İki kalp vardı birbiri için atan.
Ayrı yerlerde birbirlerini arayan iki insan.
Defne ve Kuzey birbirlerini bulunca ne oldu peki?
Neden her zaman mutlu son verir hikayeler, filmler?
Aşık gençler evlenir ve mutlu son?
Peki ya sonra ne olur?
Bu çiftler...
Selamlar saygılar pek sayın sevgili Kuzey Esintisi okuyan cağnım dostlarım. (Tabi hala okuyan varsa) Uzun süredir yokum buralarda evet. Bazı sebeplerden ötürü buralara uğrayamadım pek. Bölüm yazamadım yazdığımı okuyamadım. Okumaya çalıştım okuduğumu anlayamadım falan. Ama şimdi yeniden içime giren hevesle burdayım. İnşallah temelli olarak burdayımdır. Neyse uzatmayayım kısaca kusuruma bakmayın.
İyi okumalar canlar.
Dolan gözlerim bu aşkı daha fazla kaldıramayarak taştı. Kuzey'in parmakları akan yaşı bulup durdurdu hemen.
"Ağlama. Kıyamam."
"Kuzey ben..."
"Hşşt... Cevap vermek zorunda değilsin. Ben senin içinden geçeni zaten biliyorum. Gel buraya." Omuzlarımı sarıp beni göğsüne çekti. Kalp atışlarıyla huzura kavuşmuşken derin bir iç çektim.
"Benimle evlenebilirsin Kuzey yıldızım. Çünkü ben bir tek seninle yaşlanmak istiyorum."
"Seni seviyorum." Dudakları saçlarımı bulurken yüzümde huzurun izleri vardı.
"Aşk kuşları bölüyorum ama aşağıda isyan var. Annem artık kalkalım diyor." Seda ve Sena yanımıza gelip sırıttığında ayrıldık mecburen. Seda ve Sena? Allah'ım ne kadar da uyumlu eltiler maşallah.
Ayaklanmış kızlara giderken bu fikrimi onlara da söylecektim ki Kuzey beni durdurdu.
"Dur biraz inme hemen... Yav ben bunu nereye koydum. Allah allah.. arabada mı unuttum acaba?" Kuzey kendi kendine söylenerek ceplerini yoklarken onu bekliyorduk. Sena yüzünde şirin bir sırıtışla abisine çantasının içini gösterdi. Kuzey çantanın içinden bir şey aldığı gibi önümde eğildi.
"Cevabımı aldım ama birde böyle sorayım. Seninle evlenebilir miyim Defne'm?" Gözlerimi gözlerinden ayıramıyorum.
"Evlenebilirsin Kuzey yıldızım..." Kuzey sevinçle ayağa kalkıp yüzüğü parmağıma geçirirken büyük bir alkış sesi geldi. O sırada bakışlarımı parmağıma çevirmek gibi bir hata yaptım.
O NEYDİ YA RABBİM.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Sadece tek taş)
Kuzey bana sarılmışken sırtındaki sol elimi kaldırıp beni kendisine aşık eden yüzüğe baktım. Bu benim miydi şimdi?
Sena ve Seda müstakbel eltileri bizi tebrik edip sarılırken benim gözüm ara ara yüzüğe kayıyordu. Çok hoşuma kaçtı be.
"Yalnız Defne yüzüğü çıkart şimdi. Annem veya babam falan görür açıklayamayız." Yüzüğün güzelliği aklımı başımdan aldı da ben onu unuttum ki.
Yüzüğü parmağından çıkarırken Kuzey ellerimi tuttu. Yüzünde iki saniye sonra kalp krizi geçirecekmiş gibi bir ifade vardı.
