Chapter 25

2K 201 27
                                    

Dale's POV

"I'm back Dale, sorry kung natagalan."

Nanginginig ang kamay na dahan dahan niya itong tinulak. Halos hingalin siya sa kaba nang matitigan ang buo nitong itsura. Mas lalo itong naging gwapo, at ang katawan jusko macho ba ito dati? Bat parang alaga masyado sa gym ang katawan nito. Naka itim na tshirt ito at itim din na pantalon.

"E-Edward." Mahinang sabi niya. To her surprise ay bigla nitong inilapit ang noo sa noo niya.

"Namiss kita." He said na nagpapikit sa kanya, tila may mainit na bagay ang bumalot sa buo niyang sistema sa nadinig mula dito. "I've heard your confrontation dahil hindi napatay ni Donny ang tawag so I drive as fast as I can to be here. Ok ka lang Entrata?"

Agad nag unahan sa pagdaloy ang mga luha niya nang madinig ang pagtawag nito sa kanya. Limang taon limang taon niyang hiniling na madinig ang boses nito ang makita ang mukha nito limang taon din yun.

Yinakap siya nito nang mahigpit nang makita ang mga luha niya. "Shhh you've cried alot tonight baby, tahan na." Bulong nito and before she could stop herself ay tila may sariling isip ang mga kamay na yumakap dito.

She cried the pain she's feeling nung umalis ito, yung mga gabing tila ikamatay niya sa lungkot ang pag iisip dito. Mga panahong nakakahanap siya ng away para lang kahit isang araw mawala ito sa isip niya. Who would have thought she will love him that much, na lalong lumala sa mga panahong di niya ito nakasama. And being envelop in his arm again the overwhelming happiness is too much too handle.

-----------
Edward's POV

"Ok lang ba siya?"

Agad siyang napangiti nang makita ang mga kapatid nang babaeng mahal niya. Bakas ang pag aalala sa mga itsura ng mga ito habang nakatingin sa pintong nilabasan niya.

"Yes kuya, hinimatay lang siya sa pagod and also for too much crying. But she's ok." He said at kitang kita niya ang pag buntong hininga nang mga ito.

When Dale passed out habang nakayakap sa kanya ay agad siyang pumasok sa bahay ng mga to habang karga karga ang dalaga. Dang he didn't mean to make her collapse though.

"It's good to see you again bro." Marco said kaya napangiti siya.

Despite to the fact na hindi naman talaga siya naging nobyo nang kapatid nang mga to ay nagpapasalamat siya dahil tinuring siya ng mga to na kapamilya. Kuya Robi even said to him before he leaves after Dale's graduation na siya lang ang gugustuhin nitong maging bayaw and it may sound gay but he felt flattered with what he said.

Five years is too long, he reach to the point na gusto na lang niyang umayaw na. From losing his dad, to his mom's depression and almost losing the company his parents build and worst not coming back for Dale. Right now standing infront of the brothers of the girl he loves he wanna tap his shoulder for a job will done.

Napakahirap man nang pinagdaanan niya but he conquered all the problems and win it. And to all those days na halos mawalan siya nang pag asa sa mga lalaking to siya tumatawag para iiyak ang problema niya. They just didn't became his friends but they also become his brother. And this three know how to make him feel good, they always send a pictures or a video of dale na hanggang ngayon nakasave parin sa laptop at phone niya.

"Kuya." He said bago tiningnan ang tatlo. "I'm staying for good, kami ni mommy dito. And for that I wanna ask your permission again to court your sister." He said.

Kita niya ang pag ngiti nang mga ito bago siya tinapik sa balikat ni Kuya Robi. "Do you really think aangal kami? My sister waited for you for five years Ed so now we have a request." He said bago tumingin sa dalawa nitong kapatid na lalaki na nakangiting nakatingin sa kanya.

"Make our princess happy genuinely."

----------####----------
Gabriel143

Opposite Attract Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon