Fallen World of Phoerix

Chapter 19: Supremes Anger

Chapter 19
Third Person's POV

"Ama bakit mo naman ginawa yon? Dapat di ka nawala sa mga senses mo. Di tayo sigurado kung anong maaaring gawin satin ng Supremo na yon," ang tinutukoy ng binata ay ang ginawang interuption kagabi ni King Daltus.

"Huwag kang mag-alala roon Chance away mga matatanda to at alitan ng mga Supremo, kaya king i-handle to dahil pinagdaan ko na 'yon." naramdaman ng binata ang presensiya ng Supremo ng Pheroix Kingdom ay kaniyang personality at may guts na siya kung anong klaseng Supremo ito. Lalo pa't alam niya na naiwan dito ang kaniyang mga magulang. Pero wala siyang idea kung buhay pa ang mga ito o kung wala na.

"Sana nga mahal na hari. At kung sakali mang nandun pa ang mga tunay kong magulang ay sana buhay pa sila," naramdaman ni King Daltus ang lungkot at pangungulila niya sa mga tunay nitong magulang. Hindi rin naman niya ito masisi kung maghanap siya sa mga taong nagbigay sa kaniya ng buhay.

"Sigurado akong nasa mabuti silang kalagayan ngayon, tiyakin lamang nila dahil kung hindi, ako na mismo ang gagawa nang paraan para maipatikim ko sa kanila ang galit ng isang tunay na naghihiganti," not knowing the fact, na pumanaw ang tunay na ama ng binatang si Chance.

"Hindi niyo naman kailangan gawin pa 'yon mahal na hari."

"Pero Chance kung mangyari man yon, paraan lamang 'yon ng pagpapatikim ko sa kanila ng ating galit," nakatingin lamang ang binata sa kawalan. Bawat pagkahulog ng dahon, patak ng tubig, ihip ng hangin sa labas ng kaharian ay ramdam ito ng binata. Ganun ka-active at sensitive ang five senses niya.

"Mahal na hari. May gusto raw pong sabihin ang lalaking nakapuslit sating kaharian," bago magbigay ng mga salita mula sa kaniyang bibig ay nagbigay-pugay at respeto ito sa kaniyang Supremo.

"Sige papasukin mo siya dito," tuluyan namang lumabas ang Knight.

"Chance, you can leave us for a moment we just have something to talk with that man," request niya sa binata, agad namang nakuha ng binata ang ibig sabihin ng kaniyang ama. Gamit ang vivid imagery ni Chance ay na-memorize niya ang daan palabas at patungo sa kaniyang king size room.

Pagkalabas ng binata sakto naman ang pagpasok ng lalaking nag-gate crash sa kaharian. Almost one week narin ang kaniyang paninirahan dito. Kaya very thankful ang lalaki dahil napaka-bait sa kaniya ni King Daltus.

"Nandito na po siya mahal na hari," pagpasok ng lalaking nag-gate crash halata na sa kaniya ang maraming pagbabago sa kaniyang katawan isa na dito ang dati niyang pangangatawan na payat na payat na ngayon ay medyo tumaba na.

"May sasabihin ka raw sakin, maaari mo ng simulan ngayon," pagkatapos umupo ng lalaki sa harap ng Supremo tsaka naman ang paglabas ng Knight.

"Hihingi po sana uli ako ng tulong mahal na hari, pero huwag kayong magalala pang-huli na po talaga ito," kita sa mga mata ng nag-gate crash ang pagkailang pero hindi siya nagpadala dahil alam niya na may patutunguhan ang kaniyang paghingi ng tulong.

"Sige kahit anong tulong basta't makakaya ko. Willing akong magbigay ng tulong para sa mga taong nangangailangan ng tulong ko,"

"Ganito po kasi yon mahal na hari, kagabi nag-espeya ako papunta sa kaharian ng Pheroix dahil gusto kung tignan ang aking pamilya. Halos madurog ang aking puso dahil saking nasaksihan, sinasaktan nila ang iba ko pang mga kasamahan lalo na ang aking pamilya. Gusto ko lang sana mahal na hari matulungan mo kaming makatakas sa malupit na Supremo ng Pheroix," habang nakikinig siya sa lalaki ay tumataas ang kaniyang level of atmosphere sa katawan. Siguro galit na galit na naman ngayon ang Supremo dahil sa nagawa niya kagabi or maybe gusto niyang nag bagong giyera laban sa ibang kahairan dahil sa mga kasamaan niya.

"Huwag kang magalala sa mga bagay na ganiyan handa akong tumulong kahit walang kapalit," desidido na talaga ngayon ang Supremo ng Regundon na pakawalan ang mga taong nasasakupan ng violenteng Supremo.

---

Unmeasurable na naman ang galit ngayon ng Supremo ng Phoerix. Hindi siya makapapayag na masira ang kaniyang reputasyon at pangalan dahil lamang sa paninira sa kaniya sa harap ng WLC ng Supremo ng Regundon. Hindi man ito sineryoso ng ibang mga hari ngunit para sa kaniya, magbabago ang tingin sa kaniya ng ibang mga mamumuno. Ang tanging suggestion lamang sa kaniya ng kaniyang mga King brothers, ay dalawa; una, kung gusto niya ng digmaan ay dapat lang na bigyan niya ito, galing kay King Tyran habang si King Nitron naman ay nag-suggest na huwag magpadala at iwalang-bahala nalang daw yon.

"Sa loob ng ilang taon na aking pagiging Supremo ngayon lamang ako nakaranas ng ganong kahihiyan. Napaka-walang hiya ng Supremo na yon, tama nga ang kapatid kong si King Tyran, kung digmaan ang gusto pwes bibigyan ko siya." Sabi niya sa kaniyang isip, kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa loob ng kaniyang King's throne.

Ang isa pang pino-problema ng Supremo ay ang pagkamatay ng iilan niyang mga abdcuted na kababaihan. Iisa na lamang ang natitira, that's why the dark plans he will going to make is now shattered. Dagdagan pa ng pagkamatay ng ilan niyang constituents, malaking kawalan talaga ito sa kaniya ngayon. Pero ang higit na inaalala niya ngayon ay ang mahigpit niyang kalaban na kaharian lalo na ang Supremo nito—si King Daltus.

"Mahal na hari may nagpupumilit po na pumasok sa kaharian natin," nawala sa concentration ang mahal na hari. Agad naman siyang nakaramdam ng bad enrgy tungkol dito.

"Then who is he?"

"Sa tingin ko siya po ang Supremo ng Regundon mahal na hari," napayuko naman ang soldier ng sabihin niya 'yon dahil sa kaba na baka maging wild ang reaction ni King Gasillius.

"Sige ako na ang bahala sa kaniya. Bumalik kana sa headquarters niyo," agad namang sinunod ng soldier ang utos ng Supremo.

Ngalakad na siya papunta kung saan naroroon ang Supremo ng Regundon. Mula sa kalayuan palamang ay kitang-kita niya ang mahigpit niyang kalaban na Supremo. Ngayon lamang naisip ni King Gasillius na dapat pala ay ginawa niyang invisble ang Pheroix Kingdom sa mata ng ibang tao, para walang makakapasok dito.

Mag-isa lamang na pumunta dito si King Daltus, hindi siya nagpasama sa kahit kaninong mga bantay niya. Hindi naman siya naghahanap ng gulo ngayon ang tanging hangad lamang niya ay mabigyan action ang hinihiling ng lalaking nag-gate crash.

The Supreme gave a signal to King Daltus to come inside the grounds of the Kingdom. Then King Daltus easily follow the command.

"Pagkatapos ng pagpapahiya mo sakin kagabi ngayon ay nagpakita kana naman. Ano ba talaga ang gusto mo, gusto mo tapusin na natin to? O di kaya'y magpatayan nalang tayo ng magkaalaman kung sino ang higit na Supreme sa'tin," the Supreme dared King Daltus while he is out of his senses.

"Teka, teka, hindi ako nagpunta dito para manggulo. May mga bagay lang ako na gustong pag-usapan natin. Tungkol sa hinaing ng isang mong mamamayan dito sa Phoerix."

"At sinong tauhan naman? Tama nga ang hinala ko sainyo nagpunta ang lalaking fugitive mula sa kaharian ko. Baka naman maniwala ka sa mga pinagsasabi niya, naku huwag kang magpapauto doon."

"Alam naman natin na kahit hindi na sabihin ng ibang tao ang uri nang iyong pamumuno ay halata naman na wala kang awa at puso sa mga nasasakupan mo."

Kung pwede lang sanang gamitin  ni King Gasillius ang buong lakas niya para mapatumba si King Daltus ay ginawa na niya. Ayaw na ayaw pa naman niya ng may nangingialam sa kaniyang mga kilos.

Mata sa mata, wika nga "the eyes are window to the soul" hindi maitatago ang galit sa mga tinginan ng dalawang Supremo.

"Ano ba talaga ang pakay mo sa pagpunta dito? Kung ano man 'yan, maaari mo nang sabihin sakin ngayon."

"Gusto ko lang na sana bawas-bawasan mo ang kalupitan mo sa mga mamamayan dito sa kaharian mo. Dahil sa huli ikaw rin ang mawawalan."

Ngayon ay nasabi na ni King Daltus ang pakay niya sa pagpunta dito. Walang gulo, sa kasalukuyan pero kung ipagpatuloy parin ni King Gasillius ang uri ng pamumuno niya ay baka magsimula na naman ang pangalawang digmaan sa panig ng dalawang Kingdoms.