🌇1🌇

179 42 6
                                    

Medya:Lonnie

Elimi masanın üzerinde gezdirirken düşünmekten kafayı yemek üzereydim.

"Buldum!"diyen kişiye sevinçle bakmak için kafamı çevirdim.

Strange bulmuştu.Yani ben Loki sanmıştım.

"Koruyucular ile konuşalım yılın soygunu olacak!"dedi Strange.

"Tamam."demekle yetindim.

Strange elini hareket ettirerek sihirli sözler söylediğinde karşımda Galaksinin Koruyucuları duruyordu.

Ağzım açık kaldığı için Loki eliyle çenemi yukarı çekti.

"Neler oluyor burada?"diyen Quill sinirle silahını Loki'ye doğrulttu.

"Sakin ol Quill."dedim ona.
Gözlerini bana devirip baktı.

"Lonnie."dediğinde gülümsedim.

"Gamora'yı kurtarmak için buradayız onu geri döndürm-"daha lafımı tamamlayamadan Drax lafa daldı.

"Bu imkansız."dedi o sinir bozucu sesiyle.

"Ruh taşı soygunu.Onu soyup wormir'e götüreceğiz ve taşa karşılık Gamora geri gelecek."

"Tamam."dedi Quill.

"Taş Nidavellir cücelerinin elinde."dedi Loki.

"Almak kolay olmayacak."diyen Mentes'e döndüm.

"Cüceler ile ben konuşabilirim."diyen Rocket'e döndüm.

"Tabi seni dinlerler minik rakun."dedi Quill.
"Bana rakun demeeeee!"dedi Rocket bağırarak.

"Kavgayı kesin."dedi Strange.

"Loki sen bir Nidavellir cücesine dönüşe bilirsin."dedim Loki'ye bakarak.

"Haklısın."dedi.

"Ama Nidavellir'e nasıl-"
"Bizim uzay gemimizle gideceğiz."diyen Rocket'e tekrar döndüm.

"Tamam peki hazırlanın o zaman."

"Bugün değil belki yarın gideriz."

"Evet Quill biz çok yorgunuz."diyen Mentes esnemeye başladı.

"Biz nerede kalacağız?"diyen Quill'e cevap vermek üzere ağzımı açtığımda Strange benim yerime konuştu.

"Üst kattaki üç oda boş."dedi ve kendi odasına doğru giden karanlıkta kayboldu.

Bende Koruyucuları odalarına götürdüm.

"İşte buralar."dedim ve elimi ortadan yana doğru açarak gösterdim.

Artık uyumak istiyorum.

Odama doğru ilerlerken Loki'nin volta attığını gördüm.

"İyi misin?"
"Evet,ben asgard'a gideyim yarın yine gelirim."dedi ve bana son kez sarılıp gitti.

Ve artık odama gidecek olmamın mutluluğuyla sevine sevine odama doğru gittim.

Pijamalarımı giydim ve yatağa yerleştim.Ne yapsamda yinede uyuyamıyordum.Pietro yoktu.O olmayınca uyuyamıyorum.

Yatak bana boş geliyor.Hayatta öyle.

Yatağın yanındaki komidinin çekmecesini çekip içerisindeki resmî elime aldım.

"Ah Pie."dedim reme bakarken.
Gözyaşlarım akıyordu.Onu gerçekten 2 gün bile ayrı kalsam özlüyordum asıl sorun onu bir daha göremeyecek olmam.

Ona yalan söyledim.Söylemek zorundaydım.Çünkü Strange'in kızı olmam aşkımız arasındaki en büyük engeldi.

Kehanete göre ben bir kral veya bir Tanrı ile evlenmeliyim.Ama hiç evlenmem daha iyi çünkü asla Pietro dışında birine aşık olamam...

Love and War MaximoffHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin