pa ito.

“Are you trying to seduce me by your smile?” tanong ni Aki sa kanya.

“Why? Do you feel like you’re being seduced now?”

“Oh shocks, Helix!” Natawa si Aki. He wasn’t expecting that answer.

“’Yung tanong mo. ‘Di ba may tanong ka sa akin kanina?” tanong ni Helix sa kanya. Bumilis na ang takbo nila sa kadahilanang wala na sila masyadong kaagaaw sa daan. It’s just 6:12 in the morning. Saturday. Makulilim ang kalingatan. No traffic. May pagbabadya ng ulan kaya medyo naka-low lang ang aircon sa loob ng kotse. Malamig na ang buong paligid kaya no need nang lamigan pa sa loob.

“Ah…” Aki fastly remembered it. “Tungkol kay Nikki. Anong klaseng asawa siya sa sa’yo?”

Tumango si Helix. Huminga ng malalim. Ngumuso. “Ano nga ba?”

“Like anong trato niya sa’yo…. Sweet ba siya…. Istrikto ba….”

“Sweet? Kaonti. But she’s not the type na PDA. Kapag maraming tao, behave lang siya. Pero kapag kami na lang dalawa, ‘yun na!” Tumawa si Helix. Natawa na rin si Aki. He knows what Helix is trying to say. “Istrikto? Hindi naman. Ayaw niya nga ‘yung tipong nasasakal niya ako. She’s the type na tipong sige, alis ka lang. Go! Do whatever you want. Basta ang importante, umuwi ka sa akin. Ganu’n siya. Ganu’n na ganu’n.”