"Mam, vind jij dit een grote kans?" Vraag ik twijfelend.
"Ja!" Ik zie de dromerige blik in haar ogen, "Ik zou er alles voor over hebben om in het paleis te gaan wonen?"
Ik kan mijn ouders echt niet vertellen dat ik er niet wil gaan wonen, door één p...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Ja, dat weet ik dus niet. We zien elkaar nu al zo weinig, en we zullen elkaar nog minder zien als ik in het paleis zal wonen!" Ik zucht, waarom is het leven zo oneerlijk?
"Maar wacht eens, nu ga je er vanuit dat je gaat winnen. Maar wat als je helemaal niet wint? Dan blijf je toch gewoon hier en dan is alles opgelost!"
"Ja, ik weet het. Maar pap is echt goed en de andere... Oh, ik weet het niet.""Maar jawel. Het is niet zo moeilijk. Je moet er gewoon voor zorgen dat je vader verliest. Je kan bijvoorbeeld de stoffen te laat doe laten aankomen, of ze helemaal verpesten door erin te knippen. Of je kan je vaders gereedschap stelen en verstoppen zodat hij niet meer kan werken. Of... Oh, ik weet het, en het zal gegarandeerd werken: je gaat slapen met de prins en vraagt dan om niet voor jullie te kiezen! Ja! Dat wordt hem!" Ik proest het bijna uit.
"Ben je serieus, Jasmina? Is dat niet een klein beetje overdreven? Met de prins slapen, zodat ik bij mijn vriend kan blijven?" Ze kijkt me bedenkelijk aan en geeft zich dan gewonnen. "Oké, je hebt gelijk. Het is misschien wat overdreven. Maar de andere dingen kan je toch nog wel doen?" Ik schud mijn hoofd en glimlach. Net op dat moment gaat de schoolpoort open en stormen de kinderen naar buiten. Tussen de hoop kinderen kan ik mijn broer al van ver herkennen. Met zijn felrode haren zie je hem al van ver aankomen. Ik heb ook wel rood haar, maar eerder aan de bruine kant.
"Dag, Toph. Alles goed? Hoe was school vandaag?""Ja, goed hoor. Er was niets speciaals vandaag.Gewoon zoals alle andere dagen." "Prima, dan gaan we naar huis." "Dag Jasmina! Tot morgen!" We zien elkaar elke dag aan de schoolpoort en we spreken nog extra af. We hebben een beurtrol, om de twee weken blijven we bij elkaar slapen. De ene keer bij haar en de andere keer bij mij. Jasmina heeft echt een groot huis. Haar moeder is de nicht van de gouverneur van deze wijk. Vroeger waren haar moeder en die nicht nog wel goed bevriend, maar toen zijn vrouw gestorven was, is die band weggevaagd. Ze krijgen om de drie maanden nog eens een som geld, gewoon omdat ze verre familie zijn. Daarom is Jasmina een van de rijkste van deze wijk. Niet dat ik daarom bevriend met haar ben, integendeel!
"Beth!" Ik schrik wakker uit mijn gedachten wanneer ik mijn broer hoor roepen."Beth? Ah eindelijk, ik sta hier al een minuut je naam te roepen! Waar zat je met je gedachten?""Ooh sorry, en nergens. Laten we naar huis gaan." Hij kijkt me vragend aan, maar ik doe alsof ik het niet zie.
"Dus, het zijn nog twee dagen en de prins en koning komen!" Hij roept het bijna voor heel de straat uit!"Ssshhht, moet het echt zo luid?" Sis ik boos naar hem."Wat? Het is toch waar? En ze zullen het toch snel genoeg weten, want als ze komen naar ons zal dat wel met luide trompetgeluiden zijn en een hele stoet!" Ik denk na over wat hij net zij en besef dat hij het juist heeft. Ik kwam hem deze middag tegen en toen waren er al trompetgeluiden. Wat zal het geven voor Dé koninklijke Wedstrijd? "Pff Beth, wat is er aan de hand? Je bent zo afwezig. Kan je nu niet eens normaal meer doen, of zo?"
"Ooh sorry hoor, Toph. Mag ik geen eigen gedachtes meer hebben omdat jij zo nodig aandacht wilt?" Het kwam er misschien een beetje rapper uit dan bedoeld, en hij kijkt me gekwetst aan. Snel geef ik hem een knuffel en zeg dat het niet zo bedoeld was en we wandelen op ons gemakje naar huis."Wat is het eerste dat je zou doen als je in het paleis zou wonen?" Oké, die vraag kwam uit het niets. Ik denk na en ik hoor mijn broer opeens lachen."Wat? Wat valt er te lachen?" Vraag ik hem nieuwsgierig."Niets hoor, je trekt gewoon zo'n raar gezicht als je nadenkt. Zo met je neus opgetrokken alsof je iets raar hebt geroken en je ogen half dichtgeknepen." Hij begint gekke gezichten te trekken, en ik geef hem een zacht mep op zijn schouder."Niet lief, Toph. Niet lief." "Jaja, antwoord nu gewoon maar op de vraag!" Ik denk na en probeer mijn gezicht recht te houden en geen rare gezichten te trekken.
"Ik denk dat ik als eerste ... een lekker warm bad ga nemen met van die lekkere geurtjes!""Oké Beth, het is officieel. Je bent raar! En wat in hemelsnaam bedoel je met lekkere geurtjes?" "Zeg bedankt, hoor. En ja, je weet wel. Dat zijn van die kruiden die je gebruikt om je badkamer goed te doen ruiken. Zoals lavendel of verschillende soorten rozen kan ook. En wat zou je dan als eerste doen?""Ah-ah! Ik zou op mijn bed gaan springen en gaan zwemmen in het zwembad! Rondlopen door de oneindige gangen en met de anderen grappen uithalen." Hij glimlacht er ook nog eens trots bij.
Zo typisch mijn broertje.
———————————————————————————————————————
Hey! Sorry dat het zolang duurde voordat er een nieuw stukje uitkwam, maar eerst waren er examens (geen enkele buis!!) maar nu is het gelukkig vakantie dussss zullen er veel vaker stukjes online komen!
