When Our Wives Are Not Around (Set B)

CHAPTER 299 - AKIHIRO

Mabilis na lumipas ang mga araw. Sa katunayan, tatlong tulog na lang ay magma-martsa na si Aki bilang Summa Cum Laude sa kursong Civil Engineering. A lot of people had been congratulating him already. Mga malalapit na kaibigan. Mga kamaganak. At pati na ang mga naging kasamahan niya iba’t-ibang orgazination na sinalihan niya sa loob ng limang taong pamamalagi niya sa unibersidadad na iyun. Wala ring gabing hindi sila nagkakausap ni Rose. Aki kept asking how she is pati na ang baby nilang dalawa. Rose always answers him that she and their baby is okay kaya’t huwag na ito masyadong magalala sa kanya. Aki also keeps on thanking Rose for everything at naiiyak lang si Rose palagi kapag sinasabi iyun ni Aki sa kanya. Little did Rose knows na habang nangyayari ang mga video calls na iyun ay hindi lang pala mag-isa si Aki kundi may katabi itong iba.

“Love you too…” Aki ended the video call at nang masigurado niya ngang natapos na talaga iyun ay binalingan niya na ng tingin si Helix na nasa tabi lang niya rito sa kama nilang dalawa ni Rose.

“What?” Natatawa si Helix.

“I’m not joking Helix!” ani Aki. Inis na inis si Aki sa kanya dahil habang kau-kausap niya si Rose ay paminsan-minsang nagiingay si Helix sa tabi niya at ang mas malala pa ay sumusulpot-sulpot ito sa gilid niya. Mabuti na lang at parehong lumang iphone ang gamit nilang pareho kaya’t medyo malabo ng kaonti ang nangyaring video call at hindi napansin ni Rose ang pagsususulpot ni Helix sa tabi niya.

“I’m sorry, baby. Can this make you forgive me?” Kinuha ni Helix ang kamay niya’t biglang inilagay sa crouch nito. Aki blushed so hard when he felt Helix’s hardness. Nagkatitigan sila saglit ng mangyari iyun at nang hindi na nakapagpigil ay sinunggaban na nilang pareho ang labi ng isa’t-isa.

“Shit!” natatawang napamura si Helix nang makagat ni Aki ang ibabang labi niya. It bleed a little pero hindi niya na ininda iyun at tinugunan niya nang muli ang uhaw na uhaw na mga halik nito. Nawala si Aki sa kanyang sarili at tuluyan nang nagpa-tupok sa apoy.

* * *
“Nasulat mo na ba ang speech mo, Kuya Aki?” tanong sa kanya ni Kirin habang papasok silang pareho sa university. The guard checked their bags at nang matapos ay naglakad na silang muli.

“Hindi pa. At wala akong planong magsulat. I’ll just do an impromptu speech….” sagot ni Aki. Kakagaling lang nilang dalawa sa opisina ng Dad ni Kirin. He was congratuled by the whole company sa pagiging Summa Cum Laude nito at bukod nga sa cash ay nakatanggap din si Aki ng offer na agad na makapagtrabaho agad sa kanila pagkatapos na pumasa sa board. Aki fully knows that there will be better offers after he’ll pass the board kaya kahit nakakahiya ay tinanggihan niya ito. He was thankful for their support on his studies pero sa ngayon ay tatanggihan niya muna ang alok nito. Kirin felt very sad over Aki’s decision pero dahil iyun talaga ang gusto niya ay wala na siyang ibang nagawa kung hindi tanggapin ang desisyon nito.

“Naks! Iba talaga.” Bilib na bilib si Kirin sa kanya.

“I’m just joking, Kirin. Siyempre, may nasulat na ako.”

Sininamngutan siya ni Kirin ngunit natawa rin naman agad. “I’ll miss you Kuya Aki. Ngayong ga-graduate ka na, wala nang magtatanggol sa akin.”

“Mag-jowa ka na kasi.”

Ngumiwi lang ang labi ni Kirin. “As if may magkakagusto sa akin.”

Tumigil saglit si Aki at tinitigan ng maigi ang mukha ni Kirin. Side by side niya itong inusisa.

“Hmm.”

“A-ano ba ang ginawa mo, kuya Aki?” Namula si Krinin sa ginawa ni Aki sa kanya.

“Hmm.” Aki smiles as he continue looking something at her face.