Chapter 13: You Came at the Wrong Time

26 3 3
                                    

Sunny’s POV

Natapos ang Farewell Party mga 9 na ng gabi. Di sila pwedeng gabihin kaya hanggang ganun lang. Hanggang ngayon ay abot tainga pa rin ang ngiti ko at nakatitig pa rin ako sa  mga regalo nila sa akin. Una kong tiningnan ulit yung "At First Sight" at last meron na rin ako nito. Next ang stationary set na may mga kasamang pangdesign. Mas gaganahan akong magsulat nito. Next ang bigay ni Sandy na annual book ng 1D. Akala ko yung book lang may kasama pa palang T-shirt (1D shirt) at pens (1D rin)Hahaha. Last yung bigay ni Darwin. Bookworm talaga yung lalaking yun. Pero ang dami nung bigay nya sa akin at lahat related sa course na kukunin ko. Binuklat ko yung encyclopedia at may bumagsak na papel. Ay may letter pa pala sya...

Dear Sunny,

Hi!Hahaha. Di ko alam kung paano sisimulan ito. Ah. Ba-bye na. Tagal mong iiwan kami dito sa Pinas. Ingat ka palagi dun ha. Huwag kang magpapagutom baka mangain ka ng tao at lalo na atakihin ka ng migraine mo dun. Wag ka ring magpapabaya ng health mo. Alam mo naming mahina resistensya mo. Alam kong kaya mo yan. Matatapos mo yang course mo at magiging kilala kang Pharmacist. At. At. Ngayon ko lang sasabihin sa iyo ito...

Mami-miss kita. Sobra. Sayang ka na namin makakasama sa pagkain. Di na kita maiinis. Pero totoo nais kong malaman mo na mahal pa rin kita. Natakot lang akong ipakita sa iyo ang nararamdaman ko dahil alam kong si Shone ang mahal mo at sinaktan ka lang nya. Ano gusto mo resbakan ko yun? Pero alam mo tuwing nakikita kitang kasama sya parang binibiyak ang puso ko. Alam ko ring mas matimbang ang ONE DIRECTION kaysa sa akin. Pero kung may pagkakataon at kung dumating man ang araw ng pagbalik mo ay magkaroon ako ng guts na sabihin ito sa iyo ng harapan. Goodbye ulit. Nandito lang ako naghihntay sa iyo. Ingat ka dun at good luck sa carreer mo. JJ Hihintayin kita ha.

“We accept the love we think we deserve.” 

― Stephen Chbosky, The Perks of Being a Wallflower

                                                                                                                                                Truly yours,                                                                                                                                                 DarwinJ<3J

TECHNICOLOR PHASE

I am the red in the rose

The flowers on the blankets on your bedroom floor

And I am the gray in the ghost

That hides with your clothes behind your closet door.

I am the green in the grass

That bends back from underneath your feet

And I am the blue in your back alley view

Where the horizon and the rooftops meet.

If you cut me I suppose I would bleed the colors

Of the evening stars.

You can go anywhere you wish

'Cause I'll be there, wherever you are

(Wherever you are, wherever you are)

(I will always meet your gaze

When we are lost in the Technicolor phase)

I am the black in the book

The letters on the pages that you memorize

And I am the orange in the overcast

Of color that you visualize.

I am the white in the walls that soak up

All the sound when you cannot sleep.

And I am the peach in the starfish on the beach

That wish the harbor wasn't quite so deep.

If you cut me I suppose

I would bleed the colors of the evening stars

(My darling)

You can go anywhere you wish

'Cause I'll be there, wherever you are

(My darling)

Wherever you are

Wherever you are

Wherever you are

Hindi ko alam kung ano magiging reaksyon ko sa letter nya. Totoo ba ito? Bakit? Bakit ngayon lang nya sinabi. Pero ayokong masayang ang pagkakaibigan namin. Pero sa mga panahon na ito ayoko na munang magmahal, yung totoo. Yung pumasok sa isang relationship bata pa ako noh. Pag nasa tamang edad na ako, kapag nakapagtapos na ako. Hanggang ngayon ay naka-ukit pa rin sa puso’t isipan ko ang lahat ng sakit. Anong gagawin ko ngayon?

Nakatulog ako habang nag-iisip at hindi ko namalayan sa isang araw na pala ang alis namin. Maagang nagising sila Tatay at nag-aayos na sila ng gamit para sa pag-alis. Pagkatapos kumain ay nag-impake na rin ako ng aking mga gamit. Lahat lang ng mga kailangan ang dinala ko bibili rin naman kami ng mga gamit dun eh. Pero ang mga regalo ng mga kaibigan ko ang una kong inayos. Hay naku paano ba yung letter na yun ni Darwin? Gusto kong mag-move on at magsimula ng bagong buhay at ayoko ng masaktan muli.

It wasn't a Fairytale AnymoreTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon