"Mam, vind jij dit een grote kans?" Vraag ik twijfelend.
"Ja!" Ik zie de dromerige blik in haar ogen, "Ik zou er alles voor over hebben om in het paleis te gaan wonen?"
Ik kan mijn ouders echt niet vertellen dat ik er niet wil gaan wonen, door één p...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik weet dat ik er gisteren al ben geweest, maar dit is echt een noodgeval. Ik vlieg de trap terug op naar boven en doe een simpele jurk aan, gewoon om even naar daar te gaan. Ik steek mijn haar op in een rommelige knot boven op mijn hoofd en ga terug naar beneden.
"Mam, pap, ik ben even naar Jasmina voor een jurk. Ben binnen het halfuur terug!" Zeg ik tegen ze.
"Hoe kan dat, Beth? Ze is toch op zakenreis met haar vader?" Merkt pap op.Shit, helemaal vergeten. Die leugen om gisteren naar haar te geraken.
"Ja, ik weet het maar ze vertrekken pas tegen de middag. Daag!" En weg ben ik.
Gelukkig ben ik zo slim geweest om mijn platte schoenen aan te doen en niet mijn ballerina's. De tocht gaat zo veel sneller en voor ik het weet sta ik voor haar huis.
Ik besef dat ik nu niet kan gaan aanbellen, dan maak ik iedereen wakker. Ik loop rond het huis naar de kant van Jasmina's slaapkamer. Maar eerst zoek ik nog wat steentjes die goed zijn om te gooien. Ik sta onder haar raam en zet een paar stappen naar achter. Ik neem een steentje en mik naar haar raam. Het mist ruimschoots dus probeer ik nog eens. Deze keer raakt die het raam wel.
Geen antwoord.
Ik probeer nog een paar keer als een gek steentjes te gooien en na het vijftiende steentje opent ze haar raam.
"Beth?! Wat doe jij hier?" Vraagt ze verwonderd."Sorry, geen tijd om uit te leggen, mag ik alsjeblieft rap naar binnen komen, naar je kamer?" "Uhm, ja is goed. Ga maar naar de voordeur, ik kom eraan." Fluister-roept ze.Ik ga terug naar de voordeur en wacht tot Jasmina hem geopend heeft."Wat in hemelsnaam doe je hier, Beth? Het is nog veel te vroeg en ik zou normaal nog in mijn bed moeten liggen slapen." Zegt ze op een nogal boze toon.
"Ik weet het en het spijt me, maar het is echt een noodgeval! De prins komt vandaag en in heb een jurk nodig. En jij hebt de mooiste jurken, dus zou ik er alstublieft eentje mogen lenen?" Ik probeer er een zo'n zielig mogelijke blik te trekken bij trekken.
"Oh, Beth. Wat laat je me toch allemaal doen voor je? Kom mee naar boven." Ik moet een grijns onderdrukken en volg haar de trap op.
"Dus, welke wil je?" We staan voor haar kleerkast en zoeken een jurk. Nou ja, Jas zoekt een jurk. Ik durf er niet aan komen, bang dat ik iets kapot zou maken. Wat niet de eerste keer is dat dat zou gebeuren.
"Misschien deze avondjurk?" Ze houdt een donkerblauwe, lange en dunne jurk voor me uit. Hij heeft lange mouwen en een rok die tot op mijn voeten valt. De mouwen zijn bedekt met lovertjes die het licht weerkaatsen.
"Wauw, het is echt een mooie jurk, Jas! Maar... ik denk niet dat hij geschikt is voor deze gelegenheid." "Mmh, je hebt gelijk. Je zou er uitzien als een discobal!" Merkt Jas op.
"Misschien deze?" Ze haalt een lichtgele jurk uit de kast, gemaakt uit een lichte stof. Het corset is bedekt met een ruitvormig patroon en de armen zijn van een doorzichtige stof gemaakt, zodat je ze kan zien. Aan het einde van de mouwen zitten van de leuke franjes die wat opgepoft staan. Daarna valt de jurk uit in de hoge opgezette rok, met natuurlijk meer dan twee onderroken. Er zijn nog enkele pareltjes op de rok, maar lang niet zo veel als op het corset."Jas!" Roep blij ik uit.
"Shhht! Bedank me later en leg later maar alles uit! Ga nu maar!" Ze geeft me een kus op men haar en duwt me dan de deur uit. Letterlijk."Dag, Beth! Tot morgen!" Ik kijk haar vragend aan."Want dan kom je alles uitleggen!" Ik giechel en loop dan de lang oprijlaan af.
***
"Waar in hemelsnaam ben jij geweest, Elizabeth?!" Roept mijn moeder, als ik de voordeur nog maar open doe.En weer gebruikt ze mijn volledige naam. Ze moet precies echt kwaad zijn.
"Heb ik toch geroepen, naar Jasmina. En ik moet nu naar boven mijn jurk aandoen. Sorry mam!" Ik trek er nog een puppy gezicht bij en ga dan naar boven.
Gelukkig hebben Jasmina en ik ongeveer dezelfde maten en lengtes, anders zou dit niet gekund hebben. Nadat ik me in de jurk heb gehesen, neem ik mijn juwelenkistje. Niet dat er veel in zit, maar toch. Ik kijk naar mijn kettingen en besluit toch voor de ketting van mijn oma te gaan. Hij past er ook gewoon goed bij. Ik doe wat blush op mijn kaken en wat nude-lippenstift met toch een subtiel glans. Ik kijk nog een keer in de spiegel en knik tevreden over mijn look. Ik ga dan mijn lot onder ogen zien en ga naar beneden waar een ziedende moeder mij opwacht.
Heel even is ze van haar stuk gebracht omdat ik er zo mooi uitzie, maar binnen de seconde staat de boosheid weer af te lezen op haar gezicht. En zo meteen ook uit haar mond."Elizabeth Smeds!" Wow, dubbelvolledige naam. Dit gebeurt bijna nooit.
"Je bent nu al voor de tweede keer weggelopen in nog geen volledige 24 uur, gisteren avond was je zo laat thuis dat we al maar gaan slapen zijn en daarna hebben we niets meer van je gehoord! In het vervolg worden dingen beter gepland en vertrek je niet nog eens zo onverwacht!" Ik heb moeite om niet met mijn ogen te gaan rollen. Deze preek heeft ze al een paar keer gegeven, en ik denk zelfs dat ik hem van buiten ken.
"Maar goed, we hebben hier nu geen tijd voor. De koning komt meteen dus zorg dat je je een beetje gedraagt!" En weg is ze naar de winkel. Ik zucht eens en volg haar dan. Ondanks dat ik een voorsprong heb en de prins al gezien heb, ben ik toch aardig zenuwachtig. Ik heb moeite om mijn handen stil te houden en in mijn hoofd vormen zich allemaal rampscenario's. Ik kan misschien wel struikelen en de hele schoendozenstapel omver gooien. Of ik kan de thee of koffie over hen heen morsen, dat is pas gênant. Of de prins gaat vertellen aan mijn ouders dat we elkaar al hebben gezien en hij gaat alles vertellen over mijn alles-behalve-elegante entree.
