ROMEO & JULİET ( İçimdeki çığlık) TAMAMLANDI

Bölüm 7

 Rüya, Müşü gittikten sonra yukarı çıktı. Anne, babasının odasının kapısının önünde durdu. Kaç yıldır bu oda boştu!

Yine uzaklara gitti. Annesinin,

 "Rüyam, gel biraz yatak keyfi yapalım," dediğini duyar gibi oldu. Annesinin yanına yatar, onun saçlarını okşardı.

 Sahi, annesinin saçları ne renkti! Annesiyle ilgili her şeyi o kadar unutmuştu ki! Dosyadaki fotoğraflar olmasa, onu başka yerde gördüğünde tanıyamazdı. 

Hatırladığı tek şey -o da hayal mi gerçek mi tam bilemiyordu- Lavanta gibi kokmasıydı. Kendisi de, aklı erdiğinden bu yana hep lavantalı sabun, şampuan ve duş jeli kullanıyordu.

Kapının kolunu sıktığını eli uyuşunca fark etti. Açmaktan vazgeçti, kendi odasına gidip romero ve çülyeti alıp tekrar çalışma odasına döndü.

Çülyetin elbisesini yırtan, onun çamurlanmasını sağlayan köpeği hatırlıyordu. Belki de hayvan onun üzüntüsünü görüp onunla oynamak istemişti. 

Rüya, bunu ilk defa düşündü ve o güne gitti. Oğlan çocuğunu da hatırladı. Simsiyah saçları vardı. Gözleri gülüyordu.

 Bebeğini eline verip onu eve getirmişti. Babasının neden o kadar çok kızdığını şimdi anlıyordu.

"Tabi ya! Nasıl düşünemedim o çocuk Demir Karatepe den başkası değildi. Babam o yüzden çok kızdı. Çocuğun ne suçu vardı. Üstelik bana yardım etmişti. 

Ah baba, nasıl birisin sen! Seni tanıma fırsatım hiç olmadı, bundan sonrada olacağını sanmam."

Önce halasını aradı. Özlemişti. George enişte, rejime başlamış. Doktorlar zayıflamazsa kalp krizi riskinin yüksek olduğunu söyleyince korkmuş. Oysa Rüya, ona ne çok söylerdi zayıfla diye.  

Saatine baktı, İki olmuştu. "Acaba Ornella ne yapıyor? Amaaan bu saatte daha yatmaz o, pubları geziyorlardır Flavıo ile."

Telefon biraz uzun çalınca kapatmaya hazırlandı, ama fırsat bulamadan karşı taraftan neşeli canlı cıvı cıvıl bir sesle arkadaşı,

" Alooo, beni neden aramadın kaç gün oldu?"

"Bir soluklan, hemen azarlama insanı. Off Ornella, seni özledim. Kızmanı bile özledim. En kısa zamanda buraya gel."

"Olur canım, kızım çalışıyorum. Bende seni özledim. Hiç bu kadar ayrı kalmamıştık. Sana haberlerim var. Flavio ile ayrıldık. Houston'a taşındım ve burada birisini buldum."

"Dur ya yavaş! Hani siz ayrılmazdınız, okul bitince evlenecektiniz ne oldu? Şunun şurasında görüşmeyeli iki hafta oldu. Bu ne hız! "

"İkimizde büyüdük. Çocukluk aşkı buraya kadarmış. Birlikte karar verdik. O Dallasta kaldı ailesinin yanında. 

Dediğim gibi ben yeni iş buldum ve burada bir daire kiraladım. Ruya, denizi görüyorum. Sen ne zaman geliyorsun? Birlikte kalırız."

" Benim gelmem biraz zor. Ornella, halı işini yapalım mı yine? Senin şimdiki işine engel olmayacaksa.

 Ben abimle çalışmak istemiyorum, kendime bir souvenir shop açmak istiyorum. Sen, oradan bana, bende  buradan sana  gönderirim."

"Harika bir fikir bana uyar. Çok para kazanırsak işten ayrılırım. Bir okulda yabancı çocuklara dil eğitimi veriyorum. Yarı zamanlı bir iş."

"Oldu o zaman,  sana bu konuda yazarım. Messenger açık olunca bana bildir yazışalım. Benimki devamlı açık. 

Seni seviyorum canım arkadaşım. Annenlerle konuşursan onları sevdiğimi söyle. Belki Noel de gelirsin. İstanbul çok güzel, birlikte gezeriz. Hem, Müşü ile de tanışırsın bye."