1.BÖLÜM

3.5K 113 38
                                    

Hikayeme destek olursanız beni çok mutlu edersiniz. İnşallah severek okursunuz.

"Baba ne olursun yapma. Ne olursun verme beni."

"sus bu evlilik olucak işte o kadar. "

"Babam ben senin kızın değilmiyim? Neden bana böyle yapıyorsun? "

"sana sus dedim bervin. Benim sabrımı taşırmayasın. "

Babam yapmıştı yine yapacağını. Her ne olursa olsun sevdiğim babam,hiç yüzünü eğdirmediğim babam beni satmıştı. Dizlerimin üstüne çöküp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Yediremiyordum kendime. Ben üniversitemi bırakıp nasıl evlenecektim. Eğer böyle olacağını bilseydim gelir miydim hiç mardine?. Yine bir kızı yaktın mardin. Yine bir kızın hayallerini yıktın. Enkazın altında öldürdün. Ben ne yapacağım şimdi? Ben nasıl berk'e "evleniyorum" derim. Ben onunla hayal etmiştim bu evliliği. Böyle delicesine severken nasıl yarı yolda bırakırım onu ? Kalbim onsuzluğa nasıl dayanır?.

"hadi keçamın (kızım) kalk artık harap etmeyesin kendini. " Ah annem! Bir bilsen içim nasıl yanıyor. Nasıl harap etmem! Bir ateş düştü yüreğime. Cayır cayır yakıyor bedenimi. Deli rüzgara kapılmış bir kağıt parçası gibiyim. Oradan oraya savruluyorum. Ah annem bir bilsen kızının ne çok ölmek istediğini. Sahi ölsem üzülürler mi?

"Anne ben evlenemem. Benim hayallerim var. Sevdiğim var. Ben yapamam anne." göz yaşlarım durmadan akıyordu. Kalbimdeki sızı her saniye boyut kazanırken duramıyordum yerimde.

"Elimden bir şey gelmez keçamın. Benimde içim yanıyor. Ben ister miyim sevmediğin biriyle evlenmeni?"

"Annem ne olur yardım et bana. Ne olur benim bu cehennemden kurtulmama yardım et"

"Ben ne yapabilirim ki keçamın. Nasıl kurtarırım seni?" anneminde gözünden iki damla yaş akmıştı. İki damla yaşı bile ölüm sebebi idi benim için.  Yüreğim cız etmişti. Hiç bir zaman dayanamam ağlamasına. Göz yaşlarını silip yanağına öpücük kondurdum. Aklıma tek bir şey geliyordu.

"Kaçmama yardım et annem. Beni bu cehennemden anca öyle kurtarabilirsin" yüzündeki şaşkınlık ve tedirginlik gözle görülür derecedeydi. Böyle yaparak onu tehlikeye atar mıydım bilmiyordum. Ama benim tek çarem buydu.

"Sen ne dersin kızım. Yakalanırsan baban abin öldürür seni."

"Eğer yardım etmezsen onlara kalmadan ben öldürürüm kendimi annem!" baskı yapmak istemiyordum melek yüzlüme. Benim hayatta en çok sevdiğimdi o. Her ne olursa olsun yanımda olmuştu. Biliyorum yine yanımda olacaktı.

"Sus kız o nasıl laf ağzından yel alsın. Tamam yardım edeceğim. Şimdi kalk odana git ve gece uyuma. "

Biliyordum beni bırakmayacağını. Yine destek olacağını. Anneme sıkıca sarılıp kokusunu içime çektim. Cennet kokuyordu. Güven veriyordu. Bunu duyduktan sonra içimde birazcıkta olsa umut doldu. Yapabilirdim, bu cehennemden kurtulabilirdim. Ellerimden destek alıp yerden kalktım. Annem koluma girip destek oldu. Merdivenlerden hızlı bir şekilde çıkıp beni odama sokmuştu. Hemen banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Saçlarımı at kuyruğu yaptıktan sonra odama geri döndüm. Küçük bir bavul bulup içine dolaptan bir kaç parça eşya koydum. Bavulu mu hazırladıktan sonra yatağıma uzandım. Saat 23:38 'i gösteriyordu. İçimde garip bir his vardı. Allahım sen bana yardım et. Bana güç ver yarabbim. Telefonu elime alıp berk'in numarasını tuşladım. Üç defa çaldıktan sonra açmıştı.

"cennet kokulum "

Bana hep böyle seslenirdi. Sesini duyar duymaz gözlerim dolmuştu.

-"Berk? "

GUPSE (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin