Mon Voisin | jikook

23|mürekkep ve iğneler

Bölüm şarkısı: Zac Afron- Rewrite the stars-

Kuzularım, iyi okumalar🌸

💫

-Taehyung Bakış açısı-

Elimdeki yarısı yanmış omleti tabağa koydum. Üzerimdeki mutfak önlüğünü tezgaha bıraktığımda meyve suyu doldurmak için buz dolabına doğru yöneldim.

Pekala ben yemek işinden anlamıyordum. Biraz dediysem, bu yaptığım yarısı yanık omlete bakılırsa birazdan daha da azdı.

Hiçti.

Yine de umrumda değildi. Ben Yoongi'nin aşçısı değildim. Kendim acıktığım zaman bile annemi arayan bir kişiliğim vardı. Annem evde yoksa atıştırmalık yerdim. Hazır gıdalar boşuna mı var canım.

Meyve suyunu bardağa doldurdum ve omleti koyduğum tabağı alıp, mutfak masasına koydum. O sırda Yoongi hazretleri teşrif etmişti.

Altında siyah eşofman, üstünde ise beyaz tenine beyaz salaş bir tişört vardı. Siyah saçlarını yeni kuruttuğu için dağınıktı. Yeni duş aldığı içinse duş jelinin nane kokusunu alıyordum.

Gerçek şu ki; benim yaptığım omletten daha iyi kokuyordu.

"Bu ne Taehyung?" diye sordu Yoongi, düz bir sesle. Mutfak masasına otururken, bakışlarını 'enfes' omlette gezdiriyordu.

Ellerimi kollarımda birleştirip, tezgaha yaslandım.

"Taş devrinde yaşayan insanlardan daha taş kafalı olduğun için açıklıyorum sana Yoongi,"Yüzünü buruşturup söylediğimi anlamazken,"Kahvaltı." diye tamamladım cümlemi.

"Sen buna nasıl kahvaltı dersin? Yaptığın omlet geleceğimden kara be." Yoongi sinirle konuştuğunda göz devirdim ve karşısındaki boş sandalyeye oturdum.

Çatalı alıp, omletin yanmayan kısımlarını onun için ayırdım. Çoğunu.

"Bak geleceğini karanlıktan kurtardım. Teşekkür etsen, sonuçta uğraştım hani." dedim, zorlukla gülümseyip. En azından uğraşmıştım. Kuru bir teşekkür edebilirdi.

Kaşlarını yukarıya kaldırdı. Zorlukla tebessüm ederken,"Hata bende. Senin gibi beceriksizden kahvaltı istemek ancak aptalların yapacağı bir hata hem de." dedi ve masadan kalkmadan önce omleti aldı ve çöpün içine attı.

Kendine mi yoksa bana mı laf sokmuştu anlamamıştım. Fakat göt herif dakikalardır uğraştığım omleti çöpe atmıştı!

"Ya! Uğraştım ben onunla." Şaşkın bakışlarımla ona baktığımda bana düz bir bakış atıp, dolaba yöneldi.

"Ne yapacaksın?" diye sordum, gözlerim üzerindeyken. Cidden omleti çöpe atmıştı. Şerefsiz. İnsan bi nezaketen yanmayan yerlerini yerdi.

"Sandviç yapacağım aptal, sende mutfağı dağıttığın gibi toplayacaksın."

Dolaptan sandeviç için gerekli malzemeleri çıkardığında sinirle soluyup, dediğini yapmak için yerimden ayaklandım. Emir verir gibi konuşmasını görmezden geldim.