🏙3🏙

437 58 1
                                    

Pietro'nun odasını inceliyordum.Odanın her tarafına onun kokusu sinmişti.

Etrafımda dönüyordum ki gözüme bir resim çarptı.

Resime doğru yaklaştım.Bir adam ve bir çocuk vardı resmin çerçevesini elime alıp iyice incelemeye başladım.

"Resmi çok mu beğendin?"diyen bir ses yüzünden korkup çerçeveyi yere düşürdüm.

Sesin kime ait olduğunu anlayınca rahatladım.

"Özür dilerim Pietro."dedim mahcup bir edayla.

Yanıma doğru yaklaşıp"Önemli değil."dedi

Çerçevenin camlarını toplarken elime batan cam yüzünden acıyla inledim.

"İyi misin?"
"Evet,minik bir kesik."
"Buraları toplamana gerek yok Tony'nin friday bozuntusu gelip toplar."dedi ve kıkırdadı bende kıkırdadım.

Sonra yerden fotoğrafı aldım ve üzerindeki cam kırıklarını temizledim.

"Bunlar kim."dedim Pietro'ya bakarak.

"Babam ve ben."dediği an gözlerinin sulandığını hissettim.

Onu belinden kavrayarak yatağa oturttum.

"Anlat bana babanı."dedim ona.
Bunu dedikten sonra yanına oturdum.

"O bizimle pek ilgilenmezdi ama yinede onu çok seviyordum.Şimdi sen anlat babanı."

"Gezegenimiz işgal altındaydı.Açlık vardı.İnsanlar birbirlerini yemeye başlamışlardı.Thanos gezegenimizi yok etti.Bunu yapmalıydı.Ve beni yanına aldı.Bu evrenin en güçlü kadını oldum onun sayesinde."

"Onu seviyor musun?"

"Gerektiğinden fazla."dedim ve yüzümü ona döndüm.

"Hiç kimse yaşamını kendi seçemez."dedim ve gülümsemeye çalıştım.

"Artık uyusak mı saat geç oldu."eliyle saati işaret ediyordu.

Saat 12 olmuştu.Yatağın içine girdim pietro her zamanki gibi sweathini çıkarmıştı ve altına pijama altını giymişti.Yanıma doğru geldi.

Kafamı onun göğsüne yasladım.
Sadece uyumak istiyordum.

Lonnie'nin rüyası

Annem ağzımı kapatıyordu saklanıyorduk bir köprünün yanında.

Herkes birbirini yiyordu.Midem bulanmaya başlamıştı.Rüzgarın esmesi ile sarı saçlarım gözümün önüne düştü.O sırada silah sesleri duyuluyordu.Herkes çığlık atıyordu.Birden önümüze bir asker atıldı.Annemi ve beni bir yere doğru götürdü askerin koluna vurdum ama çocuktum daha pek işlememiş gibiydi daha sonra tekme attım ve asker beni bırakıp annemi götürdü o sırada karşıma mor kafalı biri geldi.

"Sorun nedir ufak kız."dedi bana sevecen bir ses tonuyla.

"Annemi kaçırıyorlar."

"Seni çok iyi bir savaşçı yapacağım bana katıl."dedi ve elini bana uzattı.
Elini tuttum...

Bu bölüm çok kısa oldu umarım beğenirsiniz❤️

Love and War MaximoffHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin