ÇOK DA GÜZEL İYİ OLDU.

nehir acıyo, cok acıyo. Kalbim acıyo....

"" Sametin Gözünden ""

Bir ay sonra falan bir yil olacak galiba. Neye bir yil olacak bilmiyosunuz tabi. O zaman size ondan bahsediyim.....

Ela, gecen sene bizim okula gecis yapan cok guzel bi kiz. Bizden bir yas kucuk. Yani gecen sene biz on birdeyken,o onuncu sinif icin bizim okula gecti. Herneyse iste. Aslinda basta dikkatimi cok cekmemisti. Taki... nehirin kolumdan cekip pencerede onu gostererek " ne güzel kiz de mi lan ?? " demesine kadar. O zaman ona dikkatlice baktim. Gercekten cok güzel bi kiz oldugunu düşündüm en basta. Gulerken sadece gulmuyodu sanki. Gulerken taa gozlerinin ici gülüyo, karsisindaki insaninda gulumsemesini sagliyodu. Ona bakarken benimde gulumsedigimi farkettim. Hemen kendimi toparlayip nehire dondum. Galiba gulumsedigimi gördü. Pis pis siritip " ayarla lan sen bu kizi. Maşallah pek guzel " deyip yanimdan ayrildi. Arkasindan " isim olmaz " desemde umursamadi. Bende elanin gülüşünü izlemeye devam ettim.... o günden sonra nehir bi kac kez daha ima yapsada onu takmadim. Sonra zaten araya yaz tatili girdi. Herkesle aram hafiften acildi. Tatil insanlari birbirinden uzaklastiriyo be. Herneyse. Nehirde tatile gittiği icin tatilde ela ile konusmaya basladigimi hatta sevgili oldugumuzu anca okul acilmak uzereyken ogrenebildi. Baslarda cok trip atsada sonradan onun soyledigi kiz diye bisey demedi. Hatta baya da destekledi. Hayatimin en guzel tatillerinden birinin sonunda okula ela ile baslamis oldum. Hersey harika gidiyodu. Sonra ne mi oldu ? Her sey boka sardi !!! Ela ile okulda ogle aralarinda beraber vakit geciriyoduk, okuldan sonra onu evine birakiyodum. Hafta sonlari buluşuyoduk.... kisacasi hersey harika gidiyodu. Ama sizinde farkettiginiz uzere on ikinci sinifa basladigimiz icin ailem ela konusinda baski yapmaya basladi. Bende eladan uzaklasmaya..... onlar cocuklarinin iyi bi okula gitmesini istiyolardi hakli olarak. Kim çocuğunun gelecegini düşünmez ki ?? O yuzden onlara da kizamiyorum. Ama anlamadiklari seyler vardi; benim onunla ne kadar mutlu oldugum ve o giderse eskisi gibi olamayacagim.... hic biri anlamadi..... elaya ara vermek istedigimi soyledim. Karsimda agladi. Benim yuzumden, benim en değerlim karsimda agladi. Hemde gozlerimin ta icine bakarak..... kendimden hic etmedigim kadar nefret ettim. Onu biri aglatsa gırtlagina çökecek olan ben; onu aglattim.... kendime neler yapmak istedim bi düşünün..... o gunden sonra kendimi iyice biraktim. Zaten bu yuzden sinavimda berbat gecti. Sonradan verdigim kararin dogru oldugunu dusunmeye basladim. Tamam belki su an cok uzuldu ama. Seneye ben gittigimde ne olacakti ? Mesafeler aski oldurmese bile iliskileri oldurur. Yurutemezdik. Eminim buna. Belki simdi kendini cok yipratti, bende kendimi yiprattim tamam ama benim destek alacagim bi elam vardi. Belki ona sarilamasamda gozumun onunde olmasi yetiyo bana. Ona o zaman kim destek olacakti ? Ben ona kiyamam. Bu meseledende en az sekilde yaralanarak kurtulmasini istedim. Tabi bu ne kadar mumkunse...... benim bu düşüncemi anlayan cok az kisi oldu. Herkes bana " kizi kendine guvendirdi sonrada birakip gitti. " diye yorum yapar oldu. Kimsenin ne dedigi, ne düşündüğü umrumda degilde; onun o solgun, mutsuz halini, artik gulerek bakmayan gözlerini her gördüğümde kendimden daha fazla nefret etmeye basladim. Her gun onunla yaptiklarimizi hatirlayip kendime zarar vermek istiyorum. Geceleri uyuyamaz oldu. Sag kolumun uzerine yatip yastigimin sağına bakıyorum saatlerce. Cunku o da soluna yatip yaninda ben varmışim gibi uyurdu hep..... cevreye hep onu unuttum profili cizsemde hic bi zaman aklimdan cikmiyo. Onunla kurdugumuz hayaller, masanin uzerine kollarini koyup uyumasi, benimde o uyanana kadar onu izlemem, birbirimize aldigimiz hediyeler..... ona bi kavonoz jelibon ve cikolata almistim bi keresinde. Cikolata mutluluk hormonu salgilar derler. Benim çikolatam da elaydi iste. Peluş ayi almak istemistim ama cok klişe diye buz devrindeki sincaptan almistim. O cirkin şeyi, evladimiz gibi sahiplenmistik...... sınıfta nehirle birlikte hazirlik yapip ogle arasi kutlama yapmistik.... onunda hediyeleri oldu bana. Elleriyle yaptigi, ela kokan, benim sirf onu unuttugumu ve beni unutup yoluna devam etmesini gostermek, uzulmesine son vermek icin yaktığım hediyeler..... sarilmistim sımsıkı bi daha ayrilmamak istercesine, dans etmistik birlikte ellerimizi bi daha ayirmamak uzere kenetleyerek.... alnindan opmustum sen benimsin diyerek. sarilmisti bana hem babam, hem abim, hem canimsin. herseyimsin diyerek. Guvenmisti bana bee.... her ne kadar bunun bizim icin en iyisi oldugunu bilsemde bi türlü onu birakmis oldugum gercegini kendime yediremiyorum. Aslinda birakmaz denmez buna be. Ben onu degil kendimi biraktim. Sadece kizlar mi ask acisi ceker saniyosunuz ? Ben kac gece agladim. Ama kimse bilmiyo. Nehir rüya görmüş ya hani ben ağlıyomusum falan. Ulan o aciya insan dayanamaz aglar tamam ama simdi ela beni icinde öldürürken o acidan ne farki var ki ? Ela ölmüş olmuyo mu benim icinde..... aglamam normal degil mi yani ? Kimseyle konusmamam, ama en yakinlarimin yani haricinde eski samedmis gibi davranmak kolay mi sanki ? Onun icin artik olmamak ama surekli pesinde dolasmak. Takip etmek. Surekli izlemek ama yanina gidip agzini acip tek kelime konusamamak kolay mi ? Hangi saatte nerde ne yapmis, pesine takilan var mi , rahatsiz eden var mi diye surekli diken ustunde olmak kolay mi ? Herkes senden bisey beklerken sen sinavi falan birak, günden gune eri kolay mi ? Ulan ogle arasinda nehirle bile takip ettim ben bu kızı be. Nereye gidiyo ? Biriyle mi bulusacak ? Napacak ? Arkasini dönüp geri gelmeye basladiginda yandaki dükkana girip nehire kazak icin ip seçtim la ben. Al bak bu renk sana gider bu gitmez diye. Hemde nehirin en nefret ettigi rengi yani moru suratina suratına vurarak. Nehir de bu donemde beni hic yalniz birakmadi. Tabi son bir ayi saymazsak. Bide rüya var tabi. Serefsizlik yapip elayi unuttugumu gostermek icin o kizi kullandim. Aslında kullanmak degil bu. Kiz benimle ilgili olaylari biliyodu. Ama benim yanımda olacagini söyledi. Bende bisey demedim. O da beni yalniz birakmadi. Son bir aydir, Elanin acisini nehiri kaybetme acisi bastirdi. Zaten uyuyamiyodum, artik yemek yemeyi de kestim. Iyice kötülesmeye basladim. Ama bi hafta once yarenden yedigim azarlar sonucunda kendimi toplamaya basladim. Nehirin uyaninca beni boyle gormemesi icin. Ela icin bisey yapamıyorum belki ama kardesim icin elimden geleni yapmaya karar verdim. Kendim icinde bişeyler yapabilirim belki ama ela beni unutup yoluna devam edene kadar böyle bisey olmayacak. Benim melegim, uzmeye kiyamazken bunlari yasattigim melegim beni unutana kadar olmaz.... Iste benim hikayemde boyle. Belki cok dalgaci biri gibi geliyorum cevremdekilere ama icimde hic de oyle biri degilimdir. Bu gun hastaneden ciktiktan sonra elayi gordum. Umursamamaya calistim. Bu saate kadar sokaklarda gezdim ama olmadi. Bende careyi nehirle dertlesmekte buldum. Bir aydir dertlesemiyoz zaten.

- samet bi ay once nasil biraktiysam hala oyle misin sen ?? ( nehir )

- evet.

- bak yeter artik kendini yiprattigin. Ben sana bunlari soylemekten yoruldum artik. ( nehir )

"" Nehirin Gözünden ""

- nehir senin odan kacinci kattaydi ? ( samed )

Ne diyo bu la ? Bak bide pencereye yaklasip beni korkutuyo. Yerimden zor da olsa kalktim. Gidip kolunda tutup geriye savurdum. Savurdum. Ben. Sameti. Noluyo la ? Ben onu savuramam ki. Savrulmabin etkisiyle arkamda kalan samete dondugumde yerde oturmuş agladigini gördüm. Gidip yanına oturdum.

- aglama. Ben seni daha once aglarken görmedim. Bak aglama lutfen.

- nehir acıyo cok acıyo. Kalbim acıyo.

Samed hickirarak aglamaya ve kalbini tutmaya baslayinca benimde gözümden yaslar hizla akmaya basladi. Yine dün gece olan olmaya basladi. Ben bu hikayenin sonunu biliyorum. Sonunda nefes alamiycam ve bu defa kimse yetisemeyecek bende ölecem. Samed agladikca bende agladim artik dedigim gibi nefes alamaz hale gelip kendimi nefes almaya zorlarken hirlarcasina sesler cikarmaya basladim. Samed seslere kafasini kaldirdiginda bende sirt ustu yere düşüyodum. Sametin beni görür gormez bağırmaya baslamasi duydugum son şeyler olurken gözlerim tamamen kapandi Artik cidden gidiyorum galiba......

- yardim ediiiiiin !!!!!

Yasayanin, acıları cekenin, aşığın agzindan........

Gözümün içine bakıp agladigin beni de aglattığın gün . Seni seviyorum diye . O gün dogmustum ben . Bugün öldüm . O gün sakladigim gözyaşlarını ama senin gözyaşlarını dokuyorum ben . O gün senin gozyaslarinla doğdum bugün senin gozlasyalarinla ölüyorum. Ve benim şahadetim hala aynı cümle . Seni Seviyorum......

Yazardan.....

Selam canlariiiiim. Bu da boyle bi bölüm oldu iste. Bu bölümü yazmayi ben istemedim. Bi arkadasim beni buna zorladi. Aslinda zorlama demeyelim rica diyelim. Elimden geldiğince o kisinin yasadiklarini, hissettiklerini anlatmaya calistim. Evet burdanda anladiginiz uzere bu olay gercek. Ve beni de ciddi anlamda uzen bi olay. Bölümün sonundada o kisinin kendi cumlelerini sizinle paylastim. Herneyse iste. Bu zamana kadar sizden surekli yorum yapmanizi istedim ama yapmadiniz. Bu bölüm sadece benimle ilgili degil. Bu bölümü yazmami isteyen arkadaşım yorumlarinizi cok merak ediyo. Madem benim icin yorum yapmıyorsunuz, belki bu arkadasim icin yorum yaparsınız. Lutfen onun icin, samed ve elanin yasadiklarina yorum yapin..... Multimediyada samed ve ela var. Hepinize iyi okumalar.... :* :))