AFRODİT

Dokunma! Bana yalnızlığını bulaştıracaksın!

Arkadaslar media da Aksel ve Rüzgar var.

Hazal icin daha karakter belirleyemedim :( barbarayı düşünüyorum ve Photoshop un agzını burnunu kırdım biliyorum shakshskdjsfajs

***

Aksel'in sözlerinden sonra olduğum yerde durdum. Daha sonra belimde hissettiğim bir çift el olduğunu farkettim. Arkamdan bana sarılan bir adet Aksel olması, süperdi. Aksel'in parfümü çok güzel ya..

Bir saniye! Bu Aksel'in parfümü değil. Elleri de soguk degil.

Arkamı hızla döndüm.

Burak.

" Gerizekalı ne yaptın sanıyorsun sen!" söylediklerimden sonra gülümsedi ve bana cevap verdi :

" Sana da merhaba."

" Ya sen sapık mısın! Eğer bir daha bana böyle bi b*kluk yapacak olursan seni buna pişman ederim!"

" Hmm.. Korktum."

" Geber."

" Her neyse buraya seninle aptal aptal konuşmak için gelmedim. Öykü nerede?"

" Sanane!"

" Nasıl Sanane? Onunla halletmem gereken bir işim var da."

" Banane!"

Burak kaşlarını çattığında ne demek istediğini anlamamıştım. Devam ettim:

" Nasıl? Ne işini hallediceksiniz?"

" Seni ilgilendirmez."

Tam ona küfredecekken Rüzgar yanıma geldi ve yanımdaki maymundan gelmeyi görünce kaşlarını ölümcül derecede çattı.

" Ne işi var bunun burada?!"

Burak dalga geçer gibi rahat bir şekilde cevap verdi. " Öykü'yü arıyorum."

Rüzgar birden gülümsemeye başladı. Ve ondan daha rahat bir şekilde, sakin ses tonunu koruyarak konuştu." Onun seninle bir işi olacağını sanmam."

Tanrım bu ses tonu çok etkileyici! Ama bana sökmez.

Burak yapmacık bir şekilde gülümsedi, Rüzgar'ın kulağına eğilip bir şeyler fısıldadı. O an. İşte o an.... Kıyamet koptu.

Rüzgar aniden Burak'ı bir eliyle tutup havaya kaldırdı ve karşıdaki duvara fırlattı. hepimiz şoka girmiştik ve olanları seyrediyorduk. Rüzgar, Burak'ın yanında belirdi ve onu yumruklamaya başladı. Çığlık atmaya başladım. Burak'ın yüzü gözü kan içindeydi, bakamadım. Bu görüntü vahşet gibiydi. Ağlamaya başladım koşarak Rüzgar'ın yanına vardığımda bir kez yumruk daha atmak için havaya kaldırmış olan elinden tuttum

" Yalvarırım bırak!"

ve ne oldu? beni takmadı , hiç durmadan attığı yumruklarına devam etti. Gidip bayılma taklidi yaptım belki dikkati bana çevrilir diye.

" Aayyyyy bana birşeyler oluyor yetişin dostlaarr!"

Rüzgar yine yumruklarına devam etti.

Ben iptal.

Psikolojim bozuldu resmen.

Çok acımasızca bir görüntüydü. Rüzgar'a baktığımda vampir dişlerinin çıkmış olduğunu gördüm. Sonuçta altında yatan kanlı biri vardı. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Rüzgar dişlerini Burak'ın şah damarına gömecekken son kez daha elinden tuttum ve ağlamaktan kısılmış olan sesimle devam ettim.

" Lütfen?.."

Rüzgar bana baktı. Çok.. Korkunçtu. Yüzünün damarları çıkmış, işine karışıyormuşum gibi bir ifade vardı. Sonra ayağa kalktı. Bana bakıyordu. Elini saçlarının arasından geçirerek söylendi.