Love and War Maximoff

🏙14🏙

"Ciddi misin?Onu istemiyorum."dediği anda yüzüm sinirle doldu.

"Bana bak,Crystal ile sen bir gece ne yapmışsanız işte bu Luna'nın suçu değil.Sizin suçunuz ve o senin kızın."

Dedim ve odama doğru gittim.Sadece ağlıyordum.Baba kelimesi bana her seferinde Thanos'u hatırlatıyordu.

Öz babam değil,ama babam.

Ve onu çok severdim.Eskiden.

Kafamı yastığıma gömdüğüm anda yanıma Pietro geldi.

Yüzü çok şaşırmıştı.

"Herkes ölüyor Thanos geri geldi."

Dediği anda kafamı yastığımdan kaldırdım.

"Şaka mı?"
Dedim sorgulayıcı bir bakış atarak.

"Gitmemiz lazım."

"Hayır savaşmalıyım."dedim ve ayağa kalktım.

"Luna'yı sakla ve savaşalım."dedim.

Kafasını evet dercesine salladı.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Luna'yı gizli bir geçite sakladık kimsenin bulamayacağı bir geçit.

Hızla Avengers binasına doğru koşarken bir anda önümde beliren adam yüzünden kendimi yavaşlatmaya çalışırken düştüm.

Kafamı kaldırıp kim olduğuna bakınca Strange olduğunu anladım.

"Geri gelmişsin."dedim ona.

"Seninle acil konuşmalıyız."dediğinde tamam konuşalım dercesine ellerimi birleştirdim.

"Sen benim kızımışsın.Sözümü kesme.Daha önce Sonya diye bir kadınla bir gecelik ilişki yaşamıştım.O sırada Sonya'nın uzaylı olduğunu öğrenince şok geçirdim.Ve onu dünyadan kovdum yıllarca onu aradım ama bulamadım."dediğinde şok geçiriyordum.

"Bunu sonra konuşsak."dediğimde hıhı diye bir ses çıkardı ve yeniden binaya koştuk.

Binadan içeri girdiğimde kan her yeri sarmıştı.Her zamanki gibi.

Yerde oturan Thanos'a bakıyordum.

"Hoşgeldin kızım."dediğinde sadece cebinden bir bıçak çıkarıp benim üstüme yürüdü.Bende refleks olarak cebimden hançerimi çıkardım.

O benim üstüme yürürken bende ona doğru gidiyordum.

Bağırarak bıçağı onun koluna sapladım.O beni karnımdan içeri sert bir yumruk attı.

Sonra beni yerden kaldırıp diğer duvara fırlattı.
Yerden kalkacak gücü kendimde bulamazken Thanos kolumdaki hançeri çıkarıp yere fırlattı.

"Buraya kadar.Artık kızım değilsin."dedi ve üzerime bıçağı saplamak üzere geldiği anda arkadan Strange onu telekinezi ile durdurdu.

"Ama benim kızım."dedi ve onu yere fırlattı o sırada yerden bir bıçak alıp Thanos'un bacağına saplayıp onun acıyla inlemesine baktı.

Sonra arkasını dönüp beni yerden hafifçe kaldırdı ve bana baktı.

"İyi misin?"diye sorduğunda gözlerimi yumup açtım.Bu evet demekti.Arkadan Pietro hızla gelip bana baktı.

"Lonnie iyi misin?"diye sorduğunda bıkkın bir şekilde evet dedim.

Arkadan bağrışma sesleri gelirken aniden koşup bahçeye baktığımda.Thanos'un hizmetkarlarının geldiğini gördüm.12bincik hizmetkar canım abartılacak türden değil.

"Biz ne yapacağız?"diyen Pietro'nun sesine Wanda cevap verdi:

"Savaşacağız."dedi kendinden eminlikle.

Tüm avengers karşımdaydı.Hep birlikte savaşmak için orduya hücum ediyorduk.Herkes çatışıyordu.Bende.

Bu arada Thanos'un eldiveni imha edilmişti çoktan.

Sadece zaman taşı ve ruh taşı imha edilmedi.

Karşımdaki garip görüntülü yaratığa derin bir tekme attım.Daha sonra arkamı döndüğümde Nebula'yı gördüm.

Bana kılıcı ile beraber geliyordu.Bende hançerimi hazır pozisyona getirdim.

Üstüme atladığında onun bacağına tekmemi geçirip yere düşmesini sağladım.

Elimi onun karnına doğru geçirip kan kusmasını sağladım.

En sonun hançerimi ona geçirecekken bana tekme attı ve beni 1 metre öteye doğru uçurdu.Yerden kalkarken o bana doğru koşuyordu ve gelmişti kılıcını kalbime geçireceği anda yana doğru kaydım.

Ve hançerimi bacağına geçirdim.Ani bir şekilde yere düştü en sonunda hançerimi onun kalbine geçireceğim anda aklıma Gamora geldi.Kardeşine zarar gelsin istemezdi.

Hiç düşünmeden onun yanından ayrıldım.

Bu orduyla baş edilmezdi.Bir yöntem ile onları öldürmeliyiz ama ne?

"Strange bu orduyu nasıl yok ederiz?"dediğimde hemen konuşmaya başladı.

"Sonsuzluk için bir geçit açarım ve onlarda boşlukta nefessiz kalarak yok olurlar."dediğinde Pietro tüm avengersları topladı.

Hepsi bir köşeye geçtiğinde Strange elini daire şeklinde çizip bir geçit açtı ve geçimi orduya yolladığında tüm ordu yok oldu.

Pietro yanıma doğru gelip bana sarıldı.

"Kazandık artık Thanos diye biri yok."dedi mutlulukla.

"O ölmedi ama öldü."dedim.Aslında ölmemişti ama Shield onun icabına bakar zaten.

Gözlerimi yana devirdikten sonra dikçe açtım ve avengers'a baktım.

"Ruh taşı kimde?"

"Kimsede.Yok olmuş."dediğinde yüzüm düştü.Taş ile Gamora'yı kurtarabilirdim.

Tüm avengerslar kuleye gitti.

Bende Pietro ile evimize doğru gittim.

"Pie sanırım ara vermeliyiz."dedim ona.

"Ne?Hepsi onun yüzünden değil mi?Luna yüzünden.Onu yok edeceğim."

"Hayır.Bak ben babasızlığın acısını bilirim tamam mı?Çok kötü bir his bu yüzden Luna ile vakit geçir ve onu biraz sev o senin kızın."dedim.

Yere baktı ve nefesini verdi.

"Senide istiyorum."dedi.

"Bak yanlış anlama ama Strange benim babam mış.Ve onunla gitmeliymişim seni bırakmak istemem ama Luna'nın sana ihtiyacı var.Benimle zaman geçirmekten onunla ilgilenemezsin."

"Haklısın."dediğinde gülümsedim.

"Sadece ara veriyoruz yakında yine karşılaşırız."dediğinde yine gülümsedim.

"Seni seviyorum."diyip son kere onun dudağını öptüm.Oda beni öptü.

Yavaşça ondan ayrılıp odamdan eşyalarımı topladım.Ve gittim.Gitmek istemiyorum ama Luna'nın babasına ihtiyacı var.Ve Strange'in bu teklifin kıramam.

Strange'in yanına doğru giderken mutlu olmaya çalıştım ama Pietro olmadan zordu.

Seni seviyorum sevgilim.

Strange beni elimden tuttu ve hiç bilmediğim bir yere getirdi yeni hikayem başlıyordu işte.

Pietro ve Lonnie devam edecek ama uzun bir aradan sonra.O sırada Strange ve Kızı Lonnie'nin hikayesi başlayacak❤️