Ik ben aan het werken toen ik Jayden de winkel zie binnenstappen en hij loopt direct naar mij. Ik laat wat ik vast heb meteen vallen en kijk verbaasd naar hem.
"Beth, vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag in de druipende regen, wist ik dat wij voor elkaar bestemd waren. Je mooi gezicht zal terug te vinden zijn in onze mooie kinderen samen met mijn prachtig haar. Ik zal je verwennen tot het einde van mijn leven. Jouw goed hartje zal nooit iets tekort komen, Bethie. Dus daarom vraag ik je, alsjeblieft Beth, trouw met me!" Hij gaat op zijn knie zitten en pakt mijn hand vast. Uit zijn jaszak haalt hij een klein zwart doosje. Hij doet het open en er zit een oogverblindende gouden ring in.
"Beth, maak mij de gelukkigste man en trouw met mij." Hij zegt het zo lief en hij kijkt recht in mijn ogen met zijn mooie groene ogen dat ik geen nee kan zeg-...
Ik schiet wakker en hap naar adem. Ik kijk rond me en besef tot opluchting dat ik niet in de winkel beneden ben, maar in mijn slaapkamer. Ik moet even op adem komen en realiseer me dat het allemaal een droom was.
Opgelucht haal ik adem. Ik zet me beter en leun tegen de muur. Tussen de spleet van de kleerkasten van mij en mijn broer die in het midden van de kamer staan als scheiding, zie ik dat hij nog goed ligt te slapen. Nou ja, eigenlijk hoefde ik niet eens te kijken, ik kan het ook gewoon horen. Hij snurkt zo luid dat ik denk dat ze hem drie straten verder nog horen. Ik sta voorzichtig op en probeer geen lawaai te maken zodat hij niet wakker wordt.
Het lukt aardig totdat ik bij de deur kom, ik wil hem open doen, wanneer ik besef dat ik mijn kleren ben vergeten en ik nog in mijn pyjama sta. Ik sluip terug naar mijn kleerkast en probeer hem voorzichtigjes open te doen. Met de nadruk op proberen...
Ik trek mijn kastdeur open met een luid gepiep en gekraak. Ik schrik zelf van het lawaai en laat de kastdeur uit schrik los. Dat maakt nog een luider lawaai en wanhopig probeer ik de klink van mijn kast te pakken. Ik krijg de klink te pakken en trek er aan. Het volgende moment lig ik met een luide dreun op de grond en hou ik de klink van mijn kleerkast vast. Versuft kijk ik naar mijn kast en merk ik dat ik een beetje te hard heb getrokken. Oké, misschien een beetje veel te hard.
Zelfs zo hard dat ik de klink uit mijn kast heb getrokken. Ik zet me terug recht en kijk naar Toph. Ik haal opgelucht adem wanneer ik de volgende donderslag uit zijn neus hoor komen. Ik richt mijn blik terug op de kast en wil het deurtje opendoen. Ik zet mijn vingers in de spleet tussen de twee deurtjes en probeer het tevergeefs open te krijgen. Het zit veel te hard vastgeklemd. Ik zucht.
Wat moet ik nu doen? Ik probeer hem nog eens open te krijgen, maar nee. Hij zit muurvast. Ik wandel stilletjes naar de badkamer om te kijken of er daar geen kleren van me zijn. Hoopvol duw ik deur open, maar nee ook hier liggen geen kleren meer. Ik had gisteren net alles terug in mijn kleerkast gelegd... Opeens hoor ik gestommel op de gang, ik sluip op mijn tippen naar de deur en duw hem een klein beetje open. Ik zie mam door de gang slenteren. En ik ga ook naar de gang.
"Dag mam!" Zeg ik zacht tegen haar.
"Oh, dag Beth. Ben jij al zo vroeg wakker?"
"Ja, ik kon niet meer slapen. Ik had een nachtmerrie."
"Oei, schatje toch. Alles in orde terug?"
"Jaja hoor. Maar ik heb wel een klein probleempje..." Geef ik twijfelend toe.
"Oei schatje, wat is er?" Vraagt mam bezorgd.
"Ik heb misschien een klein beetje per ongeluk de klink van mijn kleerkast getrokken deze ochtend...." Ik doe mijn ogen dicht en wacht op de reactie van mijn mama. Het enigste wat ik hoor is gelach. Opgelucht doe ik mijn ogen terug open en zie inderdaad dat mam aan het lachen is.
"Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?"
"Wel, ik wou nieuwe kleren nemen en liet de deur per ongeluk terug toe vallen. Ik wou hem nog nemen maar ik greep alleen de klink vast en toen trok ik te hard en ja..."
"Ah dus dat was al dat kabaal deze ochtend. Nu begrijp ik het."
"Dus je bent niet boos?" Vraag ik onzeker.
"Maar nee schatje, hoe kan je daarom nu boos over zijn? Dat kan toch iedereen overkomen!" Ze geeft me rap een knuffel. Ik wil de knuffel niet onderbreken dus daar staan we dan.
"Mam?"
"Ja schat?"
"Hoe geraak ik nu aan kleren?"
"Hoe bedoel je?" Ze kijkt me niet begrijpend aan.
"Ja, de deur is dichtgevallen en die zit nu vast... En nu geraakt die niet meer open. Maar al mijn kleren liggen daarin!" Weer begint mam te lachen. En ik kan het haar niet kwalijk nemen en ik begin zelf ook te lachen.
"Wat is er hier zo grappig?" Pap komt nu ook uit de slaapkamer en zit ons raar te bekijken. Waarschijnlijk kan hij door al het lawaai niet meer slapen.
"Ik denk dat je eens naar Beth haar kleerkast moet gaan kijken." Zegt mam glimlachend.
"Ja, kom dan toon ik je de weg naar het mooie spektakel!" Ik doe net alsof ik een gids ben en duw mijn deur open met kleine tromgeroffel geluidjes. Ik leid mijn ouders binnen en toon hen de klink die normaal op mijn kleerkast zou moeten zitten. Beide proesten ze het uit. Ik begin zelf ook mee te lachen. En door al het gelach wordt Toph ook wakker.
"Zèèg, moeten jullie zoveel lawaai maken zo vroeg?" En iedereen ligt weer in de slappe lach, alleen Toph niet want die zit nog met dikke ogen versuft voor zich uit te kijken.
"Ja Beth, ik denk dat je nu toch nog in je pyjama zal moeten blijven, want ik kan niets doen als ik geen ontbijt heb gegeten." Zegt pap als we allemaal zijn uitgelachen.
"Wat? Mag zij in haar pyjama blijven voor het ontbijt? Awel, dan blijf ik ook in mijn pyjama!" Roept Toph uit. Hij heeft de grootste grijns op zijn gezicht en zijn haar staat langs alle kanten van het slapen. Hij komt trots uit zijn bed en doet geen moeite om zijn pyjama uit te trekken.
"Dus, dan gaan we maar naar benden zeker?" Zegt hij opgewekt.
"Ja, is een goed idee!" Stemt mijn pap in.
"Goed, ik zal roerei maken!" Zegt mam. Iedereen stemt meteen in met mams lekkere roerei. We gaan naar beneden en gaan aan tafel zitten.
"Beth, je moet straks naar de winkel gaan! We zijn bijna door al ons eten!" Roept mam.
En opeens zit er een knoop in mijn maag.
———————————————————————————————————————————————
Hey fantastische lezers!
Ik heb een paar mededelingen:
Ik ga vanaf nu proberen om op een vaste dag te uploaden, dit is makkelijker voor jullie en ook voor mij. Ik kan niet beloven dat het meteen altijd gaat lukken, maar ik ga mijn best doen! Het zal ook zeker makkelijker gaan nu het vakantie is. Ik weet nog niet goed welke dag het zal zijn, maar ik zal het snel laten weten!
Maar de hoofdstukjes zullen dan wel iets korter zijn. Ik denk niet dat je het echt gaat opmerken, maar ik vaker ga uploaden dus dat moet het compenseren!
En als er een vraag is, over het boek, over mij of over iets anders, aarzel dan niet om mij persoonlijk iets te sturen! Ik zal zo snel mogelijk antwoorden!
En dan wil ik jullie nog bedanken om dit te lezen, wat betekent dat jullie het hopelijk een beetje interessant vinden. Thank you!
Xxxxxxx
JE LEEST
De koninklijke Wedstrijd
Romance"Mam, vind jij dit een grote kans?" Vraag ik twijfelend. "Ja!" Ik zie de dromerige blik in haar ogen, "Ik zou er alles voor over hebben om in het paleis te gaan wonen?" Ik kan mijn ouders echt niet vertellen dat ik er niet wil gaan wonen, door één p...
