GUPSE (Tamamlandı)

23.BÖLÜM

İyi okumalar...

Barzan güne mutlu bir şekilde uyanmıştı. Yanında uyuyan güzel karısına baktı. Varlığı bile barzanı gülümsetmeye yetiyordu. Karısını uyandırmadan hafif doğrulmuştu. Elini sevdiğinin saçlarına daldırmıştı barzan. Nazik bir şekilde okşuyordu. Bir yandan da yüzünü inceliyorlu. Allah özene bezene yaratmış denilen sözü bervin için düşünüyordu. Öyle güzeldi ki bervin, her gün aşık oluyordu sevdiğine. Hafif dolgun dufaklarına ufak bir buse bırakmıştı. Bervin öpücükle açmıştı gözlerini. Kaybolduğu kahvelerle uyanmak onu mutlu etmişti. Yüzünde kocaman bir tebessüm oluşmuştu bervinin.

"Günaydın canım"

"Günaydın günümü aydınlatan güzel kadın" bervin kocasının sözleriyle mest olurken olduğunyerden doğrulmuştu.

"Beni her seferinde utandırmak zorunda mısın?"

"Ya sen bayan? Sen bu kadar güzel olmak zorunda mısın?" bervin utancını gizlemek için başını barzanın göğsüne dayamıştı. Huzur doluyordu her sarılışında. Her dakikası "şükür" ile geçiyordu. Barzan da karısının bu haline tebessüm etmişti. Saçlarına durmaksızın öpücük konduruyordu.

"Güzelim artık kalkmak zorundayız. Bugün düğün var" bervin istemesede zorla ayırmıştı başını barzanın göğsünden. Huzur dolan kalbi bir anda sıkıntı ile dolmuştu. Başını olumlu anlamda sallayıp kalkmıştı sıcacık yatağından. Banyoya girip ılık bir duş almıştı. Odaya döndüğünde barzanı görememişti. Dolabına ilerleyip bordo renginde bir abiye çıkarmıştı. Hızlı bir şekilde üsünü giyip odasından çıkmıştı. Rojdanın odasına girdiğinde bembeyaz gelinliğiyle rojdayı görmüştü.

"Rojda çok güzel olmuşsun"

"Teşekkür ederim ablacım. Sende çok güzel olmuşsun. Saçlarımız için birazdan kuaför gelecekmiş"

"Haberim var canım. Gel şöyle otur"

"Bir şey mi oldu abla"

"Hayır ablacım. Sadece senin ile biraz konuşmak istedim. Bak rojda gideceğin evde mutlu olamaz isen, abim sana kötü davranır ise hemen bana söyle. Bu evin kapısı her zaman sana açık. Ben ve ailen senin yanındayız. Sakın kendini sahipsiz sanma. Gidecek yerim yok diye düşünme. Biz her zaman senin arkandayız" iki genç kız göz yaşları içersinde kalmıştı. Rojda hiç bir şey diyemeden sarılmıştı bervine. Bir yanı mutlu iken bir yanı buruktu rojdanın. Bervinde üzgündü rojda için. Hasan ağanın ona huzur vermeyeceğini düşünüyordu. Bu yüzden mutsuzdu. "Keşke" dedi içinden bervin " keşke azad abimle tanışmasaydı". Kapının açılması ile iki kız birbirinden ayrılmıştı. Revin sitem ile bakıyordu ablalarına.

"Aşk olsun size. Her seferinde beni yanınıza almıyorsunuz. Kırılıyorum artık."

"Niye kırılıyorsun ki revin? Zaten artık ben yokum. Bol bol sarılırsın bervin ablaya"

"Kızlar bir sakin olun. Bugün düğünümüz var" bervin iki küçük kıza kızgınlık ile bakıyordu. Revin kıskançlığını ilk defa gösteriyordu. Bazen bervine kin besliyordu. Ayrım yaptığını düşünüyordu aklınca. Bervin revinin bakışlarına aldırmadan ayağa kalkıp sarılmıştı. Revin zar zor sarılmasına karşılık vermişti. Rojda kırılmıştı revine. Defalarca bu olaydan kavga etmişlerdi. Sürekli kıskanıyordu yakın olmalarını. Elife bu yüzden yakın davrandığını öğrenmişti rojda. O günden sonra aralarında soğuk rüzgarlar esiyordu. Rojda daha fazla dayanamayarak konuşmaya başlamıştı.

"Hadi bervin abla hazırlanalım"  rojdanın sesiyle sarılmayı kesmişti iki genç kız. Revin kötü kötü bakmaya başlamıştı bile. Bir süre sonra üç kuaför gelmişti. Kızlar hazırlanan masalara yerleşmiş,kuaförün eline bırakmışlardı kendilerini. Kısa süre içinde bitmişti saçları. Herkes hazırdı. Eğlenceye yavaştan başlamışlardı. Oğlan tarafı konağa bütün heybetiyle girmişti. Gurur duyuyordu hasan ağa oğluyla. Rojda bervin ve revin merdivenlerden inmeye başlamıştı. Bütün bakışlar üç güzel kızdaydı. Elif küçümser bir şekilde bervine bakıyordu. Roni hanım elifi boş bir odaya çekmişti. Uzun süredir bervine yaptığı kötülüğü anlatmaya karar vermişti.