Het is even stil maar al snel heeft Jayden een antwoord klaarstaan.
"Nee, daar heb ik misschien geen idee van. Maar jij mag niet zeggen dat ik verwaand bent, of iets dergelijke. Ik moet mij elke dag bewijzen. Ik moet mij bewijzen als kroonprins, als zoon, als broer, als bevelhebber, als volgende koning. Ik moet mij bewijzen tegen over mijn vader, zijn adviseurs, tegen over mijn moeder, de pers, het volk, de buurlanden. Tegen over een hoop mensen die jij niet eens weet dat ze bestaan. Elke dag is er een druk op mijn schouders die ik er niet afkrijg. Elke misstap die ik bega, wordt herinnert. En alle misstappen wegen extra zoveel mee tegenover de goede dingen die ik verricht! Zeg dus nooit meer dat ik er niets van weet!" Tijdens zijn boze preek is hij naar voor gekomen en is hij met zijn vinger tegen mijn borstkas beginnen te prikken alsof ik een kleine kleuter ben. Hij staat op nog geen tien centimeter van mijn gezicht en ik vind het alles behalve prettig.
Ik wil hem net kleineren als we de deur horen opgaan. Zo snel als ik kan, glip ik uit zijn greep en vlucht naar de andere kant van de tafel.
"Oh, Beth. Zou je even willen komen? Er wordt ons gevraagd om een foto van ons allemaal te maken." Zegt mijn mama. Ze kijkt verward heen en weer tussen ons.
"Tuurlijk mam, ik kom er zo meteen aan." Zeg ik poeslief
"Oké, maar snel komen hoor!" En ze sluit de deur.
Ik werp Jayden een boze blik toe.
"Nee, Elizabeth. Waag het niet om je mond nog eens open te trekken! Besef je wel tegen wie je hier praat? Ik ben kroonprins Jayden en je praat tegen de machtigste man van heel Nevis. Ik zou dus maar rap je mond houden voor ik je wegstuur!" zegt hij bits en loopt dan weg naar de deur. Ik blijf hem boos aankijken tot hij weg is.
Wat een irritante vent, zeg! Waar is de gast van in de koninklijke koets drie dagen geleden? Die zal zeker vertrokken zijn, als die zelfs heeft bestaan.
Ik fatsoeneer mijn jurk en mijn haar en ga terug naar de winkel.
"Ah, daar is ze. Kom hier staan voor de foto!" Zegt mam. Ik zet een mooie glimlach op mijn gezicht en ga naast mam staan.
"Drie, twee, een en foto!" Roept een van de journalisten.
"En misschien is het leuk als de koning en de prins er ook even bij komen staan?"
"Ah, ja dat is goed." Stemt de koning in. Ze lopen naar ons toe en de koning gaat naast mijn vader staan, maar natuurlijk komt Jayden tot mijn grote ergernis naast mij staan. Alsof er allemaal niets gebeurd is en hij geen arrogante zak is, slaat hij losjes zijn arm rond mijn middel. Ik heb zin om hem een mep te verkopen, maar het is nog altijd de prins en dat heeft hij mij daarnet goed duidelijk gemaakt.
Ik laat hem maar doen, voor deze keer.
——————————————————————-
Hai?
Ik ga hier heel casual over doen alsof ik niet vier (4!!!) maand ben weggeweest van Wattpad zonder iets te laten weten °o°
MAAAAAAR ik ben backkkk! Ik ga vaker uploaden nu, zo rond de drie maand ofzo. ;)
Nee nee grapje. Dit wordt mijn goede voornemen van het nieuwe jaar 2020, oh ja gelukkig nieuwjaar btw!
Stem zeker en laat iets weten wat je van mijn come-back vindt.
(I know het is klein maar ik ga morgen nog een hoofdstukje posten om het goed te maken!)
Dussss thank you 4 reading en hopelijk tot volgende week!
JE LEEST
De koninklijke Wedstrijd
Romance"Mam, vind jij dit een grote kans?" Vraag ik twijfelend. "Ja!" Ik zie de dromerige blik in haar ogen, "Ik zou er alles voor over hebben om in het paleis te gaan wonen?" Ik kan mijn ouders echt niet vertellen dat ik er niet wil gaan wonen, door één p...
